بررسی بازی Cyberpunk 2077

هشت سال از زمانی که CD Project Red با منتشر کردن تیزری کوتاه خبر از توسعه عنوانی جدید در فضای سایبرپانکی داد گذشت و حالا پس از کش و قوس‌های فراوان و با وجود تاخیر خوردن چند باره آن، Cyberpunk 2077 برای کامپیوترهای شخصی و کنسول‌های نسل هشتم عرضه شده. اگر اخبار دنیای ویدیوگیم را در روزهای اخیر دنبال کرده باشید، احتمالاً می‌دانید که نسخه کنسول‌های پایه‌ی Cyberpunk 2077 با مشکلات بسیار زیادی دست و پنجه نرم می‌کنند و استدیوی سازنده با علم بر کیفیت اجرایی پایین بازی بر روی آن‌ها، از فرستادن نسخه‌های نسل هشتم برای نقد و بررسی، پیش از عرضه رسمی آن خودداری کرد. در هر صورت نسخه مربوط به پلی‌استیشن ۴ در روز عرضه برای بررسی در اختیار ما قرار گرفت. در همین ابتدا لازم است اشاره کنم که نسخه ارسالی شامل فایل بازی به همراه آپدیت روز اول (مجموعاً ۱۰۱ گیگ) بود و بررسی صورت گرفته بر اساس این نسخه و همچنین آپدیت ۱.۰۴ انجام شده است که پس از سه روز در دسترس تمامی کاربران قرار گرفت. در ادامه به بررسی بخش‌های مختلف بازی خواهیم پرداخت که البته با وجود اجرای ضعیف نسخه کنسولی، در بسیاری از موارد، نکات مثبت بازی تحت الشعاع قرار گرفته است.

برای مشاهده بررسی ویدیویی بازی در یوتوب کلیک کنید

داستان سایبرپانک ۲۰۷۷ در دنیایی خیالی و براساس یک بازی نقش آفرینیِ رومیزی تحت عنوان «سایبرپانک» روایت می‌شود. به مانند بسیاری از همین بازی‌های نقش‌ آفرینی، جهان «سایبرپانک» نیز تاریخچه‌ای غنی دارد که می‌توانید جزئیات گوناگونش را در کتاب‌های راهنمای مربوط به آن پیدا کنید. قصه Cyberpunk 2077 در همین فضا و در شهر «نایت سیتی» شکل می‌گیرد؛ مدت‌هاست که سیستم سیاسی آمریکا فروریخته و شرکت‌های بزرگ به نوعی اداره جامعه را در دست گرفته‌اند. ما کنترل شخصیت اصلی یعنی V را به عهده داریم؛ فردی که جنسیت، ظاهر و پیشینه داستانی‌اش قابل شخصی‌سازی هستند و نقش اصلی را در پیشبرد مراحل ایفا می‌کند. در اوضاع آشفته شهر، V با انجام ماموریت‌های مختلف به امرار معاش می‌پردازد و طی یکی از همین ماموریت‌ها، زمانی که به همراه دوست خود، جکی ولز، برای دزدیدن یک بایوچیپ از شرکت آراساکا اقدام می‌کند و اوضاع آن‌‌طور که باید پیش‌ نمی‌رود، مجبور به قرار دادن چیپ در مغز خودش می‌شود تا آن را سالم نگه‌دارد، غافل از اینکه محتویات این قطعه عجیب، شامل خاطرات جانی سیلورهد (کیانو ریوز)، تروریستی که سعی در کنترل کامل V دارد، می‌شود.

