بررسی بازی Tales of Vesperia

شاید اکثر گیمرهای ایرانی شرکت Bandai Namco را با دو عنوان Tekken و Ace Combat بشناسند، اما این شرکت صاحب عناوین بزرگی مانند Baten Kaitos (با توجه به این‌ که این بازی برای کنسول GC منتشر شد متاسفانه در ایران گیمرهای اندکی با آن آشنا هستند) و سری Tales است که محبوبیت عظیمی در بین طرفداران سبک RPG دارند.

Tales of Vesperia یازدهمین و آخرین قسمت منتشر شده از سری Tales است که توسط Yoshito Higuchi، که بر روی عناوینی چون Tales of the Tempest و Tales of the Abyss کار کرده و با جو بازی های سری Tales به خوبی آشناست، ساخته شده است. اما آیا Tales of Vesperia توانسته به یک عنوان موفق برای سری Talesتبدیل شود؟

داستان زیبا، پیچیده و در عین حال قابل فهم همواره یکی از رکن‌های اساسی بازی های JRPG به حساب می‌آید. شرکت Namco نیز به خوبی این موضوع را درک کرده و از لحاظ داستان هیچ گاه برای سری Tales کم کاری نکرده است و TOV نیز از این قاعده مستثنی نیست. داستان Tales of Vesperia در سرزمینی به نام Lumireis Tercaاتفاق می‌افتد، سرزمینی که منبع تمام قدرت‌های جادویی در آن اشیایی باستانی و مرموزی به نام Blastia است که از تمدن باستانی و قدیمی برای ساکنان آن به ارث مانده است (نیروی جادویی باقی مانده از تمدن Esper ها در FFVI را به یاد دارید؟). مردم سرزمین Terca از نیروی Blastia برای کار‌های روزمره خود نظیر حرکت دادن وسایل نقلیه، بیرون کشیدن آب از چاه و … استفاده می‌کنند. سرزمین Terca به غیر از انسان‌ها، میزبان موجودات خطرناکی است که وجودشان برای انسان ها خطرناک بوده و زندگی آن‌ها را در سایه ترسی سهمگین قرار داده است. به همین دلیل ساکنین Terca با استفاده از نیروی Blastia یک دیوار جادویی در اطراف شهر ایجاد کرده تا مانع از هجوم موجودات وحشی به داخل شهر شوند. اما این مانع جادویی علاوه بر اینکه مانع ورود افراد غریبه به داخل شهر می‌شود، به شهروندان Terca نیز اجازه خروج از شهر را نمی‌دهد، از این رو ساکنین Terca سال‌هاست که از حصار شهر خارج نشده و از دنیای بیرون بی‌خبر هستند. در Terca تمام مردم شهر اجازه استفاده از نیروی Blastia را داشتند و می‌توانستند از این نیرو برای انجام کارهای روزمره خود استفاده کنند تا اینکه امپراتور برای افزایش قدرت و ثروت خود استفاده از Blastia را در انحصار خود و اشراف درآورده و مردم عادی را از استفاده از Blastia محروم می‌کند. به این ترتیب روز به روز به فاصله طبقاتی مردم افزوده و اشراف ثروتمند تر و مردم عادی فقیر‌تر می‌شدند.

در این بین فردی به نام Yuri Lowell به همراه دوست قدیمی خود Flynn Saifo که آرزوی زندگی در یک جامعه برابر و عدالت جو را دارد تصمیم می‌گیرند برای تحقق اهدافشان از شهر خارج شده و به شوالیه‌های امپراتور بپیوندند. شوالیه‌های امپراتور برای بالابردن مهارت و قابلیت های خود از نوع خاصی از Blastia که Bodhi Blastia نامیده می‌شود، استفاده می‌کنند، به همین دلیل قدرتمندترین و ماهرترین جنگجویان دنیا می‌باشند. Yuri که دیگر تبدیل به یک شمشیر زن ماهر شده است خیلی زود از اهداف و متدهای امپراتور خسته شده و تصمیم می‌گیرد از جمع شوالیه‌ها خارج شده و با بازگشت به Terca از حقوق مردم فقیر و بدبخت دفاع کرده و دوباره مفاهیمی چون عدالت و مساوات را در جامعه تحقق بخشد.

داستان نسبتا عمیق و فلسفی Tales of Vesperiaالحام گرفته شده از کتاب Fung Wan نوشته خانم “ستسوکا جیونگ” است که در واقع نمود مشگلات و فسادهای دولت کره در یک دنیای جادویی و خیالی است. البته داستان Tales of Vesperia حاوی نکته خاصی که آن را تبدیل به “بهترین” کند نیست ولی نسبت به عناوینی چون Blue Dragon و Enchanted Arms و … که از داستان کلیشه‌ای و خسته کننده رنج می‌برند از کیفیت خوبی برخوردار است. روایت داستان در بازی به لطف Anime های فوقالعاده زیبا که توسط شرکت I.G.Production (خالق سری Ghost in the Sheal و Hot Teachers و Tsubasa) ساخته شده‌اند، بسیار روان و عالی کار شده که باعث می‌شود گیمرها به راحتی به تمام جنبه‌های داستان پی ‌ببرند.

