از بلادبورن به‌عنوان یکی از بهترین بازیهای نسل گذشته کنسول‌های خانگی یاد می‌شود. اثری که در سال 2015 توسط استودیوی خوش‌نام From Software با همکاری سونی برای کنسول پلی استیشن 4 منتشر شد و می‌توان گفت نام خود را در تاریخچه دنیای ویدئوگیم ثبت کرد. این ساخته هیدتاکا میازاکی موفق شد تا با استفاده از ویژگی‌های منحصر بفرد سری سولز و تزریق کردن ترس و وحشتی مثال‌زدنی به آن، عناوینی که در میان طرفداران با نام بازیهای سولزبورن معروف هستند را به سطح جدیدی برساند. تغییرات بزرگ و کوچک هوشمندانه‌ای که فرام سافتور در یازی Bloodborne نسبت به مجموعه Dark Souls اعمال کرد، منجر به خلق تجربه‌ای دلهره‌آور، وحشتناک، سخت اما پاداش‌دهنده شد که بدون شک طرفداران آن را از یاد نخواهد برد. در این آیتم قصد داریم تا به 10 حقیقت جالب از این بازی تحسین‌شده و محبوب بپردازیم. با ما همراه باشید.
برای تماشای آیتم ویدیویی در یوتوب کلیک کنید
ارتباط با دنیای سری سولز
هنگامی که در کشتن موجودات خیابان‌های شهر یارنام (Yarnham) ماهرتر شدید، می‌توانید آیتم‌هایی را پیدا کنید که راه را برای رفتن به چَلیس دانجِن‌ها باز می‌کنند. دانجن‌ها محیط‌هایی هستند که در دخمه‌های زیرزمینی شهر یارنام قرار گرفته‌اند و بازی با استفاده از سیستمی خاص، آنها را به‌شکل تصادفی و به مقدار بی‌نهایت تولید می‌کند. رفتن به این مناطق برای به‌اتمام رساندن بازی اجباری نیست، اما بازیکنانی که به کاوش در دانجن‌ها بپردازند، موارد جالبی را پیدا می‌کنند؛ از جمله رفرنس‌هایی به عناوین سولز.
در برخی از دانجن‌ها، جمعی از اجساد را خواهید دید که آرمور یا همان زره آنها، مستقیما شما را یاد بازیهای سری سولز خواهد انداخت. یکی از آنها به‌طور خاص‌تر، زرهی به تن دارد که قبلا آن را بر روی کاور رسمی بازی Demon’s Souls دیده بودیم؛ عنوانی که به‌نوعی پایه‌گذار بازیهای سولز و سولزلایکی است که امروز می‌بینیم، از جمله بلادبورن.
چشمان بسته اهالی یارنام
اگر بازی را از ابتدا تا انتها تجربه کنید، متوجه می‌شوید که در دنیای بلادبورن آیتم‌های زیادی را خواهید یافت که به بینش و بینایی مربوط هستند. همچنین در بازی اشارات بی‌شماری به موضوع دیدن وجود دارد. کاربران ، شخصیت‌ها و دشمنان زیادی را در طول بازی می‌بینند که چشم ندارند و یا آنها را به‌طور کامل پوشانده‌اند. ویکار آمِلیا، فادر گَسکوین و مَستر ویلِم فقط تعدادی از این مثال‌ها هستند. اما دلیل آن چیست؟
تمام رفرنس‌های مربوط به چشم در بازی به یکی از کلیدی‌ترین کانسپت‌های بلادبورن، یعنی Insight یا بینش متصل هستند. در داستان بازی، اعضای دانشگاه Byrgenwerth (بِرگِنوِرث) و کلیسای درمان سعی داشتند تا با بالا بردن بینش خود، شانس نزدیکی با گرِیت وان‌ها (Great Ones) را پیدا کنند. اما بالا رفتن بینش این افراد برابر بود با دیدن وحشت هولناکی که توان درک و تحمل آن را نداشتند. در نتیجه، بسیاری از آنها چشمان خود را از کاسه بیرون آوردند تا مجبور به تماشای چنین چیزهایی نشوند. به همین دلیل در طول بازی با شخصیت‌های زیادی برخورد میکنیم که از چشم‌بند استفاده می‌کنند.
