بررسی بازی Anno 117: Pax Romana

مجموعه بازی Anno همواره یکی از ستون‌های آرام اما قابل اعتماد Ubisoft بوده؛ مجموعه‌ای که برخلاف دیگر بازی‌های این کمپانی، لانچ‌های پر سروصدا و دردسرهای بزرگ ندارد. حالا پس از شکست سنگین Assassin`s Creed Shadows و دوره‌ای که یوبی‌سافت بیش از هر زمان دیگری به یک موفقیت نیاز دارد، نگاه‌ها دوباره به سمت Anno برگشته. این سری بازی حالا با Anno 117: Pax Romana وارد امن‌ترین بستر تاریخی خود شده است: روم باستان، دوره‌ای که اقتصاد، طبقه‌های اجتماعی و شبکه تجارت آن به زیبایی با هسته گیم‌پلی مجموعه Anno همخوانی دارد.

این روایت جدید در روم باستان به دست استدیویی در آلمان توسعه یافته و توسط ناشری فرانسوی منتشر شده. آیا این ترکیب چندملیتی می‌تواند موفقیت سری Anno و به خصوص میراث 1800 را ادامه دهد یا ضربه‌ای دیگر به پیکر آسیب‌پذیر Ubisoft می‌زند؟
تجربه Anno 117: Pax Romana با کشیدن اولین جاده آغاز می‌شود. ساخت و توسعه شهر‌ها در این اثر آن‌قدر لذت‌بخش است که متوجه گذر زمان نمی‌شویم. هر طبقه اجتماعی از شهروندان، ساختمان‌های منحصر به فردی دارند که تنها توسط آن‌ها اداره می‌شود. امکان دسترسی مستقیم و سریع به هر طبقه اجتماعی وجود ندارد. در عوض باید با رعایت نیازهای هر کدام، از لباس‌های ابتدایی گرفته تا بناهای پیچیده‌تر هم‌چون مراکز علمی، محل سکونت‌شان را ارتقا داد. Anno 117: Pax Romana با عرضه این چرخه، مانع از سردرگم کردن گیمرها با جزییات بسیار و گیج‌کننده شده و اجازه می‌دهد که با خیال راحت درگیر مکانیک‌های اعتیاد آور شهرسازی آن شوند تا با تسلط بر محله‌ها و نیازهای شهر، کم کم به سمت المان‌های بعدی و سخت‌تر بروند. هرچه شهروندان ارتقا پیدا می‌کنند، نیازها و محصولات تولیدی‌شان نیز به همراه آن‌ها پیچیده‌تر می‌شود. روند طبیعی و صعودی چالش‌ها و سختی بازی، همواره ما را به عنوان فرماندار، درگیر مکانیک‌های مختلف می‌کند.

در هر حالی که برای کشیدن دقیق جاده‌ها و رعایت نظم در قرار دادن خانه‌ها، وسواس به خرج می‌دهیم، زندگی در شهرمان جریان داشته و لحظه‌ای متوقف نمی‌شود. هنگامی که از ساخت و ساز خسته می‌شویم، می‌توانیم روی ساختمان‌های مختلفی که برای ساخت‌اش زحمت کشیده‌ایم زوم کرده و زندگی روزمره را تماشا کنیم. مردمی که روزانه به کار یا در معابد به دعا مشغولند، همگی به زیبایی طراحی شده. در برخی روزها، مردم شهر برای بزرگداشت خدایان، فستیوال‌های مفصلی برگزار می‌کنند که چندین روز به طول می‌انجامد. پایکوبی مردم در این جشن‌ها، نمونه‌ای از پویایی شهر و امتیازی مثبت در طراحی هنری Anno 117: Pax Romana است.
برای تجربه مکانیک‌های لذت‌بخش شهرسازی این بازی، دو منطقه مختلف با مکانیک‌های متفاوت پیش روی‌مان قرار گرفته. اولی Latium است که می‌توان آن‌را یک شهر سنتی روم باستان دانست. ساخت و ساز و اداره Latium همان تصویری است که در ذهن‌مان از یک فرماندار روم باستان ساخته بودیم. اما با انتخاب شهر دوم یعنی Albion، مکانیک‌های جدیدی اضافه می‌شوند که تجربه Anno 117: Pax Romana را تازه نگه می‌دارد. در این شهر با سلت‌ها و فرهنگی جدید طرفیم. پیشرفت در شهرسازی در منطقه آلبیون ما را با دو راهی رومی سازی سلت‌ها یا احترام و توسعه با فرهنگ آن‌ها روبه‌رو می‌سازد که هر کدام‌شان مزایای خاص خود را دارد. هر انتخاب فرصت‌های متفاوتی پیش روی‌مان گذاشته و به عنوان مثال محصولات جدیدی برای تولید و تجارت در اختیارمان قرار می‌دهد.
البته مکانیک‌های مفید شهرسازی Anno 117: Pax Romana برای تبدیل شدن به کارخانه تولید محصول و دستگاه چاپ پول کافی نیست. با اینکه زمین‌های سرسبز و گسترده و اراده آهنین فرماندار، وعده ساخت بهشت روی زمین را می‌دهد، اما به زودی متوجه می‌شویم که نمی‌توان تمام نیازهای برخی از شهروندان پرتوقع شهر را برطرف کرد. گاهی اوقات خاک حاصل‌خیز، توان به عمل آوردن همه محصولات را ندارد و این، نیاز به تجارت بین دیگر شهرهای بازی را ایجاد می‌کند. بازی بدون فشار مصنوعی، به شکلی منطقی و طبیعی گیمرها را به سمت داد و ستد برای حرکت چرخ‌ اقتصاد شهر هدایت می‌کند. در شهری که خاک‌اش برای کشت زیتون حاصل‌خیز نبوده و به روغن زیتون نیاز دارد، برای تامین کالای اولیه می‌توان وارد تجارتی دوستانه با رقبا شد. عنصری که دیگر نقطه قوت بازی به حساب می‌آید.