در طول چندین نسل یکی از عوامل اصلی موفقیت و محبوبیت سری Tales، ارایه یک گیم‌پلی سریع و پر زد و خورد و متفاوت با عناوینی چون Star Ocean و Atelier Iris (که هر دو به داشتن یک گیم پلی سریع و اکشن معروفند) بوده است. Tales of Vesperia نیز راه برادران بزرگتر خود را ادامه داده و با ارایه گیم‌ پلیی سریع و جذاب که تلفیقی از سبک های Action و RPG همزمان است، دست به خلق یکی از بهترین مکانیسم‌های گیم‌پلی موجود در بین بازی‌های هم سبک خود را زده است. مبارزات در بازی بر خلاف شماره های قبلی به صورت تصادفی (Random Encounter) نبوده و همانند FFXII شما می‌توانید قبل از مبارزات دشمنان را در شهر‌ها و سیاهچاله‌ها ببینید. اصول مبارزات کماکان به صورت گذشته است، به این صورت که شما می‌توانید از بین هشت شخصیت قابل بازی چهار شخصیت را انتخاب کرده و با آن‌ها وارد مبارزات شوید. از میان این چهار شخصیت کنترل یکی از آن‌ها در اختیار شما و کنترل بقیه در اختیار هوش مصنوعی بازی قرار می‌گیرد. مبارزات از طریق زدن دکمه‌های حمله، جادو، دفاع و پرش انجام شده و شما می‌توانید با دادن جهت های مختلف کمبوهای متعدد بازی را به اجرا در آورید.

این سیستم که LMBS-ESR نام دارد یک حسن و یک ایراد بزرگ دارد. حسن این سیستم این است که باعث می‌شود بازی ساده شده و گیمر‌های تازه کار نیز به راحتی بتوانند بازی را انجام دهند و اما ایراد بزرگ آن همین سادگی بیش از حد مبارزات است که بازی را برای گیمرهای حرفه ای بیش از اندازه ساده می‌کند. یکی دیگر از ایراداتی که بر گیم‌پلی بازی وارد است این است که به دلیل سرعت بالای مبارزات و اکشن تر شدن آن اجازه اتخاذ استراتژی‌های مختلف به گیمرها داده نمی‌شود و به این ترتیب بازی از تبدیل شدن به یک RPG ناب باز می‌ماند.

همانند دو عنوان Abyss و Symphonia (که سازندگان آنها همان سازندگان Tales of Vesperia هستند) سیستم OeverLimit نیز در بازی حضور فعالی داشته و شما می‌توانید از طریق این قابلیت ضربات و جادو‌های قدرتمندتری را به اجرا در آورید، اما بر خلاف دو عنوان قبلی، همانند AI درجه آن برای همه شخصیت‌ها یکسان است. با ارتقا دادن OL ها تکنیک‌های جدیدتری تحت عنوان Bust Arts به هر کدام از شخصیت‌ها اضافه می‌شود که به شما اجازه اجرای کمبو‌های 50 تا 70 ضرب می‌هد که اجرای آنها اصولا نتیجه‌ای جز حفاری دشنمنان نخواهد داشت!.

در بازی هر شخصیت قابلیت دسترسی به دو مهارت خاص در طول مبارزات را دارد که شما می‌توانید از آن‌ها به صورت جداگانه یا ترکیبی و از طریق آنالوگ سمت چپ و دکمه A استفاده کنید. یکی دیگر از نوآوری‌های بازی “ضربات مرگبار” است که به شما اجازه می‌دهد از طریق آن‌ها همانندPhantom Brave به غیر از رییس‌های بازی تمام دشمنان بازی را با یک ضرب نابود کنید.

تا به اینجای کار ممکن است تصور کنید با استفاده از قابلیت‌های معرفی شده خواهید توانست محل مبارزات را به گورستان دشمنان تبدیل کرده و جهنم را برای آنها به ارمغان آورید، اما باید گفت که تصور شما کاملا خیالی است!. Tales of Vesperia معرف سیستم جدیدی به نام Encounter Link است که عملکرد مشابهی با سیستم World Attack در VP دارد، به این صورت که هنگامی که شما با یک یا چند هیولا وارد نبرد می‌شوید هیولاهای اطراف نیز از طریق امداد غیبی از وضعیت همکیشان خود مطلع شده و به کمک آنها می‌آیند، اما به جای مبارزه عادلانه با شما به افراد زخیره گروه حمله کرده و از آن بخت برگشته ها انتقام می‌گیرند!. پس فراموش نکنید در بازی جایی برای تفریح با دشمنان وجود ندارد! و باید تلاش کنید تا با استفاده از قدرت‌های خود در کمترین زمان ممکن شر موجودات خبیث را کنده و خطر بزرگ Game Over شدن را از خود دور کنید.