مسنجرهای راهنما
در همان ابتدای بازی، گیمرها متوجه می‌شوند در دنیای بلادبورن، موجودات اسکلت‌مانند عجیبی وجود دارند که معمولا به‌شکل دسته‌ای در نقاط مختلف محیط ظاهر می‌شوند. ممکن است در نگاه نخست این موجودات در نظرتان زشت و ترسناک به‌نظر برسند، اما آنها همیشه یاری‌رسان شکارچیان هستند.
این موجودات کوچک را می‌توانید در کنار لامپ‌هایی که شما را به هانترز دریم (Hunter’s Dream) هدایت می‌کنند و یا نامه‌هایی که اطلاعات مهمی را در بر دارند، پیدا کنید. اگر دقت کرده باشید، تعداد آنها همیشه یکسان نیست و در زمان‌های مختلف ممکن است دسته بزرگ و یا کوچکی از آنها را مشاهده کنید. نکته‌ای که شاید تاکنون متوجه آن نشده‌اید، این است که تعداد آنها در حقیقت تراکم پلیرهای آنلاین اطرافتان را نشان می‌دهند. هرچه تعداد آنها بیشتر باشد، بدین معنیست که بازیکنان بیشتری در اطراف شما درحال پرسه زدند و آماده انجام مسابقه PvP و یا کمک کردن به سایر شکارچیان هستند.
بلادبورن یا دیابلو؟ مسئله این است!
در برخی از نقاط بلادبورن، گلیچ جالبی وجود دارد که زاویه دید دوربین را تغییر می‌دهد و تجربه بازی را دگرگون می‌کند. برای فعال کردن این گلیچ، باید از لبه‌های با ارتفاع دوربین را به‌شکل خاصی تنظیم کنید و به سمت پایین بپرید. پیاده کردن این حرکت کمی مهارت اضافه می‌طلبد، اما اگر بتوانید به‌درستی اینکار را انجام دهید، بازی دچار باگی می‌شود که دوربین همانند بازیهای دیابلو، شخصیت اصلی را از زاویه بالای محیط نشان می‌دهد.
هر چند این گلیچ در ابتدا جالب به‌نظر می‌رسد، اما در نهایت همانطور که از نامش پیداست، یک گلیچ است و می‌تواند مشکلاتی مختلفی را ایجاد کند. با رخ دادن این باگ ممکن است کارکتر اصلی نامرئی شود و نتوانید مسیر حرکت خود را ببینید. به‌طور کلی با اینکه این باگ تجربه بازی را غیرقابل پیشبینی می‌کند، اما اگر گیمر کنجکاوی هستید، امتحان کردن آن ضرری ندارد.
منشا Blood Echoها کجاست؟
بلاد اکوها در بلادبورن آیتم‌هایی هستند که بازیکنان برای بالا بردن قدرت شخصیت خود در بازی از آن استفاده می‌کنند و از لحاظ کارایی تقریبا حکم همان XP را دارند. اما اسمی که برای این آیتم انتخاب شده در نگاه اول کمی عجیب به‌نظرمی‌رسد. «طنین صدای خون» در حقیقت مایعی است که از خاطرات و نداهای روح‌مانندی پر شده‌اند. شاید در ابتدا فکر کنید که این مایع تنها به خون ریخته شده موجودات و شکارچیان شهر یارنام مرتبط است اما این‌گونه نیست.
گریت وان‌ها در دنیای بلادبورن موجودات کهن و باستانی خاصی هستند که از جایگاه ویژه‌ای برخوردارند. در میان همه آنها اما موجودی به‌نام Oedon (اودن) وجود دارد که احتمالا از همه آنها مرموزتر است. او که فارغ از هرگونه فرم فیزیکی است، تنها در ابعاد صدا وجود دارد. طبق اطلاعات آیتم‌های درون بازی، ماهیت خون تمام موجودات دنیا، چه انسان و چه غیر انسان، اودن محسوب می‌شود.
انتخاب چنین نامی برای این موجود بسیار هوشمندانه است. اودن منشا بلاد اکوهایی است که در طول بازی آنها را مصرف میکنیم و در همین حال، کلمه Odeon (اودیین) که تنها کمی با این اسم تفاوت دارد، در یونان باستان به معنی بناهای خاصی بود که از آن برای اجرای موسیقی و خوانش شعر استفاده می‌شد. خالقان بلادبورن نیز به احتمال زیاد به همین دلیل از این اسم الهام گرفته‌اند.
