مقاومت تا قیامت

مقاومت تا قیامت,مقاومت تا قیامت,

جنگ جهانی دوم یکی از وحشانه‌ترین مبارزه در تاریخ بود که سبب گشت تعداد بسیار زیادی از انسان‌ها کشته‌ شوند. بر اساس تخمین‌هایی که زده شده است، تعداد کشته‌شدگان این درگیری نزدیک به 75 میلیون نفر بوده است که باورنکردنی است! این رقم کاملاً بیانگر وحشی‌گری بیهوده‌ی انسان‌ها برای تحمیل کردن عقاید خود بر روی دیگران است و برای این که بتوانند افکار پوچ خود را روی دیگران پیاده‌سازی کنند، زندگی خیلی از مردمان را گرفتند و خیلی از کودکان را از داشتن نعمت پدر یا مادر محروم ساختند. با وجود اتفاقات جنگ جهانی دوم، هنوز تعداد زیادی هستند که جنگ نظامی را بهترین چیز برای تحمیل عقاید خود می‌دانند به طوری که ممکن است حتی اعتقادات آن‌ها مضحک یا ابلهانه باشد. در جنگ جهانی دوم، جبهه‌ی شرقی خونین‌ترین و وحشیانه‌ترین جبهه بود و با تلفات بسیار زیادی روبرو شد. تعداد کشته‌شدگان این جبهه چیزی نزدیک به 30 میلیون نفر بود که رقم قابل تأملی است. در جنگ جهانی دوم، 15 درگیری خونین رخ داد که 13عدد از آن‌ها در جبهه شرقی و فقط 2 عدد از آن‌ها در سمت دیگر به وقوع پیوستند. حال Relic که سازنده عنوان CoH2 می‌باشد این قضیه را بهانه‌ای قلمداد کرده است که جنگ جهانی دوم، موضوع اصلی این بازی باشد. ارتش سرخ، یکی از بزرگ‌ترین کارها را انجام داد. آن‌ها توانستند یک‌تنه، در مقابل تعداد زیادی از نازی‌ها ایستادگی کنند و بیش از 75 درصد آن‌ها را کشتند. پس از این اتفاق آن‌ها برلین را فتح کردند و جنگ جهانی دوم با هنرنمایی این گروه به پایان رسید.

شاید در نگاه اول سوژه‌ای که CoH2 برای خود انتخاب کرده است، کمی کلیشه‌ای به‌نظر برسد. زیرا ماجراهای جنگ جهانی دوم بارها در قالب بازی‌های رایانه و یا حتی فیلم‌های سینمایی شبیه‌سازی شده است. ولی در همان ابتدا، اولین نکته‌ای که باعث متمایز شدن داستان CoH2 نسبت به سایر عناوین می‌شود، عدم وجود داستان واقع‌گرایی به صورت کامل است. در واقع تیم سازنده تلاش کرده است که بازیکنان علاوه بر این که حوادث جنگ جهانی دوم را تجربه کنند، بلکه قصد دارن کاری کنند که بازی‌باز یک تجربه‌ی شخصی از بازی بدست بیاورد. این کار فقط به داستان محدود نمی‌گردد بلکه گیم‌پلی این بازی هم شامل این قابلیت است. داستان CoH2 در یک دوره‌ی 4 ساله رخ می‌دهد. زمانی که سربازان آلمانی در سال 1941 به شوروی حمله می‌کنند و در سال 1945 جنگ با فتح برلین از سوی ارتش سرخ به پایان می‌رسد. Company of Heroes 2 بازگو کننده‌ی ماجراهای یک ژورنالیست می‌باشد که قصد دارد برای تهیه‌ی گزارش، همراه با ارتش سرخ به جاهای مختلف برود و نبردهای آن‌ها را از نزدیک ببیند و به همراه آن‌ها اشک بریزد! این نکته سببِ انسجام و پیوستگی کامل بین داستان بازی می‌گردد و بر خلاف سایر عناوین، یک داستان بی‌ارتباط را دنبال نمی‌کند. در طول این بازی، خبرنگار با سربازان دوست می‌گردد، فداکاری و ایثار آن‌ها را از نزدیک دنبال می‌کند، با آن‌ها جشن می‌گیرد و حتی شاهد مرگ آن‌ها می‌باشد و به عبارتی او بزرگ‌ترین و مخوف‌ترین حادثه‌ی تاریخی را از نزدیک می‌بیند.