به مانند بسیاری از عناوین RPG، انتخاب دیالوگ‌ها نقش مهمی را در مسیر پیشروی داستان بازی ایفا می‌کنند. گرچه ممکن است انتخاب میان سه گزینه ابتدایی برای گزینش پیشینه شخصیت V بی‌تاثیر به نظر برسد، اما در ادامه و با دیدن خطوط داستانی متعدد خواهید فهمید که روابط V با دیگر کارکترها نیز به این انتخاب بستگی دارد. حتی باز شدن برخی از ماموریت‌های جانبی نیز رابطه مستقیمی با دیالوگ‌های متنوع و متعدد انتخابی (که همگی به شکل خوبی نوشته شده‌اند) در دیگر مراحل بازی دارد و ممکن است بعضی از این مراحل برای برخی کاربران نمایش داده نشوند. به طور کلی با اینکه برای به پایان رساندن مراحل اصلی سایبرپانک ۲۰۷۷ چیزی در حدود ۱۵ تا ۲۰ ساعت زمان لازم است، اما تعداد بالای حالت‌هایی که به مسیرهای داستانی متفاوت ختم خواهند شد به همراه ماموریت‌های جانبی که آن‌ها نیز روی روند مراحل اصلی تاثیرگذارند و چندین پایان‌بندی منحصر به فرد را تشکیل می‌دهند باعث شده‌اند تا ارزش تکرار بازی زیاد باشد.

با اینکه شخصیت‌پردازی کارکترهای Cyberpunk به خوبی انجام گرفته، اما خود V نکته قابل توجهی ندارد و دنبال کردن داستان دیگر شخصیت‌ها جذاب‌تر است. از طرف دیگر روایت جالب داستان از ورود شخصیت جانی و شروع رابطه او با V آغاز می‌شود. شخصیت جالب جانی تقریباً در هر ماموریت حضور دارد و با دیالوگ‌های منحصر به فرد خود، گاهاً نقش راهنما را ایفا می‌کند.

ساختار گیم‌پلی سایبرپانک ۲۰۷۷، به جز حالت گشت و گذار آزاد در محیط شهری و خارج شهر، غالباً شامل انجام مراحل خطی می‌شود که پیشروی در آن‌ها با استراتژی‌های مخفی‌کاری یا مبارزه مستقیم با دشمنان قابل انجام است. در هر دو نوع مراحل، یعنی ماموریت‌های اصلی و فرعی، Level Design با دقت خوبی صورت گرفته و جدای از مشکلاتی که در مواردی اذیت‌کننده است، در اکثر اوقات هوشمندانه طراحی شده است. علی‌رغم وجود المان‌های Stealth و نیز دسترسی داشتن به انواع مختلفی از قابلیت هک کردن، اما باز هم لذت چندانی در رد کردن مراحل در حالت مخفی‌کاری وجود نداشته و احتمالاً مخاطب ترجیح خواهد داد از گزینه اکشن و درگیری با دشمنان بیشتر استفاده کند. از طرف دیگر مبارزات سایبرپانک جذاب، سریع و عمیق طراحی شده‌اند. اینکه می‌توان همزمان از رایفل استفاده کرد و خیلی سریع با تعویض اسلحه دشمنانی که در نزدیکی قرار دارند با کاتانا هدف قرار داد تنها بخشی از گیم‌پلی متنوع کامبت‌ها را تشکیل می‌دهد. علاوه بر وجود تعداد زیاد سلاح‌های گرم و سرد، گزینه‌های بسیاری نیز برای ارتقای آن‌ها وجود دارد. البته قابلیت‌های آپگرید کردن تنها به سلاح‌ها خلاصه نمی‌شود و گزینه‌های متعددی برای به دست آوردن مهارت‌های مختلفی که در مبارزه و دیگر بخش‌های بازی مورد استفاده هستند وجود دارند. مثلاً با ارتقای قدرت‌های V می‌توانید قابلیت باز کردن درهای قفل شده را پیدا کنید یا حتی برای اسلحه خود ویژگی تیراندازه به دشمنانی که پشت سنگر هستند را اضافه کنید. جدای این مهارت‌ها، می‌توان برای اعضای بدن V نیز قابلیت‌های مختلفی را پیاده‌‌سازی کرد. مجموع این موارد منجر به وجود روش‌های بسیار زیاد برای انجام مراحل و مبارزات شده و تجربه کامبت Cyberpunk 2077 را تا ساعات انتهایی آن جذاب نگه‌ می‌دارد.