سیستم ارتقا قابلیت ها یا همان Level Up کردن شخصیت و آیتم‌ها نیز کماکان رد بازی حضور فعالی داشته و بر خلاف گذشته اینبار بسیار شبیه FFIII کار شده است، به این صورت که با استفاده مکرر از یک جادو یا ضربه آن قابلیت قوی تر می‌شود، اما این سیستم انعطاف FFIII را نداشته و قدرت هر ضربه به صورت مکرر افزایش پیدا نمی‌کند، بلکه همانند FFIX مقدار این قابلیت‌ها از پیش تعیین شده است و به تدریج در اختیار شخصیت‌ها قرار می‌گیرد.

همانند شماره‌های قبلی مجموعه قابلیت آهنگری و ساختن سلاح های جدید با استفاده از غنایم بدست آمده و آشپزی و پخت و پز نیز در بازی حضور فعالی دارند و شما میـوانید مهارت های صنعتی و آشپزی خود را در بازی محک بزنید. متاسفانه Tales of Vesperia برخلاف بازی های روز بخش چند نفره جالبی نداشته و تنها شما می‌توانید در صورت داشتن چهار عدد گیم پد کنترل هر چهار شخصیت را در مبارزات در اختیار گرفته و با دوستان خود به کشتار مشغول شوید.

اما یک ایراد کلی که همانند ES به TOV وارد است این است که بازی ارزش تکرار مجدد بالا ندارد. در واقع بازی تمام ایده‌ها و نوآوری‌های خود را در بار اول بازی کردن رو کرده و برای تکرار‌های مجدد چیز به خصوصی برای ارایه ندارد. البته کوتاهی نسبی بازی و ساده بودن آن تا حدودی این مشگل را بر طرف کرده و گیمرها را به تکرار مجدد بازی تشویق می‌کند.

گرافیک TOV یکی از بهترین‌های این نسل است که در نگاه اول هر بیننده‌ای را به یاد Anime های ژاپنی می‌اندازد. محیط‌های متنوع و رنگارنگ بازی بسیار شبیه عنوان قبلی شرکت Namco یعنی ES است که در واقع همین شباهت‌ها یکی از نقاط ضعف بازی است. Tales of Vesperia بیشتر به جای اینکه شبیه شماره های قبلی بازی باشد و حال و هوای سری Tales را برای طرفداران تداعی کند آن‌ها را به یاد ES می‌اندازد!. در TOV برخلاف شماره های قبلی از سبک Cell Shade کمتر استفاده شده که باعث شده مدل‌های شخصیت‌ها زیباتر و گرافیک بازی بیشتر یادآور عنوانی چون Naruto شود. برخلاف ES محیط های TOV وسیع و پر جزئیات‌تر طراحی شده‌اند و به لطف تکنولوژی های جدید انمیشن‌های هر کدام از شخصیت‌ها بسیا روان‌تر و ضربات جادویی نسبت به شماره های قبلی بسیار زیبا تر اجرا می‌شوند.

یکی از نقاط مثبت بازی موسیقی فوقالعاده آن است که با توجه به حضور استاد Motoi Sakuraba (آهنگ ساز Infinite Undiscovery و Atelier Iris) چندان هم دور از ذهن نیست!. قطعات موسیقی بازی همانند اکثر کارهای Sakuraba تشکیل شده از ارکستر سمفونی‌های بزرگ به همراه تک نوازی پیانو و یا سازهای سنتی ژاپنی است که Bonnie Pink، خواننده معروف ژاپنی، در آن‌ها به اجرای تم‌های اصلی بازی پرداخته است. تنها ضعف بازی در این قسمت دوبله ضعیف شخصیت‌ها است که با توجه به دوبله قوی سری Disgaea توی ذوق می‌زند.

در کل Tales of Vesperia اثری زیبا و جذاب است که علارغم اینکه چیز جدیدی نسبت به بازی های دیگر این سبک ارایه نمی‌دهد با برخورداری از داستانی زیبا و گیم پلی ساده و روان تبدیل به یک اثر موفق برای طرفداران JRPG و مخصوصا گیمر های تازه کار شده است اما نمی‌توان آن را به راحتی به عنوان یک اثر جدید از سری Tales به حساب آورد. اگر به دنبال یک JRPG ساده و راحت می‌گردید Tales of Vesperia بدون شک گزینه مناسبی برای شما است، اما اگر به دنبال عنوان جدی ‌تری می‌گردید بهتر است دندان بر روی جگر گزاشته و تا انتشار IU صبر کنید!.
,برگی دیگر از دفتر افسانه ها,برگی دیگر از دفتر افسانه ها,شاید اکثر گیمرهای ایرانی شرکت Bandai Namco را با دو عنوان Tekken و Ace Combat بشناسند، اما این شرکت صاحب عناوین بزرگی مانند Baten Kaitos (با توجه به این‌ که این بازی برای کنسول GC منتشر شد متاسفانه در ایران گیمرهای اندکی با آن آشنا هستند) و سری Tales است که محبوبیت عظیمی در بین طرفداران سبک RPG دارند.