Relic قصد دارد با استفاده از این پتانسیل، احساسات این خبرنگار را که شامل احساسات شادی، غم و از همه مهم‌تر ناامیدی، که بخش غیرقابل سوای جنگ می‌باشد، دقیقاً به بازیباز منتقل کند. برای این که سازندگان بتوانند عیناً همان احساسات را به بازیکن منتقل کنند در این زمینه تحقیقات زیادی انجام داده اند و در مورد وقایع جنگ جهانی دوم و احساسات سربازان پژوهش کرده اند تا جزئیات دقیق جنگ جهانی دوم را بدست آورند و آن را کاملاً در بازی پیاده‌سازی کنند. شاید مثال خوب برای این جمله، وجود سربازان روسی در وسایل نقلیه از جمله تانک می‌باشد. سازندگان دقیقاً همان احساسی که سربازان روسی در هنگام کنترل تانک داشتند را عیناً شبیه‌سازی کرده اند و در طی آن سخنانی را شما می‌شنوید که حالت حماسی این بازی را به اوج خود می‌رساند. نکته‌ای که در بازی‌های استراتژی بارز است عدم وجود صحنه‌های دراماتیک می‌باشد. در اغلب عناوین این سبک، معمولاً افراد همانند یک مهره‌ی بی‌ارزش هستند که گویا هیچ حسی ندارند اما CoH2 خود را متمایز کرده است و به بازیباز احساس حضور واقعی در میدان نبرد را می‌دهد به طوری که بازیکنان در این بازی غرق خواهند شد و از بودن در کنار ارتش سرخ لذت خواهند برد. ارتش سرخ هر چیزی را که در مسیر خود می‌بینند، آن‌ها را نابود می‌سازند تا بتوانند هدف خود را پیش ببرند.

وجود تانک‌ها و سایر وسایل، بیانگر این امر هستند. از این رو زمانی که تانک نابود می‌گردد، این‌بار دیگر بر خلاف سایر بازی‌های استراتژی، شما یک مهره را از دست نخواهید داد، بلکه در تانک‌ها معمولاً 4 الی 5 نفر سرباز هستند که آن‌ها هم به کام مرگ خواهند رفت. زمانی که تانک منفجر می‌شود شما سوختن آن را از نزدیک خواهید دید تا احساسات شما جریحه دارد گردد و از جناح دیگر به خشونت این بازی افزوده شود. مطمئناً حس از دست دادن سربازانی که با آن‌ها ارتباط برقرار کرده بودید، تلخ است! در واقع هدف سازندگان از ایجاد صحنه‌های این‌چنینی این است که بازیباز را کاملاً در آن محیط قرار دهد و نگران از بین رفتن سربازان خود باشد. داستان این بازی سعی بر این دارد که بازی‌باز را به همراهان خود وابسته سازد. همچنین دیالوگ‌هایی که بین سربازان رد و بدل می‌شود، دقیقاً همان دیالوگ‌های واقعی‌ای هستند که در تاریخ آمده است تا اتمسفر جنگ جهانی دوم، کاملاً زنده گردد. همه‌چیز در این بازی دقیق است. یکی از جذاب‌ترین و عاطفی‌ترین صحنه‌ها، صدور فرمان 227 استالین بود که در آن نوشته بود: "حتی یک قدم هم نباید عقب نشینی کنیم و هر کسی که عقب بایستد، به کام مرگ خواهد رفت." این فقط یک مثال بود و جزئیات زیادی در بازی دیده می‌شود از صدای انفجارها گرفته تا صدای تیربارها و اسلحه‌ها. به‌نظر می‌رسد CoH2 بتواند با توجه به این که در پردازش داستانی این بازی وسواس زیادی دارد و دقیقاً جزئیات را پیاده‌سازی کرده است، بتواند دین خود را ادا کند و بزرگ‌ترین و وحشیانه‌ترین حادثه‌ی نظامی را شبیه‌سازی کند.

