بررسی

بررسی بازی Halo: Combat Evolved Anniversary

دقیقا 10 سال پیش در چنین روزی، بازی منتشر شد که صورت جدیدی از سبک شوتر اول شخص نمایش داد. بازی که استانداردی در سبک خود برای کنسول ها تعریف کرد. برخی از این استانداردها به قدری بزرگ بودند که حتی به سبک های دیگر هم کشیده شدند. اما چیزی که این بازی را تبدیل به محبوبترین و مهمترین بازی مایکروسافت کرد فقط اینها نبود. Bungie با ساخت هیلو، مایکروسافت را از شکست قطعی نجات داد و Xbox را صاحب لانچ تایتلی کرد که هنوز هم بزرگترین بازی لانچ تاریخ کنسول های بازی به شمار می رود. اکنون که 10 سال از آن روز می گذرد و دیگر بانجی با مایکروسافت نیست، استودیو 343Industries (استودیو جدید و مخصوص مایکروسافت برای فرنچایز هیلو) به مناسبت 10 سالگی هیلو، نسخه ای بازسازی شده از آن بازی را روانه بازار کرده است. این فرصت خوبی است تا ببینیم بازی که 10 سال پیش انقلابی در سبک خود ایجاد کرده، اکنون و با وجود این همه شوترهای گوناگون، چگونه ظاهر می شود.

Combat Evolved با وجود اینکه اولین هیلو است، اما داستان آن دقیقا بعد از Reach شروع می شود (احتمالا می دانید که Reach یک Prequel بود). پس اگر از سری هیلو فقط Reach را بازی کردید Combat Evolved می تواند از لحاظ داستانی نیز بازی جالبی برای شما باشد. دقیقا بعد از اینکه Noble Team با فداکاری های خود کورتانا را به Pillar of Autumn (سفینه ای که مسترچیف در آن قرار دارد) می رسانند، داستان بازی شروع می شود. Pillar of Autumn (که تازه از ریچ فرار کرده) به سمت بنایی حلقه ای شکل در فضا به نام Halo نزدیک می شود و به آن سقوط می کند. در ابتدا بازیکن هیچ اطلاعی از این بنای عظیم و عجیب ندارد و کم کم در طول بازی به رازهای آن پی می برد. اولین ماجراجویی مسترچیف واقعا درگیر کننده است و در نهایت نیز بازی بسیار زیبا تمام شده و به پایان رساندن آن حس خوبی به بازیکن القا می کند. داستان بازی با اینکه 10 سال پیش نوشته شده، اما هنوز هم برای سبک خود بسیار خوب روایت می شود و از خیلی از شوترهای حال حاضر نیز بهتر است. پس اگر به داستان های علمی-تخیلی علاقه دارید و Combat Evolved را بازی نکردید، بهترین فرصت برای تجربه آن، این نسخه بازسازی شده است.,کسانی که Combat Evolved را بازی کرده باشند از همان ابتدا از ارتقای گرافیکی بیش از اندازه بازی شگفت زده خواهند شد. گرافیک بازی فقط به HD شدن رزولوشن خلاصه نشده و همه چیز (از مدل سازی کاراکترها، دشمنان، بافت ها، افکت ها، دورنما و …) همگی یک نسل کامل ارتقا یافته اند. حتی برخی افکت ها مانند افکت نورپردازی از هیلوهای قبلی نیز بهتر کار شده است! انیمیشن ها نیز از اکثرا دوباره سازی شده و شاهد انیمیشن های خشک 10 سال پیش نیستیم. استودیو روسی Saber Interacitve (که وظیفه ارتقای گرافیکی بازی را به عهده داشته) کار خود را به بهترین شکل ممکن انجام داده است. شاید به طور کلی گرافیک بازی در حد Halo: Reach نباشد و برخی از تکنیک های پیشرفته آن را نداشته باشد، اما کاملا برای این نسل محسوب می شود و هیچ کم و کسری از بازیهای روز ندارد. به همین خاطر بازیکنان جدید نیز با بازی کردن آن مشکلی نخواهند داشت. جالبترین و معروف ترین نکته ی این گرافیک آن است که با زدن دکمه Back، گرافیک بازی در عرض 1 ثانیه به همان 10 سال پیش تغییر می کند. این قابلیت برای طرفداران Combat Evolved یک قابلیت جادویی است که می توانند با آن خاطرات خود را زنده کنند. این ارتقا که با دقت فوق العاده زیادی صورت گرفته، فقط هم برای زیبایی نبوده و در برخی مراحل که طراحی و ظاهر راهروها بسیار شبیه به هم و سردرگم کننده هستند، به کمک بازیکن نیز می آیند. مثلا مرحله Library که ممکن است خیلی ها در آن گم شوند، فلش هایی روی زمین قرار گرفته که مسیر حرکت شما را مشخص می کنند و راهنما هستند. یا در مرحله 343 Guilty Spark چراغ های زیبایی در جنگل تاریک آن مرحله گنجانده شده و با دنبال کردن آنها می توانید در مرحله پیش بروید.

