بررسی بازی Kena: Bridge of Spirits

جاه طلبی را باید از آن واژه‌هایی به حساب آورد که مانند شمشیر دولبه عمل می‌کند؛ گاهی اوقات نتیجه جاه طلبی خوب و گاهی افتضاح خواهد بود. هنگامی که  بازی Kena: Bridge of Spirits معرفی شد، با خودم گفتم که سازندگان تمام تلاش خود را کرده‌اند تا یک بازی در حد انیمیشن‌های پیکسار بسازند. بعدها فهمیدم که استودیوی Ember Lab در زمینه تبلیغات به شیوه انیمیشن فعال بوده و حالا اعضای آن قصد دارند تا در اولین تجربه بازی‌سازی خود، تمامی دانش چند ساله خود را روی پروژه رویایی‌شان پیاده کنند. این‌جا بود که گفتم این حجم از جاه طلبی می‌تواند عواقب بدی را در پی داشته باشد. نمایش‌های اولیه بسیار امیدوار کننده بودند اما باز هم نگرانی‌هایم پابرجا بود تا هنگامی که بازی را گرفتم و شروعش کردم.

برای تماشای بررسی ویدیویی در یوتوب کلیک کنید

داستان بازی در مورد دختر جوانی به نام کینا (Kena) است که به عنوان هدایت کننده ارواح به جهان پس از مرگ فعالیت می‌کند. او در بدو ماجرا متوجه می‌شود که دنیای اطرافش درگیر اتفاقات عجیبی شده و موجودات تاریکی در گوشه و کنار این دنیای بزرگ حکمرانی ‌می‌کنند. کینا در ابتدا از ابعاد این ماجرا بی‌اطلاع است و نمی‌داند که این تاریکی تا چه حد دنیا را تهدید می‌کند اما از طریق دو کودک به نام‌های سایا و بنی می‌فهمد که برادر این دو راهی سفری دور و دراز شده و هرگز برنگشته است. از این‌جا سفر کینا آغاز می‌شود و او با ورود به هر سرزمین، بیشتر از گذشته دنیا سر در می‌آورد.

پلات اصلی داستان ساده و جذاب است و می‌تواند به سرعت مخاطب را با خود همراه کند اما نحوه روایت آن، اشکالات متعددی دارد. فاصله کات‌سین‌ها و اتفاقات مهم داستانی از یکدیگر زیاد است و داده‌ها به کندی به بازیکن می‌رسند. در واقع باید گفت که چینش حوادث داستانی چندان پیوسته نیست و گاهی پیش می‌آید که پس از گذشت دو ساعت، داستانی نقل نمی‌شود تا به واسطه آن، بازیکن بخواهد تا از ادامه ماجراجویی‌های کینا بیشتر بداند. همین موضوع سبب می‌شود تا روایت کمی با مشکل روبه‌رو شود و در فصل آخر، ناگهان داده‌ها پشت سر هم و با فاصله اندک روی سر مخاطب بریزند.

کینا شخصیت آرامی دارد اما گذشته چندانی از او در اختیار مخاطب قرار نمی‌گیرد و حتی با اینکه در مقطعی، اشاره کوچکی به پیشینه‌اش می‌شود، اما بازهم خبری از شخصیت‌پردازی محکم نیست. شخصیت‌های جانبی مانند سایا و بنی به مراتب پرداخت شده‌تر هستند و حتی آنتاگونیست بازی هم جزئیات بیشتری از کاراکتر اصلی برخوردار است که این مورد جای تعجب دارد. البته یکی از ایرادهای کاراکتر کینا به صداپیشه او برمی‌گردد که دیالوگ‌های خود را بسیار ساده و به دور از حس بیان می‌کند. این اتفاق برای برخی دیگر از کاراکترها افتاده است که برای بازی نمره منفی محسوب می‌شود. البته در این بین، شخصیت توشی (Toshi) بسیار خوب و با ظرافت اجرا شده که به جای او، ماساشی اوداته صحبت کرده است؛ اوداته سابقه بازی در فیلم‌های نامه‌هایی از ایووجیما و همچنین آخرین سامورایی را در کارنامه‌اش دارد.

موسیقی در بازی Kena: Bridge of Spirits در یک کلام محشر است و به قدری به جذابیت بصری کمک می‌کند که گاهی احساس می‌کنید که شاید بهتر باشد تا کمی مکث کنید و از ترکیب جادویی تصویر و موسیقی لذت ببرید. قطعاتی که جیسون گالاتی برای بازی نوشته، ترکیبی از ژانر کلاسیک و موسیقی تبت است که به خوبی با یکدیگر ترکیب شده‌اند. قطعات ارکسترال به هنگام مبارزه با باس فایت‌ها به اوج خود می‌رسند و مخاطب را در بازی غرق می‌کنند. خوشبختانه موسیقی‌ها به جز یکی دو تم، آن‌قدر مستقل نیستند که این مورد نشان از وابستگی صدا و تصویر به یکدیگر دارد؛ موضوعی که آهنگسازهای مدرن، آن را به درستی در آثاارشان رعایت می‌کنند.