فرمان 227 استالین یکی از مخوف‌ترین فرمان‌ها در قرن است. زمانی که آلمان‌ها در سال 1942 به روسیه حمله کردند، همگی محوش شدند و همین امر باعث شد که نازی‌ها با سرعت زیادی پیش‌روی کنند و به مسکو برسند. استالین که یکی از فرماندگان آن دوره بود از رسیدن آلمان به مسکو وحشت کرده بود و بنابراین فرمان مخوف را صادر کرد (یک قدم هم عقب نشینی نکنید!) بعدها این فرمان بسیار مشهور شد و به شعار ارتش شوروی تبدیل گشت. بنابر این فرمان، هیچ سرباز و فرماندهی اجازه نداشتند که عقب نشینی کنند و اگر هر کسی عقب نشینی می‌کرد، توسط خودِ نیروهای روسی مورد حمله قرار می‌گرفت و کشته می‌شد. به عبارتی دیگر عقب نشینی در ارتش سرخ، پیامدی به جز مرگ نخواهد داشت. سربازان ارتش سرخ که می‌دانستند راه برگشتی ندارند، مجبور شدند که هر چیزی را که در راه خود می‌دیدند، مانند چکشی باشند و آن‌ها را نابود سازند. بعد از این اتفاق، ارتش سرخ به شجاعیتِ بی‌همتا معروف شد و قطعاً ترس یکی از عواملی بود که سبب مقاومت زیاد روس‌ها در مقابل نازی‌ها بود. در CoH، یکی از راه‌هایی که برای کمتر تلفات دادن وجود داشت، عقب نشینی بود اما با توجه به این فرمان، دیگر عقب نشینی معنی ندارد و هر عقب نشینی برابر با مرگ است! پس باید بازیکنان تاکتیک تهاجمی را در رأس کار قرار بدهند و هر سربازی که فرار کند، فوراً کشته خواهد شد. یعنی این که عقب‌نشینی در CoH2 تعریف نشده است و بازیکن همیشه در حال پیشروی است تا زمانی که تمام یارانش کشته شود. به راستی که CoH2 یک شبیه‌ساز شایسته برای جنگ جهانی دوم است!

هسته‌ی اصلی گیم‌پلی CoH2 نسبت به نسخه‌ی قبلی خود تغییرات زیادی نکرده است و بر پایه‌ی همان سیستم قبلی می‌باشد. با این حال تغییراتی هم در روند CoH2 داده شده است که شاید در نگاه اول شما فکر کنید آن‌ها جزئی هستند اما زمانی که آن‌ها در کنار هم جمع می‌شوند، بسیار عالی خودنمایی می‌کنند. این بازی عنوانی است که برپایه‌ی دخل و تصرف و کاورگیری بنا شده است و با این حال هنوز CoH2 یک بازی استراتژیک بی‌همتا است و روش بازی با آن، با سایر عناوین استراتژی با تفاوت‌هایی روبروست. در همان اول بازی به شما آموزش‌هایی صرفاً برای پیش‌روی بهتر مراحل و مبارزات نفس‌گیر داده می‌شود تا بتوانید در مقابل چالش‌ها، سربلند گردید. همواره بازیکنان برای تداوم مراحل نیاز به منابع زیادی دارند و برای این که بازی‌باز بتواند منابع زیادی جمع‌آوری کند، مجبور است که به نقاطی که با علامت ستاره در Map مشخص شده رجوع کند. این عامل دو نتیجه‌ی مثبت دارد. اول این که بازیکنان برای این که کل نقشه را طی کنند، تشویق می‌شوند و دومین نتیجه این است که سیستم Turtling از بین می‌رود و دیگر خبری از سیستم دفاعی نخواهد بود. پس از بدست آوردن منابع، نوبت به مدیریت آن‌ها است که کمی با نسخه‌ی قبلی تفاوت دارد. در نسخه‌ی قبلی در هر منطقه، منابع مشخص و از پیش تعیین شده‌ای حضور داشت که در این حیطه می‌توان به سلاح، سوخت و سایر موارد اشاره کرد. بازیکنان برای این که می‌توانستند صاحب این منابع شوند می‌بایست با یکدیگر مبارزه می‌کردند. اما در CoH2 نقاط مشخص شده تفاوت زیادی با یکدیگر ندارند و بازیکن می‌تواند با تعیین یک نقطه، منابع مورد نظر خود را در اختیار بگیرد. با توجه به این که تعداد منابع زیاد نیستند سبب ایجاد نبردهای بزرگ در سرتاسر نقشه می‌گردد و از جناحی دیگر بازیکنان برای بدست آوردن این منابع ترغیب می‌شود و در نتیجه سرعت بازی افزایش می‌باید. پس از این که از جنگ با موفقیت بیرون آمدید و منابع را از آن خود کردید، می‌بایست مدیریت بسیار قوی‌ای داشته باشید. زیرا منابع از عامل بسیار مهم هستند و تعداد آن‌ها محدود می‌باشند. این عامل، نقشه‌های استراتژی‌هایی را نظیر حمله‌ی نگهانی، مقاومت و فرار را پررنگ‌تر می‌کند. در نسخه‌های پیشین برای اینکه بتوانید یک منطقه را تصرف کنید، نیازمند به یک جوخه بودید و با صدور دستور، آن‌ها به سمت پرچم حرکت می‌کردند و با توجه به این که آسیب‌پذیر بودند، پس از گذشت چند دقیقه آن نقطه را تصرف می‌کردند و این امر باعث می‌گشت خیلی از سربازان بیهوده کشته شوند. اما در CoH2 قضیه کمی فرق کرده است و جوخه‌ها می‌توانند در یک مکان نزدیک به نقطه‌ی مشخص شده، بایستند. سپس آن‌ها می‌توانند با یک برنامه‌ی حساب شده، دفاع کنند و مبارزه را تا حد زیادی مهیج سازند.