گیم پلی بازی کوچکترین تفاوتی با قبل نکرده است. موتور پایه (گیم پلی، فیزیک، هوش مصنوعی و …) همان موتور 10 سال پیش است، و فقط یک موتور جدید، مخصوص گرافیک جدید است که ظاهر بازی را مانند یک بازی این نسلی می کند. مراحل بازی معمولا بزرگ و باز هستند و شما هر طور که مایلید می توانید با دشمنان مبارزه کنید و محدودیتی از این بابت ندارید. اسلحه های متنوع و منحصر به فرد بازی نیز می توانند در این مورد به شما کمک کنند. پیستول معروف و نمادین بازی (که روی باکس شات هم دیده می شود) برگشته و با دقت و قدرت بیش از اندازه خود می تواند دشمنان را یکی یکی از صحنه روزگار محو کند (به شخصه نمیتوانم این پیستول را با هیچ اسلحه دیگری عوض کنم!). در هر محیطی که وارد می شوید دشمنان در محیط پراکنده شده اند و تقریبا هیچ چیز از پیش تعیین شده نیست. بر خلاف بازیهایی مانند CoD که با محیط های خطی و صحنه های سینمایی زیاد سعی می کنند تا بازیکن را به وجد بیاورند، خیلی جالب است که هیلو به عنوان یک بازی 10 سال پیش هیچ صحنه اسکریپت شده ای ندارد و تک تک اتفاق ها و نبردهای بازی توسط هوش مصنوعی، فیزیک و البته خود شما رقم می خورد. هوش مصنوعی بازی (که در زمان خود یک سر و گردن از بازیهای دیگر جلوتر بود) هنوز هم خیلی خوب است و تقریبا هیچ وقت شما حرکت اضافه یا باگی از دشمنان نمیبینید. Elite ها به خوبی از تیرهای شما جاخالی می دهند، در مقابل وسایل نقلیه نمی ایستند تا شما آنها را له کنید و بسیار هوشمند عمل می کنند، Grunt ها در مواقع مناسب شلیک کرده و نارنجک پرتاب می کنند و اگر فرمانده جوخه آنها (که معمولا یک Elite است) را بکشید، ترسیده و به اطراف فرار می کنند! یا Jackal ها با سپرهایشان به خوبی از خود دفاع می کنند و راحت دم به تله نمی دهند. واقعا چنین هوش مصنوعی که هنوز هم از بسیاری بازیها بهتر است، برای یک عنوان 10 سال پیش حیرت انگیز است و فقط می توان به تحسین Bungie پرداخت.

