بررسی بازی Sengoku BASARA 3: Samurai Heroes

خواندن نقد و بررسی,سامورایی‌های کلاهبردار!,حتما شما نیز بعضی از کلاهبرداران را دیده‌اید که هر موجود زنده‌ای را رنگ و با نام دیگری به شما غالب می‌کنند (نظیر Mafia 3 و یا Tekken 8 که چندی پیش به لطف ناشرین ایرانی در بازارهای داخلی منتشر شد!). اصولا بعضی از بازیساز‌ها نیز جزو این دسته از کلاهبرداران مدرن بوده و با اضافه کردن گالون گالون خون و دیگر جنبه‌های تزیینی به بازی خود همان فرمول موفق قدیمی را با کمی تغییر به اسم محصول جدید به مخاطبین عرضه می‌کنند. اما دسته زرنگ‌تری از بازیسازان نیز وجود دارند که حتی همان گالون گالون خون و … را نیز از بازی خود فاکتور گرفته و یک محصول قدیمی و دسته چندم را بدون ذره‌ای پیشرفت و نوآوری هر ساله با نامی جدید منتشر کرده و در دل به ریش گیمرها می‌خندند!

متاسفانه سازندگان Sengoku BASARA 3: Samurai Heroes در شرکت Capcom نیز جزو سازندگان فوق زرنگ دسته دوم هستند که سال‌هاست همان Dynasty Warriors اصلی چند سال پیش را یک دست رنگ زده و با نامی جدید به خورد گیمرها می‌دهند! SH نیز همانند برادران بزرگتر خود پس از طی یک سفر کوتاه چند ماهه از انتشار آن در ژاپن به بازارهای غربی راه یافته است. نکته‌ای که در نگاه اول در رابطه با SB جدید خودنمایی می‌کند نام آن است که بر خلاف گذشته نه با نام غربی و شناخته شده Devil Kings بلکه با همان نام Samurai Heroes منتشر شده است که از همان ابتدا به خوبی نشان می‌دهد حتی کپکام نیز آنقدر از این عنوان نا امید است که حاضر نیست برای تغییر نام بازی و تبلیغات خاص آن (که بسیار شبیه به تبلیغات سری DMC بود) هزینه‌ای کند!
قبل از شروع نقد این عنوان باید اقرار کنم به راستی در رابطه با SH هیچ نکته خاصی وجود ندارد که در مورد آن صحبت کرد و به نقد آن پرداخت! همه چیز تکراری است، بازهم داستان، ماجرای سامورایی‌های افسانه‌ای قرن 16 ژاپن است که قادرند با یک ضربه لشکری از موجودات زنده و غیر زنده را به یک باره به آسمان شوت کنند! البته اشتباه نشود، SH فاقد داستان جدید نبوده و اتفاقا از یک داستان بسیار عالی نیز بهره می‌برد اما این به شرطی است که تخیلی بسیار قوی و خلاقانه‌ای داشته و بتوانید کار نصفه و نیمه سازندگان را تکمیل کرده و خود در ذهنتان یک داستان خیالی برای خودتان نقل قول کنید!