استخوان بندی CoH2 طوری است که شما می‌بایست ابتدا نیروهای خود را مدیریت کنید و بعد به سازمان‌دهی منابع بپردازید. هر کسی که بتواند از استراتژی حساب‌تر شده‌ای استفاده کند، موفق‌تر است. به‌طوری که بازیکنی دارای یک لشکر است می‌تواند با برنامه‌ریزی دقیق‌تری، فردی را که لشکر عظیمی دارد را شکست دهد. از این رو، کسانی که علاقه به سیستم دفاعی یا Turtling دارند نمی‌توانند زیاد موفق شوند. CoH2 یک عنوان APM نیست بلکه بازیکنان می‌بایست با زیرکی هر چه تمام‌تر بازی کند و به سمت دشمن خود یورش ببرد. در واقع Relic از بازیکنان می‌خواهد از هر واحد نظامی به درستی استفاده کنند و از واحدها بهره ببرند. در برخی از بازی‌های استراتژی چیزهایی وجود دارن که شکست ناپذیر هستند. اما اینبار در CoH2 همه‌چیز در هم می‌شکند. تانک‌ها که قبلاً عامل پیروزی بودند، این‌بار با تیراندازی کردن به قسمت حساس آن که اصولاً در پشت تانک قرار دارد، سبب خرابی و از کارافتادن آن می‌شود. برای این که بازیکنان بتوانند از خرابی تانک خود جلوگیری کند، باید همواره سربازانی را در اطراف آن قرار دهد تا آن‌ها بتوانند از تانک پشتیبانی کنند. این سربازان از این نظر، آسیب پذیر می‌باشند و بازیکن برای این که از تلفات زیاد جلوگیری کنند، می‌بایست سنگر گیری مناسب را در رأس کار خود قرار دهند. در این حالت هم باعث نمی‌شود که تمامی نیروهای دو جناح نابود شوند و اگر هر جبهه‌ای شکست بخورد، فرصت تجدید قوا را دارد.

در اکثر بازی‌های استراتژی نظیر Age of Empire، چندین راه برای دیدن صحنه‌ی نبرد وجود دارد. اما چیزی که بیشترین کاربرد را دارد، Fog of War است که در این حالت یک هاله سیاه‌رنگ در میدان نبرد بوجود می‌آید. بازیکنان برای این که بتوانند از شر این هاله‌ی سیاه خلاص شوند، می‌بایست به آن قسمت بروند و با رسیدن به آن‌ها (باتوجه به این که سربازان دیدِ 360 درجه‌ای دارند) به صورت دایره‌ای، هاله سیاه حذف می‌گردد. موتور جدید و قدرتمند Company of Heroes 2 کاری کرده است که ویژگی‌های فوق العاده‌ای در این بازی مشاهده شود که در کمتر بازیِ استراتژی با آن ملاقات کرده‌ایم. یکی از این ویژگی‌ها، TrueSight می‌باشد که بیشتر از آن روی عناوین FPS استفاده می‌شد. این قابلیت به سربازان اجازه نمی‌دهد که از پشتِ خود دید کافی داشته باشند و فقط می‌توانند جناح جلوی خود را مشاهده کنند. همین‌طور دید سربازان با محدودیت زیادی روبرو می‌گردد که می‌توان به این موضوع اشاره کرد که آن‌ها دیگر نمی‌توانند فضای پشت سنگر یا پشت درخت را مشاهده کنند. ممکن است در نگاه اول با خود فکر کنید که این ویژگی نسبتاً کوچک است اما وقتی که پای تجربه به میان می‌آید قضیه فرق می‌کند و جنگ را بسیار واقعی و وحشتناک به رخ می‌کشد. این بدان معناست که سربازان باید دقت کنند که در جاهایی قرار نگیرند تا دید آن‌ها محدود شود و البته مکان‌های مرتفع نیز، دید بسیار خوبی دارند و به حالت استراتژیک این بازی کمک شایانی خواهد کرد. این امر باعث ایجاد حمله‌ی ناگهانی از سوی سربازان مستتر می‌شود که سبب ایجاد صحنه‌های فوق‌العاده جالب خواهد شد. در یکی از صحنه‌های به نمایش در آمده از این بازی، گروهی مشغول حرکت از جنگل هستند و چون سربازان به پشت درخت دید کافی ندارند، آن محل به یک گردان جنگی تبدیل خواهد شد. یکی از جالب‌ترین و در عین حال فوق‌العاده‌ترین صحنه‌ی CoH2، این است که وقتی یاران شما زحمی می‌گردند، قادر هستند که دید یاران دیگر را محدود کنند. با توجه به این که سربازان زخمی جز ناله کاری انجام نمی‌دهند اما برای دشمنان یک مهره‌ی مفید هستند و به راحتی می‌توانند استتار کنند. پس در این موقعیت، مجبور به کشتن یاران خودی هستید که بتوانید از فضای دید بهتری استفاده کنید. این امر به خوبیِ خود روی جو واقع گرایانه و دراماتیک این بازی اثر می‌گذارد.