البته بعضی مسائل بازی در حال حاضر کمی قدیمی شده و به کیفیت شوترهای این نسل نیست. یکی از آنها، طراحی مراحل است. در برخی مراحل بیش از اندازه به محیط های تکراری و پیچ در پیچ بر میخورید و نبود یک مسیر مشخص و صاف ممکن است برای برخی بازیکن ها گیج کننده و سردرگم باشد. سیستم سلامتی نیز در برخی اوقات می تواند آزار دهنده باشد. سپر شما دیر پر می شود و تعداد خون هایی که بعد از خالی شدن سپر، تنها محافظ های شما هستند بیش از اندازه زیاد است. شما به جز سپر، دارای 8 واحد خون هستید که در مقایسه با Halo: Reach و ODST که 3 تا بودند بسیار زیاد است و اگر قبل از یک نبرد سخت (مثلا مواجهه با دو Hunter) فقط یک یا دو خون از شما مانده باشد شاید هیچ وقت نتوانید آنها را شکست دهید! البته معمولا بسته های سلامتی در محیط زیاد هستند، اما اگر چک پوینت در جای مناسبی به شما داده نشود ممکن است کمی دردسرساز باشد. سیستم چک پوینت به خوبی عنوان های بعدی سری نیست، و وقتی با سیستم خون بازی ترکیب می شود می تواند به اتفاق هایی مانند چیزی که در بالا اشاره شد منجر شود. این مسئله در مقایسه با بازیهای حال حاضر کمی ضعیفتر است و شاید 10 سال پیش خیلی مشکل محسوب نمی شد، اما الان نمی توان از آن گذشت کرد. مدت زمان گیم پلی بازی نیز از بازیهایی مانند CoD بسیار بیشتر است و حدود 10 ساعت در حالت Normal طول می کشد.

اما 343 فقط به بالا بردن گرافیک راضی نشده و از لحاظ صدا نیز بازی ارتقا یافته است. صدای اسلحه ها به طور کامل از ابتدا ضبط شده اند و بعضی ازآنها حتی از هیلوهای این نسل نیز بهتر کار شده اند. به عنوان مثال، صدای مهیب راکت لانچر بسیار عالی و ترسناک کار شده یا صدای اسلحه های پلاسمایی کاوننت ها نیز بهتر و مدرن تر به گوش می رسند. موسیقی های نمادین بازی نیز بازگشته اند و با ارتقای کیفیت آنها هنوز هم جزو زیباترین موسیقی های صنعت بازی به شمار می روند.
علاوه بر اینها، اضافات دیگری نیز در بازی وجود دارد. مثلا حالت 3D یا استفاده از کینکت. قسمت کینکت بازی بیشتر حول فرمان های صوتی می گذرد. مثلا با گفتن Throw grenade نارنجک پرتاب می کنید، یا با گفتن Remaster به گرافیک جدید و قدیمی سوییچ می کنید. قابلیت اختصاصی و جالبی که برای کینکت طراحی شده، بخش Analyze Mode است. با گفتن Analyze در مقابل یک آیتم یا دشمن، وارد قسمتی شده که مدل سه بعدی آن شیء به همراه اطلاعاتی درباره آن وجود دارد. مثلا مقابل یه Elite یا تانک می توانید وارد قسمت Analyze بشوید و در حین این که اطلاعاتی درباره تاریخچه و قابلیت های آن می خوانید، با دست مدل سه بعدی آن را بچرخانید. این قابلیت می تواند برای طرفداران هیلو بسیار جالب باشد و البته افراد جدید را نیز با دنیای بازی بیشتر آشنا کند. متاسفانه این قابلیت انحصاری کینکت است و بدون کینکت نمی توان به آن دسترسی داشت.
داستان بازی هیچ تغییری نکرده، اما 343 با گذاشتن برخی ترمینال ها در هر مرحله بازی، آن را گسترش داده است. برای کسانی که نمی دانند: ترمینال ها (که از هیلو 3 معرفی شدند) برخی مکان ها در طی بازی هستند که اطلاعاتی درباره داستان، تاریخچه یا حتی اشاراتی به آینده آن می کنند. در هیلو 3 این ترمینال ها به صورت نوشته و text بودند، اما در Anniversary سینماتیک های انیمیشنی هستند که بسیار هم زیبا ساخته شده اند. در هر مرحله بازی یک ترمینال به صورت مخفیانه گنجانده شده که باید آن را پیدا کنید. این ترمینال ها همگی توسط ربات محافظ هیلو، یعنی 343 Guilty Spark روایت می شوند و اطلاعات جالبی درباره مسائل گفته نشده ی بازی، تاریخچه ی Flood و فوررانرها دارند. نکته ی جالب، اشاراتی هستند که برخی از آنها به داستان هیلو 4 می کنند و علی الخصوص برای طرفداران این سری می توانند فوق العاده هیجان انگیز باشند.