داستان SH با مرگ Hideyoshi توسط Ieyasu Tokugowara تمام می‌شود و ایاسو اکنون قصد دارد کشور از هم پاشیده شده خود را به زور مشت و لگد هم که شده دوباره در کنار یکدیگر متحد کند. راستش را بخواهید این تنها قسمتی از داستان بازی است که من متوجه آن شدم! داستان SH آنقدر درهم و برهم است که قطعا پی بردن به آن خود سخت ترین قسمت بازی است! از یک طرف شخصیت‌های قدیمی نظیر یوشیمورو و ناگاماسا توسط نوبوناگا کشته می‌شوند که معلوم نیست نوبوناگا که خود در شماره قبلی کشته شد چگونه بازهم زنده شده است و از طرف دیگر نوبوناگا باز هم توسط میتسوهیدا کشته می‌شود! باور بفرمایید من هنور متوجه نشدم سازندگان این سری تا چند شماره تصمیم دارند این نوبوناگا را کشته و دوباره زنده کنند؟ یعنی شخصیت منفی قحط آمده است؟ بگذریم…
در مجموع همانطور که گفته شد داستان SH با شخصیت‌های پرتعداد خود آنقدر درهم و برهم و بی منطق روایت می‌شود که از آن سر در نخواهید آورد اما باید گفت هرچند ما از آن چیزی نفهمیدیم اما به احتمال فراوان بازهم در رابطه با مبارزه با یک حاکم زورگو و سلاخی کردن سپاه میلیونی آن است که در بهترین حالت ممکن نیز داستان فوقالعاده کلیشه‌ای و خسته کننده است. نکته دیگری که در رابطه با این عنوان خودنمایی می‌کند داستان شخصیت‌های آن است. در بازی جدید بر خلاف شماره‌های گذشته دیگر هر کدام از شخصیت‌ها داستان مخصوص به خود را نداشته و همه آن‌ها از یک پیش زمینه داستانی مشترک استفاده می‌کنند که اتفاقا مهم‌ترین دلیل روایت گنگ داستان نیز همین نکته است!

گیم‌پلی SH همانطور که از آن انتظار می‌رود یک HnS محض و بدون فکر است که انجام آن هیچ گونه سرعت عمل، مهارت و یا دقتی را طلب نمی‌کند. تنها نکته‌ای که از اول تا انتهای بازی انتظار شما را خواهد کشید از میان برداشتن صدها دشمن تا آخرین نفر و رفتن به قسمت بعدی است، درست به همین سادگی! بازی نزدیک به دو جین سامورایی خطرناک را برای بازی کردن در اختیار شما قرار می‌دهد (در ابتدای بازی 6 شخصیت قابل انتخاب بوده و در ادامه 10 شخصیت جدید نیز به لیست اضافه خواهد شد) که هر کدام از آن‌ها قابلیت و ضربات منحصر به فرد خود را دارند. هرچند هر کدام از این قابلیت‌ها و ضربات باعث خلق چند ضرب‌های متفاوت و بسیار قدرتمند می‌شوند اما نباید گول ضاهر جذاب و فریبنده آن‌ها را بخورید چرا که در عمل همه آن‌ها در روند گیم‌پلی و نوع اکشن بازی هیچ تاثیری نداشته و نتیجه همه آن‌ها شوت شدن سربازان به آسمان و تکه تکه شدن آن‌ها است!

خوشبختانه بر خلاف سری DW که در آن اجرای همه ضربات تنها با فشردن یک کلید و حفظ کردن یک ریتم حمله خاص صورت می‌پذیرد در SH برای اجرای ضربات سریع و سنگین از دو دکمه جداگانه استفاده شده است که ترکیب آن‌ها با یکدیگر رمز خلق چند ضرب‌های متنوع بازی است. البته از آنجایی که بازی با فشردن بی‌هدف دکمه دایره نیز به آسانی به اتمام می‌رسد بازی هیچ دلیل موجهی برای خلق چند ضرب و دیدن اکشن بیشتر به شما نمی‌دهد. البته شاید در ابتدا نمایش جذاب ضربات قدرتمند شخصیت‌ها و مشاهده نتیجه رضایت بخش آن‌ها بر روی دشمنان انگیزه خوبی برای اجرای چند ضرب‌های متعدد بازی باشد اما در ادامه این روند آنقدر تکراری و یکنواخت می‌شود که حتی ممکن است در اواسط بازی از خود بپرسید اصلا به چه دلیل مشغول انجام این عنوان هستید؟