وقتی یوشیدا از فرام سافتور کمک می‌خواهد
شوهی یوشیدا، رئیس سابق استودیوهای پلی استیشن و تهیه‌کننده باسابقه دنیای بازیها، بارها از علاقه خود به بازی Bloodborne سخن گفته. او حتی موفق شده تا تروفی پلاتینوم بازی را کسب کند که برای هر نوع گیمری، یک دستاورد قابل توجه به‌شمار می‌رود. بازیکنان برای کسب تروفی‌ها عموما از راهکارهای مشخصی مانند تمرین و وقت گذاشتن بر روی بازی و جست‌وجو در اینترنت استفاده می‌کنند؛ اما شوهی یوشیدا به همین این موارد، یک گزینه عجیب و جالب را اضافه کرده است: ارسال ایمیل به سازندگان بازی جهت دریافت کمک.
او پس از عرضه بازی در مصاحبه جالبی گفته بود که جهت دریافت راهنمایی بابت شکست برخی باس‌های بازی و دیدن پایان‌های مختلف، به یکی از تهیه‌کنندگان بلادبورن ایمیل ارسال کرده. البته که طبیعتا یوشیدا با استودیوی From Software ارتباط نزدیکی داشته، اما این چیزی از خنده‌دار بودن ماجرا کم نمی‌کند و باری دیگر به یادآور این می‌شود که عناوین فرام سافتور، واقعا پیچیده و چالش‌برانگیز هستند.
رویای آرام‌بخش
تمام بازیکنان Bloodborne با رویای شکارچی یا همان Hunter’s Dream (هانترز دریم) آشنا هستند. هانترز دریم منطقه مخصوصی است که در آن یک کارگاه، یک عروسک سخنگو، یک مِنتور و راهنمای پیر، و یک قبرستان کوچک می‌بینید. در میان تمام مناطق رازآلود و پرخطر شهر یارنام و اطرافش، هانترز دریم برای شکارچیان به یکی از امن‌ترین نقاط بازی تبدیل می‌شود. همانطور که از نام هانترز دریم مشخص است، این مکان تنها یک رویاست، اما رویایی که برداشتی از واقعیت است و بر اساس دنیای واقعی طراحی شده.
بازیکنان کنجکاو بلادبورن احتمالا منطقه واقعی هانترز دریم را در بازی پیدا و آنجا را مشاهده کرده‌اند. اما نکته جالبی که کمتر کسی در هانترز دریم متوجه آن می‌شود، این است که تا قبل از کشتن باس رام ( Rom)، موسیقی‌ای که در هنگام حضور در هانترز دریم می‌شنوید به تعداد اینسایت‌های شما بستگی دارد. اگر کمتر از 50 اینسایت داشته باشید، همان موسیقی عادی غم‌زده قرون وسطایی را می‌شنوید. اما اگر تعداد اینسایت‌های شما از 50 عبور کند و وارد هانترز دریم شوید، موسیقی پس زمینه حالتی نگران‌کننده و عرفانی به‌خود می‌گیرد.
با به اتمام رساندن بازی و پرده برداشتن از رازهای پشت دلایل وجود داشتن هانترز دریم، متوجه خواهید شد که این منطقه چه پیشینه تلخی دارد و چرا با داشتن اینسایت‌های بیشتر، چنین تغییری در موسیقی پس زمینه به‌وجود می‌آید.
شکارچیانی که عروسک‌بازی می‌کنند
مطمئنا اولین باری که به هانترز دریم پا می‌گذارید، عروسک عجیب و غریبی که در آنجا حضور دارد نظرتان را جلب می‌کند. او یک NPC موثر است که گِرمَن (Gehrman) آن را خلق کرده. بازیکنان پس از شکار کردن هیولاها در شهر یارنام، به هانترز دریم برمیگردند تا توسط Doll یا همان عروسک لول آپ شوند و او آنها را در رویایشان همراه کند.
هر چند ممکن است تعامل با او تک‌بعدی به‌نظر برسد، اما عروسک مرموز هانترز دریم چند تعامل مخفی دارد که اگر گیمر کنجکاوی باشید آنها را خواهید دید. با انجام دادن حرکات اشاره مختلف، عروسک سر خود را برای تعظیم فرود می‌آورد، برای شما دست می‌زند و یا به‌شکل خاصی به شما نگاه می‌کند. ما این تعاملات مخفی را در دارک سولز 3 نیز با شخصیت فایر کیپر و بازیکن می‌بینیم.