به تصویر اشاره کردیم، بد نیست چند کلمه از جلوه‌های بصری بازی بگوییم. تیم گرافیک Kena: Bridge of Spirits فوق‌العاده عمل کرده و با استفاده از موتور Unreal 4 توانسته تصاویری بدیع و چشم نواز خلق کند. محیط‌ها بسیار زیبا و رویایی طراحی شده‌اند و بازیکن دائما می‌خواهد که به جای شخصیت اصلی، خودش در آن مناطق حضور داشته باشد. البته نباید فراموش کرد که با یک عنوان AA طرف هستیم و قرار نیست تا با Draw Distance عجیب و غریب روبه‌رو شویم. برخی از محیط‌های دوردست فوق‌العاده به نظر می‌رسند و مشخص است که بازیکن به آن مناطق دسترسی نخواهد داشت و در نقطه مقابل، بخش‌هایی که قابل دسترسی هستند و از دور به آن‌ها نگاه می‌کنید، گاهی اوقات کم جزئیات می‌شوند. با این حال در این بخش هم تیم گرافیک عملکرد قابل قبولی به نمایش می‌گذارد که باید به آن‌ها تبریک گفت. بازی روی سخت افزار پلی استیشن 5 با نرخ فریم ۶۰ در حالت Performance و رزولوشن 4K آپسکیل شده اجرا می‌شود و اگر بخواهید به صورت 4K کامل بازی کنید، نرخ فریم به ۳۰ می‌رسد. البته گاهی اوقات با افت فریم در هر دو حالت روبرو هستیم اما این افت به شکلی نیست که به تجربه شما صدمه بزند. برای لودینگ هم خیالتان راحت باشد زیرا به کمک سخت افزار نسل نهمی سونی، این عدد در بیشترین حالت از ۳ ثانیه بیشتر نخواهد شد.

در بخش گیم‌پلی باید این عنوان را ترکیبی از Uncharted، The Legend of Zelda و البته Okami دانست؛ در واقع سازندگان با نگاه به فرمول موفق پلتفرینگ‌های آنچارتد و همچنین خلاقیت‌های خودشان توانسته‌اند پازل‌های بسیار جالبی را طراحی کنند و از سوی دیگر معماهای محیطی که امضای سری زلدا به حساب می‌آید، اینجا خودنمایی می‌کند. شکل آزاد کردن هر منطقه و تعامل با شخصیت‌ها هم بی‌شباهت به ساخته محبوب هیدکی کامیا یعنی Okami نیست و گیمرهایی که با این بازی‌ها خاطره خوشی دارند، قطعا از Kena: Bridge of Spirits‌ هم لذت خواهند برد. مبارزات تنوع قابل قبولی دارد و بازیکن با توجه به آپگریدهایی که انجام می‌دهد، خود را برای مبارزات چالش برانگیز آماده می‌کند. برخی از دشمنان نقطه ضعف‌های به خصوصی دارند که با هدف گیری آن‌ها می‌توانید کارشان را تمام کنید ولی باید همین‌جا بگویم که بازی پیش رویتان سختی نامتعادلی دارد و می‌تواند به راحتی اذیتتان کند.

درجه سختی بازی زمانی بیشتر به چشم می‌آید که در سرزمین آخر قرار گرفته باشید و بخواهید تا با باس فایت‌های پایانی دست و پنجه نرم کنید. اینجاست که علاوه بر دشواری، سیستم بسیار بد چک‌پوسنت خودنمایی می‌کند و در حالی که ۱۰ ساعت صرفا از بازی لذت برده‌اید، اما به سرعت کامتان را تلخ کرده و اعصابتان را به هم می‌ریزد. به شخصه اعتقاد دارم که بخش‌های پایانی با عجله طراحی شده‌اند و از ظرافت‌های آغاز و میانه بازی بهره‌ای نبرده‌اند. به این موارد هم باید به باگ عجیبی اشاره کنم که هنگام از بین بردن دوتا از باس‌ها برایم اتفاق افتاد؛ به شکلی که مجبور شدم چندبار از محل ذخیره قبلی Load کنم. این مشکل در نهایت به شکل عجیبی حل شد: تغییر نرخ فریم!!!

بدون شک ستاره بی‌چون و چرای Kena: Bridge of Spirits موجودات بامزه‌ای به نام Rot هستند که نه تنها به حل معماها کمک می‌کنند، بلکه در مبارزات هم عصای دستتان خواهند شد. این کوچولوهای با نمک با رفتارهای احمقانه خود، بارها شما را به خنده می‌اندازند و حالتان را خوب می‌کنند. سازندگان به این نکته واقف بوده‌اند که بازیکنان تا چه حد دلباخته Rotها خواهند شد؛ به همین دلیل بخشی طراحی کرده‌اند تا بتوان کلاه‌های مختلفی برای هرکدامشان انتخاب و به اصطلاح شخصی سازیشان کرد. این بخش هم جذابیت‌های خاص خودش را دارد و تا چشم به هم بزنید، معتاد پیدا کردن کلاه‌های این موجودات دوست داشتنی شده‌اید.

در نهایت باید گفت که استودیوی Ember Lab با ساخت این بازی نشان داد که باید به آینده‌اش امیدوار بود. Kena: Bridge of Spirits یک پروژه AA است که به اندازه یک عنوان AAA محتوا دارد و قطعا شما را راضی خواهد کرد.