بعد از چند ضرب‌های بازی یکی از بهترین قسمت‌های گیم‌پلی آن مبارزه با رهبران و فرماندهان است. البته این رهبران زامبی مانند نیز دقیقا به همان پخمگی و دست و پا چلفتی افرادشان بوده و مبارزه با آن‌ها به خودی خود هیچ گونه جذابیت خاصی نخواهد داشت اما نکته‌ای که به این مبارزات جذابیت می‌بخشد جوایزی است که پس از شکست آن‌ها در اختیارتان قرار داده می‌شود. بعد از نابودی این دشمنان شما خواهید توانست با ورود به مد Hero Time بازی را کند کرده و با خیال راحت‌تر پدر دشمنان را درآورده و یا اینکه از تکنیک‌های مخصوص BASARA خود استفاده کرده و آتش جهنم را به یکباره بر سر دشمنان بخت برگشته خود هوار کنید!

انصافا باید اعتراف کرد این تکنیک‌های مخصوص آنقدر زیبا و جذاب کار شده است که به راحتی می‌توانست به همراه چند ضرب‌های جذاب بازی SH را تبدیل به یک اثر دوست داشتنی و مفرح کند اما متاسفانه هوش مصنوعی دشمنان آنقدر ضعیف و دسته چندم کار شده است که به کلی تجربه گیم‌پلی و کل بازی را زیر سوال برده و جذابیت‌های اکشن بازی را به کلی نابود می‌کند! باید گفت که هوش مصنوعی دشمنان هیچ تفاوتی با یک گونی سیب زمینی نداشته و در تمام طول بازی نیز هیچکدام از آن‌ها حرکتی هوشمندانه‌تر از یک ساقه کرفس انجام نداده و کاملا حاضر آماده به شما ذل خواهند زد تا با روش‌های مختلف سلاخی و به آسمان فرستاده شوند! یک افتضاح کامل که حتی به نظر می‌رسد با توجه به افزایش تعداد دشمنان در صفحه حتی نسبت به بازی اصلی نیز به جای پیشرفت افت داشته است!

یکی از بخش‌های جالب SH اسب سواری است که هرچند بسیار بد طراحی شده است اما کمک بسیار خوبی برای حرکت در داخل نقشه و یافتن آیتم‌های ارزشمند بازی است. نکته دیگری که باید به آن اشاره کرد قابلیت انجام بازی به صورت دونفره به صورت آفلاین است که خبر بسیار خوبی برای گیمرهایی است که همیشه دوست داشتند در کنار دوستانشان با یک کنسول بازی کنند!

هرچند از نظر تکنیکی و فنی انتظار چندانی از SH و اساسا بازی‌های این سبک نمی‌رود اما باید گفت این عنوان دیگر در نوع خود شاهکار است! همه چیز از مدل‌های شخصیت‌ها (خصوصا دشمنان) تا افکت‌های مربوط به ضربات و بافت‌ها افتضاح و یک فاجعه کامل است. متاسفانه نسخه PS3 بازی نیز از نظر گرافیکی فرق چندانی با نسخه Wii نداشته و خنده‌دار‌تر از آن حتی در مواقعی نسبت به نسخه‌های قدیمی بازی نیز ضعیف‌تر عمل می‌کند! در رابطه با موسیقی و صداگذاری آن نیز بهتر است اصلا صحبتی نکنیم که به قول معروف هم زدن یک سطل زباله تنها باعث بلند شدن بیشتر بوی بد آن می‌شود!

در مجموع باید گفت Samurai Heroes یک HnS بدون فکر محض است که هرچند از اکشن جذاب و فریبنده‌ای سود می‌برد اما به شدت قربانی عدم نوآوری و طراحی بد گیم‌پلی و خصوصا هوش مصنوعی ضعیف خود شده است. اگر جزو طرفداران HnS های تکنیکی نظیر Ninja Gaiden هستید به شما توصیه می‌کنیم حتی به این عنوان نگاه هم نیاندازید اما اگر جزو طرفداران سری Dynasty Warriors بوده و مدت‌هاست هوس کرده‌اید کمی با هزاران دشمن احمق از خود پذیرایی کنید اگر این عنوان را مفت در گوشه‌ای یافت کردید آن را تجربه کنید!