بررسی بازی Lake

طی سالیان اخیر، محبوبیت ژانر ادونچرهای روایت‌محور بین مخاطبان ویدیو گیم افزایش چشمگیری داشته است. بارها و بارها استودیوهای بازی‌سازی، نشان داده‌اند که این مدیوم می‌تواند بستر مناسب و متفاوتی برای قصه‌گویی باشد. همیشه تکیه بر عنصر تعامل‌پذیریِ ویدیو گیم هم نقطه عطف روایت در بازی‌های این ژانر به حساب آماده و این مهم ادامه دارد.

بازی Lake ساخته استودیوی مستقل GAMIOUS واقع در هلند، در ژانر لایت ادونچر داستان محور ساخته شده. عنوانی که شما را به سال ۱۹۸۶ در شهری با نام Providence Oaks در آمریکا می‌برد تا در نقش Meredith Weiss بازی کنید. مردیت، زنی که در حال وارد شدن به سال‌های میانی زندگی خود است؛ شغل برنامه‌نویسی را برای مدتی کنار گذاشته تا به شهر دوره کودکی برای دو هفته بازگردد. در این شهر، او مسئولیت پدر خود به عنوان یک پستچی را می‌پذیرد و کل دو هفته حول تحویل نامه‌ها، بسته‌ها و ارتباط با اهالی شهر کوچک می‌چرخد.

کلیت گیمپلی شامل سواری ون اداره پست در محیط Open World کوچک شهر می‌شود. محیطی با زیست‌بوم آمریکایی و فرهنگ مردمی که کاملا به دهه ۱۹۸۰ شما را می‌برد.

اغلب ارتباط با اهالی، زمانی که نامه یا بسته‌ای برای تحویل به آن‌ها دارید شکل می‌گیرد و کم‌کم با Providence Oaks هرچه بیشتر آشنا می‌شوید. شخصیت‌پرداری خوبی برای اغلب کارکترها در نظر گرفته شده و با این‌که صداگذاری‌ها معمولا قابل قبول است، ولی انیمیشن‌های صورت ساده هستند و قابلیت انتقال احساسات چندانی را ندارند. دقیقا ظاهر کارکترها، مانند محیط، مینیمال طراحی شده است. اگر تنها به دنبال تحویل نامه و بازی در نقش یک پستچی ۴۴ ساله هستید، Lake برای آرامش روان شما در دنیای شلوغ امروزی ساخته شده. جایی که می‌توانید بعد از یک روز شلوغ کاری، چند ساعتی خود را مشغول تحویل نامه‌ها و ارتباط اختیاری مردیت با اهالی شهر دوران کودکی‌اش کنید.

انتخابات داستانی با این‌که محدود هستند، اما در ساختار روایت درختی Lake جای گرفته‌اند و روابط شما با اهالی شهر و پایان‌بندی بازی را تحت تاثیر قرار می‌دهند. متاسفانه اتفاق خیلی خاصی طی روایت دو هفته‌ای از زندگی مردیت صورت نمی‌گیرد و نباید از ریتم بسیار کند بازی، انتظار پیچش داستانی داشته باشید. همین امر می‌تواند برای مخاطبانی که چندان با ژانر آشنایی ندارند یا از طرفداران ادونچرهای روایت محور نیستند خسته کننده باشد و آن‌ها را در میانه راه فراری دهد. اما اگر دنبال یک بازی آرام و آشنایی با شخصیت‌های جدید باشید، Lake می‌تواند بدون هیچ درام خاصی برای‌تان آرامش بخش و دوست داشتنی باشد.

با توجه به مستقل بودن پروژه و محدودیت‌های ساخت در نیروی انسانی و اقتصادی، ظاهرا شیوه روایت به طور عمد به شکل متمرکز انتخاب شده است. همان‌طور که اشاره شد فقط با ساکنان شهر تنها زمانی می‌توانید ارتباط کلامی برقرار  کنید که نامه یا بسته‌ای برای تحویل به آن‌ها داشته باشید و نمی‌توان یک گفت‌وگوی تازه را آزادانه با یک NPC  شروع کرد. همان‌طور که شخصیت‌های فرعی چون پدر و مادر مردیت، نمایش داده نمی‌شوند و تنها با تماس تلفنی که آن هم اختیاری نیست، قابل گفت‌گو هستند. انیمیشنی برای سوار و پیاده شدن از ون هم در نظر گرفته نشده و در صحنه‌های این چنینی شاهد کات بازی با صفحه لود خیلی کوتاه سیاه رنگ طرف هستیم. مشخصا بودجه و زمان بیشتر صرف طراحی محیط شهری و خارج شهری شده تا با زیبایی‌هایش در جهت اهداف بازی، مخاطب را تحت تاثیر بگذارد. اگر منصف باشیم، Providence Oaks  با دریاچه میانی بزرگش، زیبا و دل‌نشین طراحی شده و کنترل ون اداره پست در خیابان‌ها و دیدن این زیبایی و گوش کردن به موسیقی کانتری که حال و هوای ۱۹۸۶ دارد، خالی از لطف نیست. هرچند تعداد موزیک‌ها محدود و مشکلات فنی چون افت فریم زیاد هستند.

مکانیک تحویل نامه، به نظر یکی از بهترین راه‌ها برای شخصیت پردازی اهالی شهر کوچک است. بعد از تعامل گفتاری با هر دریافت کننده نامه، معمولا گزینه‌ای پیش رویتان قرار می‌گیرد که می‌توانید بعد از ساعت اداری، و عصر همان روز یا روزهای آتی با شخص مورد نظر قرار بگذارید و بیشتر با داستان زندگی‌اش آشنا شوید. معمولا هر شخصیت ساب‌پلات مخصوص به خود را دارد. هرچند همیشه می‌توان با یک نه قاطع قرارهای بعد از ظهر را کنسل کرد و از کنار خرده روایت‌ها ساده گذشت، ولی بخش مهمی از ماهیت Lake را همین داستان‌های فرعی اهالی شکل داده‌اند. پس اگر قصد تجربه بازی را دارید، سعی کنید با حوصله بوده و به سادگی خود را درگیر روزمرگی و روتین یک پستچی نکنید و به درد و دل‌های اهالی اهمیت دهید. گاها ممکن است که این فعالیت‌های فرعی مثل تلاش برای درمان گربه پیرزن، بیهوده به نظر برسد ولی این کار به شناخت افراد و بهبود روابط کمک می‌کند؛ هرچند باید باز هم تاکید کرد که اجباری در انجام آن‌ها نیست.

به عنوان یک بازی با یک چهارم بها، Lake تجربه‌ای آرامش بخش دقیقا همان‌طور که سازندگان قول داده بودند، است. ریتم بسیار کند روایت می‌تواند برای دوست‌داران ژانر، فراغتی بین آثار پر زد و خوردتر باشد و برای منتقدین ژانر، خسته‌کننده و حوصله‌سر بر. پس برای انتخاب Lake به علایق و سلیقه خود رجوع کنید.