یک هیلو مسلما نمی تواند فقط با بخش تک نفره عرضه شود. بخش Co-op که هم به صورت آنلاین و هم Split-Screen وجود دارد، ارزش بازی را بالاتر برده و می تواند تجربه ی دو نفره ی خیلی خوبی باشد. Co-op در هیلو بسیار محبوب است و همیشه یکی از بهترین Co-op ها را در بازیها داشته و Anniversary هم از این قاعده مستثنی نیست.
بخش Multiplayer بازی، با موتور Reach ساخته شده و در آن 7 مپ بازسازی شده قرار دارد. 6 مپ بازسازی شده از بهترین مپ های بازی که کاملا از ابتدا با موتور ریچ ساخته شده اند و یک مپ Firefight که الهام گرفته شده از یکی از لوکیشن های مرحله دوم بازی است. این مپ ها علاوه بر دیسک Anniversary، به صورت جداگانه نیز از لایو قابل خرید هستند و اگر کسی فقط خواستار این مپ ها باشد می تواند با 1200 پوینت این 7 مپ را دانلود کند. بخش چند نفره ی Anniversary و Reach هیچ فرقی با هم ندارند و تمام playlist های Reach (به اضافه برخی مدها و playlist های جدید) در Anniversary نیز وجود دارد.
Halo: Combat Evolved Anniverary جشنی باشکوه برای 10 سالگی فرنچایز هیلو است. بازسازی یکی از بهترین و نمادی ترین Campaign های تاریخ به زیباترین شکل ممکن، نشان دهنده ی اهمیت بسیار زیاد این سری برای مایکروسافت است و البته 343 نیز با این بازسازی ثابت کرد این فرنچایز عظیم به دست افراد قابل اعتمادی سپرده شده است. Anniversary به عنوان یک بازی 40 دلاری اضافات زیادی دارد و واقعا ارزش این 40 دلار را خصوصا برای طرفداران سرسخت هیلو دارد. با وجود اینکه شاید در برخی قسمت ها، طراحی مراحل خیلی با سلیقه بازیکنان جدید و مدرن جور نباشد، Combat Evolved یک حس و حال خاصی دارد و به قول برخی طرفداران، دارای روح است. شما واقعا این موضوع که در یک دنیای بسیار عظیم هستید و هیچ چیز از آن نمی دانید، و هر لحظه ممکنه اتفاق ناگواری برایتان به وجود بیاید را حس می کنید. یک جور حس Survival horror گونه که در برخی بازیهای ترسناک دیده می شود، در این بازی هم وجود دارد که فقط با بازی کردن می توان آن را درک کرد. حسی که دیگر در هیلوهای بعدی دیده نشد و به همین خاطر است که با وجود کلی پیشرفت و ارتقا در گیم پلی هیلوهای بعدی، هنوز هم بر اساس نظر اکثر طرفداران، Combat Evolved بهترین نسخه سری هیلو است. Halo: Combat Evolved جزو معدود بازیهایی است که حتی اگر همین الان هم آن را بازی کنید، در ذهنتان ماندگار خواهد شد.

مجموع امتیاز - 8

8

امتیاز بازی‌سنتر

نقاط قوت:
ارتقای گرافیکی بی نظیر، بازی سال 2001 را تبدیل به سال 2011 می کند
موسیقی های نمادین و بسیار زیبا
جو عالی و طراحی بصری زیبا
داستان خوب و درگیر کننده برای یک بازی شوتر
سوییچ بین گرافیک جدید و قدیمی برای طرفداران بازی بسیار جذاب است
اضافات جدید مثل ترمینال ها، حالت 3D و کینکت
7 مپ قدیمی بازسازی شده، هنوز هم عالی هستند
نقاط ضعف:
طراحی برخی مراحل ممکن است برای بازیکن های جدید سردرگم کننده باشد
سیستم سلامتی و چک پوینت به خوبی هیلوهای بعدی نیست

User Rating: 4.22 ( 3 votes)

دیدگاهتان را بنویسید

دکمه بازگشت به بالا