وقتی به لاین‌آپ انحصاری‌های مایکروسافت در سال ۲۰۱۷ نگاه می‌کنیم، بیشتر از بازی‌های بزرگ، عناوین خاص لیست انحصاری ردموندی‌ها را پر کرده‌اند. عناوینی چون Halo Wars 2، PUBG و Cuphead کاملا متفاوت هستند از آنچه که همیشه به طور انحصاری روی اکس‌باکس تجربه کرده‌ایم. در E3 2017 بود که بازی خاص دیگری در سبک پلتفرمر سه بعدی با نام «Super Lucky’s Tale» در کنفرانس مایکروسافت معرفی شد. دنباله‌ای بر Lucky’s Tale که در مارس ۲۰۱۶ برای Oculus Rift عرضه شده بود. بر خلاف قبل، این‌بار تصمیم بر آن بود که بازی با تغییراتی به شکل انحصاری راهی اکس‌باکس وان و ویندوز ۱۰ شود. پس سازنده، استودیوی «Playful» دست به انجام تغییراتی در بازی زد. مایکروسافت نشر Super Lucky’s Tale را عهده‌دار شد تا مخاطبان پلتفرم‌های مقصد بتوانند بازی را امسال تجربه کنند. اما بر خلاف عناوین پلتفرمر یا کمی خاص‌تر انحصاری مانند Ori و Cuphead که تبلیغات نسبتا گسترده‌ای برای آن‌ها صورت گرفت و در آخر شاهد موفقیت چشمگیر آن‌ها بودیم، ناشر کمتر در رابطه با Super Lucky’s Tale صحبت کرد. از همین تبلیغات محدودتر قبل از عرضه می‌توانستیم حدس بزنیم که احتمالا در نسخه‌ی نهایی سطح کیفی ساخته‌ی Playful پایین‌تر از هم رده‌های خود قرار خواهد گرفت و در نهایت این اتفاق رخ داد. البته این بدین منظور نیست که با عنوانی ضعیف روبرو باشیم؛ شاید Super Lucky’s Tale توانایی رقابت با بهترین‌های ژانر را نداشته باشد، اما همچنان می‌توان آن را دوست داشت و از فضای زیبا و گیم‌پلی ساده‌ی آن لذت برد.
گیم‌پلی بازی بسیار سر راست و ساده است. مانند هر پلتفرمر دیگری باید سعی کنید درست روی سکو‌ها بپرید و از سقوط کارکتر اصلی جلو گیری کنید. علاوه بر تله‌های محیطی، تعدادی دشمن و موانع نیز در بازی در نظر گرفته شده که بعضا برای شما دردسر درست می‌کنند. منظور از سادگی که در اول پراگراف مطرح شد، سادگی مکانیک‌ها و گیم‌پلی بازی‌ست. هرچند که Lucky’s Tale شما را با چالش‌های بزرگ روبرو نمی‌کند، اما دچار آفت سادگی بیش از حد نشده است. نکته‌ی دیگری که در این بحث باید مد نظر داشت و قبل‌تر به طور محدود به آن اشاره شد، این است که اثری چون ماریو در ژانر پلتفرمر سه بعدی، مخاطبان گسترده و با هر سن و سالی را پوشش می‌دهد، اما هدف Lucky’s Tale چیز دیگری‌ست. عنوان نینتندو برای گستره‌ی قشر حرفه‌ای پلتفرمر تا مبتدی طراحی شده و دلیل این مسئله نیز آن است که تعداد پلتفرمرهای حاضر روی کنسول‌های کمپانی ژاپنی همواره پر تعداد بوده بدون شک اگر طرفدار و حرفه‌ای پلتفرمر وجود داشته باشد، حتما مخاطب کنسول نینتندو است. اما اثر مایکروسافت بیشتر مخاطبان کم سن و سال‌تر و افراد نه چندان آشنا به پلتفرمر را هدف قرار داده است. پر واضح است که دلیل اتخاذ این تصمیم وجود انحصاری برای هر سن و سال و کمبود آثار این ژانر روی اکس‌باکس وان لحاظ شده.
در کنار گرافیک رنگارنگ بصری زیبا، عملکرد فنی نیز قابل تحسین است. اجرای ۳۰ فریمی (روی One X به صورت ۶۰ فریم) بازی که کمتر دچار افت می‌شود که تجربه‌ی سیال و روانی را برای مخاطب به ارمغان آورده است. هر چند که تصمیم اجرایی کردن دوربین ثابت برای یک پلتفرمر سه بعدی کمی عجیب است و گاهی باعث می‌شود در مکان‌هایی که حتی یک دشمن هم در آن وجود ندارد جان خود را از دست بدهید، ولی ابدا به تجربه‌ی بازی لطمه وارد نمی‌کند. برای کارکترها صداگذاری انجام نشده و دیالوگ‌ها همانند آثار کلاسیک به صورت تکس نمایش داده می‌شوند و داستان ساده بازی را روایت می‌کنند، اما موسیقی جایی است که Super Lucky’s Tale در آن می‌درخشد. با توجه به شرایط هر مرحله، همواره آوایی گوش نواز در پس زمینه رغبت شما برای ادامه را بیشتر می‌کند.
نویسنده: میلاد طاهرنژاد
نقد و بررسی بازی Super Lucky’s Tale بر اساس نسخه ارسالی سازنده برای وبسایت بازی‌سنتر نوشته شده است.
مجموع امتیاز - 8
8
امتیاز بازی‌سنتر
نقاط قوت: جلوههای بصری زیبا و رنگارنگموسیقی گوش نوازمراحل مخفی و جانبی مناسبنقاط ضعف:سادگی مکانیک‌ها و گیمپلیگاهی مشکلات دوربین دردسر ساز می‌شود