حالتی در CoH2 حضور دارد که Theatre of War نام دارد. این بخش به بازیکنان اجازه می‌دهد که سناریوی غیر داستانی را در حالت تک‌نفره طی کنند و از همه مهم‌تر اینبار فقط به ارتش سرخ محدود نمی‌شوند. بلکه مبارزان مشهوری از سراسر دنیا گردآوری شده اند و در این بخش قرار گرفته اند تا بازیکن بتواند انتخاب دقیق‌تری داشته باشد و از بازی لذت ببرند. این قابلیت، یک حالت Skirmish مانند است که بارها در بازی‌های استراتژی با آن ملاقات کردید. در بخش Multiplayer، بازیکنان می‌توانند مقابل یکدیگر به مبارزه بپردازند و همین‌طور قابلیت انتخاب هر ارتشی را نظیر آلمان و … دارند. ولی این قضیه برای بخش تک‌نفره کمی تفاوت دارد و بازی‌باز فقط قادر به انتخاب ارتش سرخ شوروی می‌باشد. هر کدام از این ارتش‌ها با یکدیگر تفاوت دارند و روی یک نقطه تمرکز کرده‌اند. به عنوان مثال ارتش شوروی بیشتر روی تعداد سربازان متمرکز شده است و ارتش آن از تعداد زیادی "سرباز وظیفه" تشکیل شده است. در نگاه اول شما به یاد ارتش ارک‌ها در Dawn of War و یا حتی در فیلم The Lord of the Ring خواهید افتاد. "سرباز وظیفه" با وجود این که از رفلکس بدنی زیادی برخوردار است اما بیشتر برای پرت کردن حواس دشمن کاربرد دارند و سربازان قوی‌تر نیز می‌توانند از این موقعیت برای نابودی دشمنان خود استفاده کنند. یعنی این که شما می‌بایست این سربازها را وسط قلب دشمن بفرستید و آن‌ها را قربانی کنید تا نیروهای اصلی به دشمنان آسیب برسانند. البته "سرباز وظیفه" می‌تواند با سایر واحدها ادغام شود و به عنوان سپر از آن‌ها استفاده شود. به طور کلی این واحد به خوبیِ خود روی روند بازی اثر خواهند گذاشت و حتی باعث احساساتی شدن بازیکن خواهد شد. زیرا بازیباز می‌داند که سرنوشت این واحد به کجا خواهد رسید.