علاوه بر این اما، با اتمام بازی و شروع نیو گیم پلاس، ممکن است پس از حضور در هانتز دریم متوجه شوید که عروسک هرازگاهی در نقاط مختلف این منطقه جابجا می‌شود. اگر کمی دقت کنید، می‌بینید که او گاهی اوقات بر سر قبرهایی می‌رود و مشغول دعا است. این نشان می‌دهد عروسک اتفاقات دور اول بازی که تجربه کردید را در دور دوم نیز به‌یاد دارد.
درهای توهم‌زا و غیر واقعی
طرفداران سری دارک سولز با درهایی که با ضربه زدن به آنها راه را برای شما باز می‌کنند و نشان می‌دهند که در حقیقت واقعی نیستند و تنها یک توهم تصویری‌اند، آشنایی دارند. فرام سافتور همیشه به‌خاطر طراحی محیط و مراحل استادانه عناوین خود مورد تحسین قرار می‌گیرد و یکی از دلایل آن، این است که سازندگان مانند مثال ذکر شده، به بازیکنان کنجکاوی که محیط را با دقت کاوش می‌کنند پاداش ارزشمندی می‌دهند. اما آیا می‌دانستید که این درهای توهم‌زا در دنیای بلادبورن نیز وجود دارند؟
البته که اگر از وجود داشتن آنها در بلادبورن ناآگاه هستید، امری طبیعی است. چرا که این درها تنها در بخش‌هایی از چلیس دانجن‌ها یافت می‌شوند. با این وجود، افرادی که وقت زیادی را بر روی دانجن‌ها می‌گذارنند نیز ممکن است از این موضوع غافل شوند. شما جزو کدام دسته هستید؟ آیا تاکنون با ضربه زدن به دیواره‌های تصادفی در زیرزمین‌های یارنام، راهی را برای رسیدن به یک صندوقچه مخفی پیدا کرده‌اید؟
حالا پیش از رسیدن به حقیقت نخست بهتر است تعدادی فکت کوتاه را با یکدیگر بررسی کنیم
–
عرضه بلادبورن با واکنش فوق العاده کاربران و منتقدان همراه شد طوری که پس از گذشت 6 سال از عرضه بازی شاهد عرضه بورد گیم ، بازی کارتی و کمیک بوک‌های بلادبورن بودیم.
–
میازاکی برای ساختار دنیا و فضاسازی دنیای بلادبورن از رمان دراکولا نوشته برام استوکر و نوشته‌های اچ. پی لاوکرفت الهام گرفته است.
–
یکی از مشهورترین افرادی که در تیم موسیقی بازی حضور داشت «کریس ولاسکو» بود. از جمله مشهورترین آثار ولاسکو می‌توان به سه گانه God of War ، Darksiders ، Mortal Kombat 9 ، StarCraft 2، Mass Effect 3 و Resident Evil 7: Biohazard اشاره کرد.
عنوان مورد علاقه میازاکی
هیدتاکا میازاکی ابتدا به عنوان یک برنامه‌ریز و طراح وارد فرام سافتور شده بود، اما او به مرور زمان جایگاه خود را بالا برد و نه‌تنها به رئیس استودیو تبدیل شد، بلکه آثار فوق‌العاده و تأثیرگذاری را کارگردانی کرد؛ از بازیهای سری سولز گرفته تا Sekrio: Shadows Die Twice (برنده بهترین بازی سال در مراسم The Game Awards 2019) که آخرین ساخته او تا به امروز محسوب می‌شود.
طرفداران آثار او نیز طبیعتا بازیهای مختلفی را به عنوان بهترین ساخته میازاکی انتخاب می‌کنند. اما شاید برایتان جالب باشد که بدانید در میان تمام عناوینی که میازاکی بر روی آنها کار کرده، بلادبورن به‌نوعی بازی مورد علاقه اوست. هنگامی که در سال 2019 طی مصاحبه‌ای از او پرسیده شد بازی مورد علاقه او در میان تمام عناوینی که بر روی آنها کار کرده چیست، میازاکی پاسخ داد:
«این سوال بسیار سختی است، برای مقایسه مثل این می‌ماند که شما 3 یا 4 فرزند داشته باشید و شخصی از شما بپرسد ‘کدام یک زیباتر است؟’ اگر چنین سوالی از من پرسیده شود، می‌گویم همه آنها (با خنده).
اما اگر بخواهم بگویم کدام بازی بیشتر از همه در قلب من ماندگار شد، آن بازی بلادبورن است. بلادبورن بازیای است که بیشتر از همه من را تعریف می‌کند. معتقدم آن را به شیوه خودم خلق کردم، شیوه‌ای که می‌خواستم.»
