بررسی بازی FBC Firebreak

استودیوی رمدی (Remedy) در چند سال گذشته حسابی سرش شلوغ بوده و در این مدت بازی‌های خیلی خوبی هم تحویل ما داده است؛ اما انتشار یک اثر مولتی پلیر آنلاین از دل این استودیو اتفاقی بود که کمتر بهش فکر می‌کردیم. با عرضه بازی FBC Firebreak حالا رمدی هم به اون گروه از استودیوهای بزرگی که برای خودشان یک بازی آنلاین دارند پیوسته و حالا باید ببینیم که نتیجه کار چی بوده است.

از زمان معرفی بازی FBC: Firebreak، بسیاری از مخاطبان نمی‌دانستند دقیقاً باید چه انتظاری از این بازی مرموز داشته باشند؛ تنها چیزی که می‌دانستیم این بود که FBC یک بازی چندنفره است که در دنیای بازی «Control» جریان دارد. اما برخلاف Control، این بازی یک شوتر با زاویه دوربین اول شخص معرفی شده و تمرکز آن کاملاً روی تجربه‌ی چندنفره بنا شده است. البته اگر بخواهید، می‌توانید این بازی را به‌ تنهایی هم بازی کنید، اما تجربه‌ی اصلی و همان چیزی که استودیو Remedy برای آن برنامه‌ریزی کرده، در حالت تیمی و از طریق سیستم Matchmaking ارائه می‌شود و آنجاست که تازه می‌توانید این بازی را به شکل درست تجربه کنید. به شخصه از تجره این بازی در کنار دوستان لذت بردم، ولی نکاتی وجود دارد که جلوی تبدیل شدن این بازی به یک اثر بی‌نقص را می‌گیرد. بدون شک یکی از این نکات این است که در حال حاضر، وصل شدن به سرورهای بازی حتی از عبور از هفت خان رستم هم سخت‌تر است و اگر موفق به انجام این کار شوید، واقعاً کار بزرگی کرده‌اید؛ البته که این مشکل تقصیر خود بازی نیست!

در زمان عرضه، بازی FBC: Firebreak تنها شامل ۵ مرحله‌ی اصلی است که به‌ وضوح نشان می‌دهد از نظر محتوایی واقعاً بازی چیزی برای سرگرم کردن مخاطبش ندارد. البته چند درجه‌ سختی مختلف و گزینه‌هایی برای شخصی‌سازی تجربه وجود دارد، اما در نهایت تعداد کم نقشه‌ها باعث می‌شود خیلی زود حس تکراری بودن به بازیکن غلبه کند؛ چون عملاً کاری جز تکرار همان مراحل ندارید. این نکته منفی یکی از اصلی‌ترین مواردی است که زودتر از هر چیز دیگری به چشم‌تان می‌آید و می‌تواند حسابی شما را کلافه کند. البته که سازنده‌های بازی قول دادن با کلی آپدیت‌های مختلف قراره از این بازی پشتیبانی کنند تا محتوای بازی از این تکراری بودن در بیاید.

برای برخی افراد، این تکرار ممکن است خسته‌کننده باشد؛ اما اگر از علاقه‌مندان شوترهایی هستید که تکرار در ذات آن‌هاست، این بازی می‌تواند لذت‌بخش باشد. ساختار اصلی گیم‌پلی ساده است: معمولاً باید سه مأموریت اصلی را در هر نقشه انجام دهید و در نهایت به باس فایت اصلی برسید. بعضی مراحل تنوع خوبی دارند، مثلاً علاوه بر باس نهایی، موجودات عظیمی هم وجود دارند که باید شکستشان دهید. در مورد دنیای بازی، مشخص است که کاملاً از «Control» الهام گرفته شده و ارجاعات زیادی به آن دارد؛ برای مثال، طراحی شخصیت‌های معروف Sticky Note Men کاملاً از جهان بازی Control الگو برداری شده، اما سعی شده که حال‌ و هوای خاص خودش را هم داشته باشد. البته بعضی مراحل نسبت به بقیه بهتر از آب درآمده‌اند؛ برای مثال، اولین نقشه به‌ نظرم کمی بی‌روح بود، اما با پیشروی در بازی و آزاد شدن مراحل دیگر، تنوع بیشتری در محیط‌ها و مینی‌گیم‌های جالب‌تری دیده می‌شود که تجربه‌ی بازی را جذاب‌تر می‌کنند.