این حرف بدان معنا نیست ارتش سرخ فقط از تعداد زیادی از سرباز وظیفه تشکیل شده است بلکه سربازان نیرومندی را در بر می‌گیرد که "سربازان وظیفه" باید از آن‌ها محافظت کنند. مثال خوب تیم "تک تیراندازان" روسی هستند که به صورت دو نفره می‌باشند و قادر هستند که دشمنان بسیار زیادی را از پای در بیاورند. از جناح دیگر چون تعداد آن‌ها کم است و همیشه در حال کاورگیری هستند، کشتن آن‌ها با چالش‌های بسیار زیادی روبرو است. CoH2 همانند سایر بازی‌ها دارای بخش Upgrade است که بازیبازان می‌توانند با اتمام هر مرحله، آیتم‌های زیادی را دریافت کنند و با استفاده از XPها، توانایی های خود را افزایش دهند. حداکثر Level ارتش‌ها، 20 است که در طی این فرآیند، بمباران هوایی و … با ویژگی‌های فوق‌العاده‌ای روبرو خواهند شد. هر ارتش دارای 7 فرمانده است که بازیکنان برای این که بتوانند از تمامی آن‌ها بهره‌مند شوند، نیازمندِ ارتقای ارتش خود هستند. در هر مرحله بازیکنان حداکثر می‌توانند از 3 فرمانده استفاده کنند و هر فرمانده برای خود ویژگی‌هایی دارد که بعضاً می‌توان آن‌ها را ارتقا داد. بستگی به دستآورد به بازیکنان، قابلیت Intel Bulletin در این بازی حضور می‌یابد که پیش از آن ما آن را در CoH Online ملاقات کردیم. اما تفاوت عمده‌ای که داشت، شما برای این که بتوانید از این قابلیت در نسخه‌ی آنلاین این بازی استفاده کنید، می‌بایست پولی را پرداخت کنید اما در CoH2 این ویژگی کاملاً رایگان در اختیاز بازی‌باز قرار می‌گیرد. افزایش IB در CoH2 فقط با گرفتن Battle Honor میسر می‌شود و با پیدا کردن Emblemها در داخل نقشه‌ها، این گزینه فعال می‌گردد.

بازی دارای چند درجه‌ی سختی است ولی در نسخه‌ی گذشته، Relic بجای این که از در درجات سختی بالاتر از هوش مصنوعی زیاد استفاده کند، از منابع نامحدود برای دشمن استفاده می‌کرد. علاوه بر آن سرعت نیروهای دشمن و تیراندازی آن به صورت غیرعادی افزایش می‌یافت و چون Relic نتوانست هوش مصنوعی CoH1 را بهبود بخشد باعث شد که این بازی کمی خدشه‌دار شود. اما اینبار Relic رسماً اعلام کرد که CoH2 یک بازی‌ای است که قرار نیست در آن تقلب صورت بگیرد و در درجات سختی بالاتر، هوش مصنوعی دشمن بسیار عالی می‌باشد و دیگر نیازی به منابع نامحدود نخواهد بود. سرمای طاقت فرسای شوروی، بهانه‌ای است برای شروع یک مبارزه چالش برانگیز! در زمستان دمای هوای این کشور به 40- درجه‌ی سلسیوس می‌رسد و به قدری این هوا منجمد کننده است که تعداد زیادی از سربازان دشمنان را به درک فرستاده است. بعدها از هوای سرد این کشور با نام "ژنرال" یاد کردند که در واقع این هوا، یک برگ برنده برای ارتش سرخ بود. نکته‌ی قابل تأمل در جنگ جهانی دوم، وجود هوای بسیار سردی بود که حتی ارتش سرخ پوشش مناسب برای مقابله با این هوا را نداشت و تلفات زیادی داد. همین امر Relic را مجاب کرده است تا برف را به اصلی‌ترین بخش گیم‌پلی این بازی تبدیل کند. شاید مهم‌ترین جهشی که از CoH1 به CoH2 وجود داشت، همین برف‌ها هستند. اولین تأثیری که می‌توان از سوی برف مشاهده کرد، سربازان هستند. وقتی آن‌ها در مکان باز قرار می‌گیرند، رفته رفته دمای بدن آنان کاهش می‌یابد و اگر سوله‌ای پیدا نشود، آن‌ها جان خود را از دست خواهند داد! از سوی دیگر وزش باد و سرمای زیاد، باعث آسیب‌پذیریِ بیشتر جوخه‌ها خواهد شد که بازی‌باز می‌بایست سریعاً واکنش نشان دهد و جابجایی‌ها را انجام دهد. وضعیت آب و هوایی هم به خوبیِ خود تأثیر گذار هستند و به صورت Real-Time تغییر می‌کنند. علاوه بر آن باید به این موضوع اشاره کرد که سربازی که در معرض طوفان قرار گرفته است، دمای بدنش خیلی سریع‌تر فردی که در فضای باز است، کاهش خواهد یافت.