سیستم معاملات در Anno 117: Pax Romana، بدون هیچ عنصر مزاحمی قرار گرفته. این نقطه قوتی است که بسیاری از مکانیک‌های بازی را ارزشمند می‌کند. به جز ایالت‌های مستقل که از همان اول برای تجارت در دسترس قرار دارند، شهرهایی نیز حضور داشته که رقیب ما در پیشبرد بازی محسوب می‌شوند. معامله با این افراد نیازمند امضای قرارداد تجاری است. تمام مراحل، از دوستی با فرمانداری خاص تا فرآیند تجارت و تامین و انتقال کالا بین شهرها، به سادگی صورت می‌گیرد. می‌توان با مراجعه به نقشه، مواد مورد نیاز و قابل انتقال هر شهر را مشاهده و به راحتی بین هر منطقه، تعداد هر کالا و مسیر داد و ستد را تعیین کرد. این سادگی به معنای سطحی بودن سیستم تجارت بازی نبوده و این المان همچنان بخش مهمی از زنجیره اقتصادی سری بازی Anno محسوب شده و کاربردی عمیق دارد

البته بازی خود را به مکانیک‌های یاد شده محدود نمی‌کند. عناصر استراتژی هم‌زمان نیز در قالب نبردهای دریایی و زمینی وجود دارد. رفت‌وآمد کشتی‌ها بین جزیره‌ها و جابه‌جایی محصولات، بدون خطر نبوده و حفاظت از راه‌ها برای اطمینان از به سلامت رسیدن محصولات، ضروری است. این‌جاست که مکانیک نبردهای دریایی وارد عمل شده و خود را نشان می‌دهد.

هم‌چون سایر عناصر موفق بازی، این‌بخش نیز از هرگونه المان مزاحم و سنگ‌اندازی بر سر راه جریان بازی خالی است. نبردهای دریایی Anno 117: Pax Romana از همان الگوی جواب پس داده‌ای استفاده می‌کند که در بسیاری از بازی‌ها دیده‌ایم. فرآیند تولید کشتی به سادگی برخی از آثار RTS نبوده و با تمایل به عناصر شهرسازی، روح خود را به گیمرها یادآوری می‌کند. برای ساخت این ابزار جنگی باید منابع دیگری نظیر بادبان‌ها را پیش‌تر تولید کرد؛ اما جریان نبردها، از کنترل کشتی‌ها گرفته تا درگیر شدن با دشمنان، بسیار راحت و بدون پیچیدگی بوده و پیرو فرمولی است که هسته بسیاری از RTS ها به حساب می‌آید. این نکته مثبتی در طراحی بازی محسوب می‌شود چراکه ضمن تاکید بر هویت مدیریت شهری خود، عناصر دیگر نظیر نبردها را آن‌طور به کار برده که در عین کارآمدی، ساده بوده و به جریان گیم‌پلی لطمه نمی‌زند. چنین موضوعی در نبردهای زمینی نیز به چشم می‌آید. این بخش، به ساده‌ترین شکل ممکن در بازی به اجرا درآمده‌ و همین برای تکمیل تجربه عناصر RTS بازی کافی است.

تمام مکانیک‌های جذاب Anno 117: Pax Romana، به لطف کنترل راحت و رابط کاربری ساده، روی بشقابی طلایی پیش روی گیمرها قرار می‌گیرد. با کمک این دو بازو، می‌توان به راحتی مزارع و کارگاه‌های مختلفی احداث کرد تا منابع مورد نیاز شهروندان را تامین کند. کشیدن جاده بین ساختمان‌ها بدون دردسر صورت می‌گیرد و با چرخش دوربین، می‌توان تمام زوایا را حین انجام کار در نظر گرفت. با کمک این ابزارها، تنها دغدغه، ساخت شهری زیبا و تماشای زندگی روزمره مردم شهر، و البته گذر زمان در جهان بیرون است.