دوبار تمومش کردم اصلا خوشیش به آنلاین بازی کردنشه واقعا شاهکاره
از دلایل محبوبیتش جدا از نکات فنی فوق‌العاده‌ش و نحوه داستانگویی بصری که داره،سیستم پاداش و مجازات متعادلشه. یعنی به همان میزانی که میگی سخته،بعد از هرچالش همانقدر هم بهت پاداش میده. ناگفته نماند این سختی غیرمنطقی نیست و با کسب تجربه،قابل حل میشه.
به‌غیر از اینها،کمتر بازی پیدا میکنی که لول دیزانی درجه یکی مثل بلادبورن داشته باشه
واقعا موندم چرا میگن شاهکار… خیلی الکی سخت بود!! اصلا نمیشه رفت جلو… که بشه فهمید قشنگه یا نه! 😂😐
اینطوری نبود که بگی الکی سخت بود
مثل بازیای دیگه نبود کارکترش خیلی قوی باشه و انمی ها ضعیف اینجا باس ها قوی بودند ولی انمی های عادی در حده کارکتره خوده بازی بودن
دوست عزیز آثار هیدتاکا میازاکی به خصوص سری سولزبورن به این صورته که شما رو به گونه ای مجازات می کنه که ضریب خطا و اشتباه خودتون رو به حداقل برسونید و هدف اینه که با هربار مردن تجربه تون بیشتر بشه و از اشتباه قبلی درس و عبرت بگیرید . در کنارش اون حس رضایتی که بعد از شکست یک باس فایت تجربه می کنید و اون آیتم هایی که در پس این سختی ها در نظر می گیره ، حس ماجراجویی و کنکاش دنیای بازی و سر در آوردن از اسرار بازی رو دوچندان میکنه . این بازی از اون دسته بازیایی هست که هرکسی نمی تونه باهاش ارتباط برقرار کنه .
از همه نظر کم‌نظیره!
امکان نداره با این بازی ارتباط برقرار کنی و دیدگاهت نسبت به دنیای گیم تغییر نکنه. برای من به شخصه استاندار‌دهای جدیدی تعریف کرد
این بازی یک شاهکار بود و یکی از بهترین دی ال سی ها بازیها رو داشت من بعد از چند سال فهمیدم این بازی یه پایان مخفی دیگه هم داره اگه میشه از بازیهای سولز بورن بیشتر ایتم بزارید
موافقم
عالی بود
عاشق میازاکی و کارهاشم. درسته بازی ها سخته و شاید خیلی ها ارتباط برقرار نکنن اما اون چالشی که ایجاد میکنه بینظیره
سلام
یک بازی فوق العاده زیبا با موسیقی ها فوق العائه تاثیرگذار
البته در فکت های خود فرمودید که موسیقی این بازی توسط Cris Velasco ساخته شده اما موسیقی این بازی توسط چند آهنگساز ساخته شده که Ryan Amon ، Michael Wandamacher و پای ثابت آهنگسازی اکثر آثار FromSoftware یعنی Yuka Kitamura هم در آهنگسازی این بازی نقش داشتند .
من این بازی رو پلات کردم و از روی علاقه ای که به این بازی داشتم تروفی های نسخه DLC رو هم دریافت کردم . سخت ترین بخش بازی جدای یکی از دانجن ها که مجبور می کرد با نصف نوار سلامتی بری به نظر من دو باس بخش DLC بود یکی Orphan of Kos که یکی از سخت ترین باس هایی بوده که تابحال تجربه کردم و دیگری Ludwig ,The Holy Blade .
در کل برای من که عاشق سری بازی های سولزبورن هستم بلادبورن فوق العاده جذاب و اثرگذار بوده اما متاسفانه هنوز نتونستم با بازی آخرین ساخته FromSftware یعنی Sekiro Shadows Die Twice اون ارتباطی که با مجموعه سولزبورن برقرار کردم رو برقرار کنم . شاید اصلی ترین دلیلش این باشه که فیزیک گیم پلی این بازی نسبت به آثار قبلی FromSoftware دستخوش تغییرات بنیادینی شده و به همین دلیل من باهاش نتوستم ارتباط برقرار کنم
دقیقا این حسی که شما میگی رو منم نسبت به سکیرو دارم
من آخر سکیرو گیر کردم . انقدر نبرد آخرش طولانی و فرسایشی شد که دیگه سمتش نرفتم .