کولاک‌های ناگهانی کاملاً روی روند مبارزه اثر خواهند گذاشت. آن‌ها حرکات سربازان را کند می‌کند، زمین را تغییر می‌دهد و افراد را زمین‌گیر می‌سازد. پس باید در هنگام کولاک، شیوه‌ی بازی کردن خود را تغییر دهید. حتی وقتی که کولاکی وجود نداشته باشد، برف می‌تواند تأثیر منفی بگذارد. راه رفتن روی برف‌ها بسیار سخت است و بازیکن را با چالش مواجه می‌کند. عمق برف‌ها هم مهم می‌باشند و بازیکن برای این که بتواند جابجایی سریع‌تری داشته باشد، ناچاراً باید وضعیت عمق را بررسی کند. پس باید بهترین راه را برای جابجایی استفاده کنید و اگر یک لحظه غفلت کنید و در داخل برف گیر بیفتید، نیروهای دشمن به راحتی قادر به از بین بردن شما خواهند بود. در اکثر بازی‌ها از برف به عنوان یک بافت معمولی روی سطح زمین استفاده می‌شود اما CoH2 در این قضیه مستثنی است. برف‌ها کاملاً داینامیک هستند و محاسبات فیزیکی روی آن‌ها کاملاً دقیق انجام گرفته است و تخریب پذیر هستند! مثلاً یاران شما در حال حرکت از برف‌های یخ‌زده هستند ولی در همین لحظه دشمنان با پرت کردن یک Frag یا Grenade، یخ را می‌شکند و یاران شما در آب می‌اندازد و در نتیجه آن‌ها غرق خواهند شد! از نارنجک‌های دودزا هم می‌توان استفاده کرد و توسط آن‌ها محدوده‌ی دیدِ دشمن از بین می‌رود و بازیکنان قادر به پیش‌روی سریع خواهند بود. از برف می‌توان استفاده‌های زیادی کرد و حتی می‌توان به عنوان تله از آن بهره برد. استفاده کردن از شرایط برفی، نیازمند هوش بالا و زیرکی خواهد بود. علاوه بر این که برف‌ها قابلیت فیزیکی دارند، قابلیت‌های دیگری نظیر ویژگی بصری هم دارا می‌باشند. رد پای سربازان یا تانک‌ها روی برف می‌افتند و افراد می‌توانند دشمنان را پیدا کنند و یا حتی از این قابلیت می‌توان به عنوان یک وسیله‌ی گمراهی استفاده کرد تا دشمنان را به وسیله‌ی آن به یک مکان خطرناک فرستاد و با یک برنامه‌ریزی دقیق، آن‌ها را نابود کرد.

اصولاً بازی‌های Company of Heroes در بخش گرافیک نسبت به سایر بازی‌های هم‌سبک خود، موفق‌تر عمل می‌کنند. در سال 2006 هنگامی که CoH1 عرضه شد، از موتور Essence 1.0 استفاده شد که توانست بسیار خوش بدرخشد و به جرأت می‌توان گفت یک شاهکار بزرگ بود. بعد از این که این موتور ارتقا یافت، Essence 2.0 نامیده شد که از آن برای بازی Dawn of War 2 استفاده شد که نتیجه‌ی مطلوبی را رقم زد. حال این موتور به تازگی ارتقا یافته است و سومین نسخه از این موتور قرار است برای اولین بار مورد استفاده قرار بگیرد. CoH2 اولین بازی‌ای است که از نسخه‌ی سوم موتور Essence بهره می‌برد. نسخه‌ی سوم این موتور با خود ویژگی‌های زیادی به همراه خواهد داشت که می‌توان به قابلیت TrueSight اشاره داشت که روی گیم‌پلی این بازی تأثیرات زیادی خواهد گذاشت. از سوی دیگر جلوه‌های ویژه بصری فوق العاده به واسطه‌ی این موتور بوجود خواهد آمد که می‌توان به انفجارها اشاره کرد. طراحی آتش در این بازی بسیار دقیق است و از قابلیت‌های زیادی برخوردار است. آتش و شعله‌ها صرفاً یک افکت ساده نیستند بلکه آن‌ها تأثیرات زیادی در روند بازی خواهد گذاشت. مثلاً دشمن می‌تواند با استفاده از مواد آتش‌زا، کمپ شما را آتش بزند و سربازانِ شما بی‌خانمان شوند و در نتیجه آن‌ها از شدت سرمای زیاد، کشته شوند. زمانی که مواد آتش‌زایی که روی برف می‌ریزد، باعث ذوب شدن برف‌ها می‌گردد که بسیار جالب است. وجود ردپاها و سُر خوردن سربازان نیز از ویژگی‌های بالای این انجین است. زمانی که Loading به اتمام می‌رسد در اولین صحنه شما شاهد سربازان روسی می‌باشید که پاهای آن‌ها در برف فرو رفته است و وزش باد سبب شده تا کت‌های آن‌ها تکان بخورند. این صحنه بسیار زیبا و چشم نواز طراحی شده است و در لباس‌های سربازان ما با جزئیات بسیار زیادی روبرو هستیم و آن‌ها به نمونه‌های واقعیِ خود شباهت بسیار زیادی دارند. هم‌چنین Essence 3.0 به دو صورت وجود دارد که مربوط به DirectX 9.0 و دیگری برای DirectX 11 که بازیکنان قادر هستند بنابه نوع سیستم خود، یکی از این دو را انتخاب کنند و از آن استفاده کنند. برف‌ها نقش مهمی را ایفا می‌کنند و با شلیک کردن به آن‌ها، شاهد بلند شدن و تغییر شکل آن‌ها خواهید بود. زمانی که سربازی کشته می‌شود، خونِ سرخ آن‌ها روی برف‌ها می‌ریزد و سبب رنگین شدن برف می‌گردند. همین‌طور ممکن است تانک‌های شما در میان برف‌ها گیر کند و مشکلات زیادی گریبان شما را بگیرد. در نسخه‌ی اول این سری، یکی از ویژگی‌هایی که مورد تحسین قرار گرفت، تخریب‌پذیری بالای آن بود. این‌بار در CoH2 ما علاوه بر این که شاهد بهبود فیزیکی موتور شدیم، شاهد تخریب‌پذیری بسیار عالی آن هم خواهیم بود که در هیچ بازی‌ای مشابه آن وجود ندارد. انیمیشن‌ها و کات‌سین‌های این بازی بسیار نرم و روان است و اتمسفر جنگ را کاملاً به بازیکن تزریق می‌کند و حتی در بعضی از مواقع شاید شما با خود فکر کنید که در حال بازی‌کردن یک عنوان اکشن هستید نه یک بازی استراتژی!