درست مثل بسیاری از بازی‌های چندنفره دیگر، در FBC: Firebreak تیم شما تعداد مشخصی شانس برای زنده ماندن دارد. وقتی همه‌ی این جان‌ها تمام شوند، باید حدود یک دقیقه صبر کنید تا گزینه‌ی بازگشت به میدان (Redeployment) دوباره فعال شود؛ درست مثل سیستمی که شبیهش را در بازی Helldivers 2 دیده بودیم و خب واقعاً هم در این بازی خوب پیاده‌سازی شده است. اجازه دهید کمی واقع‌گرا باشیم؛ شما دارید با انسان‌های واقعی بازی می‌کنید و خب نه همه اهل کار تیمی هستند و نه همه اهل همکاری کردن. بارها ممکن است که یار شما در بازی شما را به حال خودتان رها کند تا در تنهایی بمیرید؛ وقتی هم بمیرید، دیگر کسی نیست که شما را نجات دهد.

این موضوع ایراد بازی نیست، اما شدیداً پیشنهاد می‌کنم این بازی را با دوستانتان تجربه کنید. بازی با افراد رندوم همیشه نتیجه‌ خوبی ندارد، چون ممکن است اصلاً به تیم اهمیت ندهند. نکته‌ی جالب این است که شما در نقش یک خدمتکار قرار می‌گیرید (که شبیه آتش‌نشان‌ها هم هستید)؛ نقشی که به شما یادآوری می‌کند که آن‌ چه اهمیت دارد، خود مأموریت است، نه شما. اگر بمیرید، شخص دیگری جایگزین‌تان می‌شود که باز هم زیر کنترل شما قرار می‌گیرد. این ایده هم فضای بازی را کمی طنزآمیز می‌کند و هم باعث می‌شود چرخه‌ی گیم‌پلی روان و پیوسته باقی بماند.

از نظر گیم‌پلی، شما یک Loadout کاملاً قابل شخصی‌سازی در منوی بازی دارید. پیشنهاد می‌کنم حتماً پیش از ورود به مرحله، سری به آن بزنید. کیت‌های اصلی کمک زیادی می‌کنند؛ مثلاً کیت آب برای خاموش کردن آتش یا کیت تعمیر که در شرایط خاص بسیار مفید است. همچنین می‌توانید از میان سلاح‌هایی که آزاد کرده‌اید، نارنجک‌ها و آیتم‌های دیگر انتخاب کنید. بعضی تجهیزات برای مأموریت‌های خاص مناسب‌ترند، بنابراین برنامه‌ریزی هوشمندانه و تغییر مداوم Loadout‌ واقعاً می‌تواند تفاوت بزرگی در موفقیت شما ایجاد کند.

بازی FBC: Firebreak در هسته گیم‌پلی خودش چقدر خوب عمل می‌کند؟ صادقانه بگویم، ساعت اول تجربه‌ام با بازی چندان هیجان‌انگیز نبود؛ مخصوصاً وقتی تازه با مکانیک‌ها و شیوه‌ی انجام ماموریت‌ها آشنا می‌شوید. اما وقتی یاد می‌گیرید چطور کارها را پیش ببرید، همه‌چیز روان‌تر و لذت‌بخش‌تر می‌شود. یکی از نکات مهم این است که آیا بازی را به‌تنهایی انجام می‌دهید یا با دوستانتان. با اینکه جامعه‌ بازیکنان این بازی خیلی بزرگ نیست، اما معمولاً خیلی سریع افراد به لابی شما ملحق می‌شوند. خود من چندین ماموریت را تنها آغاز کردم، اما طی ۲۰ تا ۳۰ ثانیه، لابی سه‌نفره‌ام کامل شد. البته ممکن است این وضعیت با گذشت زمان تغییر کند، اما حداقل در زمان عرضه‌ی بازی، تعداد بازیکنان کافی است.

اگر تصمیم دارید بازی را به‌صورت انفرادی انجام دهید، بهتر است نقاطی که می‌توانید سلاحتان را دوباره پر کنید بشناسید و با بی‌گدار به داخل اتاق‌ها نروید. بازی انفرادی نیاز به برنامه‌ریزی و صبر بیشتری دارد. گیم‌پلی FBC: Firebreak شلوغ، سریع و هیجان‌انگیز است. چیزی که من واقعاً دوست داشتم، وجود پرک‌ها و آیتم‌های قابل خرید و باز شدن بود که اجازه می‌دهد تجهیزات خود را مطابق سلیقه‌تان شخصی‌سازی کنید.

وقتی استودیوی رمدی خیلی راحت می‌گوید که می‌خواهند به اولین استودیوی اروپایی تبدیل شوند که خودشان را به سطح استودیوی Naughty Dog می‌رسانند، می‌توان فهمید که آن‌ها واقعاً با وسواس خاصی روی آثارشان کار می‌کنند. بودجه، تعداد نیروی کافی و انگیزه در این تیم وجود دارد و به نظر می‌توانیم به آینده بازی FBC Firebreak امیدوار باشیم؛ هرچند که الان بازی اصلاً کامل نیست. با این حال در طی آپدیت‌های بعدی باید منتظر بمانیم که رمدی محتوای بیشتری را برای این بازی عرضه کند تا به کیفیتی که ازش انتظار داریم برسد.