وجود چنین کنترل راحت و در دسترسی روی کنسول، برای مجموعه بازی که به صورت سنتی به موس و کیبرد تعلق دارد، ارزشمند است. در هیچ قسمتی از Anno 117: Pax Romana استفاده از کنترلر، مانعی بر سر راه بلند‌پروازی‌های‌مان برای احداث شهری با کیفیت نیست. کلید‌های میان‌بر بسیاری وجود دارد که با استفاده از آن‌ها می‌توان روند ارتقا ساختمان‌ها را در نظر گرفت. حتی می‌توان با فشردن یک دکمه، میزان خوشحالی یا سلامتی مردم و عوامل دخیل در این عناصر را نیز بررسی کرد. به لطف کنترل ساده، حتی نبردهای بازی نیز به راحتی صورت می‌گیرد. در هیچ نقطه‌ای، انتخاب و هدایت نیروها، از دریایی گرفته تا زمینی سخت نبوده و در جریان گیم‌پلی دست‌انداز ایجاد نمی‌کند.

در کنار این، تنظیم اندازه UI بازی قرار دارد. می‌توانیم عناصری نظیر فونت UI را بسته به اندازه نمایش‌گر خود تغییر دهیم. این تجربه بازی روی صفحه‌های بزرگ نظیر تلویزیون‌ها را بهبود می‌دهد و دیگر نیاز نیست برای خواندن نوشته‌ها، صورت‌مان را به صفحه نمایش‌گرمان بچسبانیم.
گیم‌پلی Anno 117: Pax Romana،  در دو مود Campaign و Endless عرضه می‌شود. اما هر دو مود به یک کیفیت نبوده و هنگامی که روی ترازو قرار می‌گیرند، شاهد سنگینی حالت Endless هستیم.

مود Campaign بازی، بیش‌تر شبیه به یک بخش آموزشی داستانی است. در این قسمت مکانیک‌ها در هر دو نقشه، از شهرسازی گرفته تا نبردها به طور کامل آموزش داده شده و هنگامی که بازی حس می‌کند تمام عناصر موجود را به گیمرها یاد داده، به شکلی غیر منتظره، Campaign را به پایان می‌رساند. این مود پتانسیل زیادی برای تبدیل شدن به بخشی مفصل‌تر و بهتر از هرآن‌چه اکنون است داشت که متاسفانه در نهایت به مقدمه‌ای برای شروع تجربه واقعی بازی، یعنی مود Endless تبدیل می‌شود.
اما بخش Endless جایی است که مکانیک‌های Anno: 117 Pax Romana را با تمام شکوه‌اش پیش روی خود می‌بینیم. این مود Sandbox، تجربه‌ای بی‌پایان از عناصر دوست‌داشتنی این بازی است. در آغاز می‌توان به شکلی دقیق و کامل، درجه سختی و سایر عناصر نظیر بقیه فرمانداران حاضر در بازی یا منابع موجود در نقشه را تنظیم کرد و سپس با انتخاب یکی از دو شهر، وارد بازی و رقابت با سه شخصیت دیگر شد. می‌توان کنترل هر کدام از این فرمانداران را به هوش مصنوعی سپرد یا در قالب PVP چهارنفره یا حتی Co-op این بخش را تجربه کرد. مود Endless با شرایط پیروزی و چالش‌های‌اش در هر سه حالت خود، تجربه‌ای لذت‌بخش است. این بخش تمام عناصر مثبت بازی را به طور کامل و نامحدود مقابل‌مان قرار می‌دهد تا برای ساعت‌هایی طولانی در آن غرق شویم.
Anno 117: Pax Romana لایق به یدک کشیدن نام این مجموعه بازی محبوب است. پس از تجربه دوره‌های مختلف تاریخی و حتی آینده‌های دور، زمان آن رسیده که به روم باستان سری زده و در نقش فرماندار شهرهایی در این دوره عمل کنیم. لذت مدیریت شهری از تمدن روم یا تقابل با فرهنگ سلت‌ها در این بازی به شکلی دوست‌داشتنی عرضه می‌شود. آن‌چه Anno 117: Pax Romana پیش روی‌مان می‌گذارد، ترکیبی از مکانیک‌های جواب پس داده ژانر RTS و مجموعه Anno است. عناصر آشنای این بازی آن‌قدر جذاب است که بدون حس گذر زمان در آن درگیر شده تا شهری پیشرفته و زیبا با مردمی خوشحال و سالم بسازیم که تمام مسیرهای آن دقیق و ساختمان‌های‌اش مثل ساعت کار می‌کند.