موسیقی این بازی توسط آقای Cris Velasco ساخته شده است. این یعنی این که می‌توان این بازی را یک عنوان قوی در بخش موسیقی دانست. آقای Cris Velasco هم در صنعت سینما و هم در بازی، کارهای به‌یادماندنی از خود به یادگار گذاشته است. از این حیث می‌توان به عناوین بزرگی نظیر God of War، Splinter Cell: Double Agent، Borderlands، Tron: Evolution و Zombi U اشاره کرد. با توجه به این که صداپیشگی نسخه‌ی اول بسیار خوب بود، به‌نظر می‌رسد در این نسخه هم ما شاهد صداپیشگی قوی باشیم. از همه مهم‌تر در این نسخه ما شاهد صدور فرمان 227 هستیم که به زیبایی و عاطفی‌ترین شکل ممکن، خلق شده است. صداگذاری اسلحه‌ها و انفجارها بسیار خوب می‌باشند و از کیفیت بالایی برخوردار خواهند بود. به طور کلی در بخش صداگذاری به نظر می‌رسد که این بازی به خوبی ظاهر شود اما نباید فراموش کرد که تا موقع عرضه‌ی این بازی باید صبر کرد و قضاوت دقیق این بخش را می‌توانید در نقد و بررسی بازی ببینید.

Company of Heroes 2 در حالی ساخته می‌شود که 6 سال گذشته اولین نسخه از این سری عرضه شد و با واکنش‌های بسیار مثبتی روبرو شد اما یک اتفاق غیرمنتظره افتاد و ناشر این بازی یعنی THQ ورشکسته شد. پس از مزایده‌ای که شکل گرفت شرکت SEGA با پرداخت مبلغی استدیوی Relic را خریداری کرد تا این استدیو به کار ساخت این بازی ادامه دهد و خوشبختانه این بازی با تأخیر مواجه نشد. حال SEGA قصد دارد نام خود را در سبک Strategy با وجود مالکیت دو استدیوی مختص این سبک یعنی Relic و Creative Assembly به عنوان یکی از بهترین ناشران این ژانر، ثبت کند. Relic سعی دارد پس از گذشت 6 سال که به مراتب به تجربیات‌اش افزوده شده است و با بهره‌گیری از نظرات طرفداران سری CoH، یک بازی خشن‌تر با یک تم حماسی عرضه کند. جنگ واقعی زیبا نیست! اما در CoH2 بسیار زیباست! پس بیایید با یکدیگر مبارزه کنید!

” alt=”” />