یکی از بارزترین مشکلاتی که در درگیری‌های موجود در Cyberpunk 2077 به چشم می‌آید، هوش مصنوعی ضعیف دشمنان است. به طوری که گاهاً تصمیمات اشتباهشان به طرز خنده‌آوری به ضرر خودشان تمام می‌شود. این مشکلات در بخش مخفی‌کاری نیز به قوت خود حضور دارند؛ همانطور که پیش‌تر اشاره کردیم، المان‌های مربوط به هک جذابیت زیادی برای استفاده ندارند و به همین خاطر ممکن است خیلی زود وارد مبارزه با دشمنان شوید. عجیب است که در بسیاری از ماموریت‌ها، کافی است با سرعت از جلوی دشمنان بدوید تا خیلی زود از دنبال کردنتان منصرف شوند. علاوه بر موارد یاد شده، این باگ‌ها تا حالت مخفی‌کاری نیز ادامه می‌یابند. به شکلی که نه‌تنها دشمنان یار شما را نمی‌بینند، بلکه از درون آن‌ها به راحتی رد می‌شوند!

جدای از کامبت جذابی که با سلاح‌های سرد و گرم قابل تجربه کردن است، بعضی از مبارزات و به طور خاص برخی باس فایت‌ها به صورت تن به تن هستند. متاسفانه این‌گونه درگیری‌ها چندان تعریفی ندارند و در حالی که مکانیک‌های بخش مبارزات تن‌ به تن ظاهراً بدون مشکل هستند، اما بیشتر مواقع به دلیل وجود باگ، می‌توان دشمنان را خیلی راحت از پای درآورد.

به بخش گشت و گذار در جهان بازی که برسیم، اولین نکته‌ای که خودنمایی می‌کند وسایل نقلیه موجود در سایبرپانک است. هندلینگ ماشین‌ها ایده‌آل نیست اما مخاطب خیلی زود به آن عادت خواهد کرد. پس از کمی رانندگی، کنترل خودروها و موتور سیکلت‌ها دستتان خواهد آمد و احتمالاً از سنگین بودن گیم‌پلی‌شان راضی خواهید بود. اما نکته اینجاست که فیزیک وسایل نقلیه در مواردی دچار مشکل می‌شود. برای مثال دیدن تصادف‌های عجیب و غریب یکی از متداول‌ترین اتفاقاتی است که در طول رانندگی با آن مواجه خواهید شد. در صورت تصادف کردن با مردم شهر (NPCها) نیز بعضاً با صحنه‌های غیر قابل پیش‌بینی روبرو می‌شوید! گویی که با یک مانع سنگین برخورد کرده باشید!

و اما می‌رسیم به مهم‌ترین دلیلی که سایبرپانک ۲۰۷۷ را از یک عنوان بسیار خوب به زباله‌ای غیر قابل بازی تبدیل کرده است؛ باگ، باگ، باگ! با اینکه به نظر می‌آید نسخه مربوط به کامپیوترهای شخصی نیز با مشکلاتی دست و پنجه نرم می‌کند، اما اجرای Cyberpunk بر روی کنسول‌های پایه نسل هشتم چیزی فراتراز افتضاح است. عنوانی که در دسترس ما قرار گرفت یقیناً محصول نهایی نیست و ماه‌ها تا رسیدن به نسخه‌ای پایدار فاصله دارد. هر نوع گلیچ و مشکلی که فکرش را بکنید در Cyberpunk 2077 پیدا می‌شود؛ چه مشکلات گرافیکی و چه ایراداتی که باعث می‌شوند تا نتوانید ماموریت‌ها را جز با ریلود کردن چک‌پوینت پیش ببرید. CD Project Red تمامی تلاش خود را به کار گرفته تا مجموعه نامتناهی از انواع مشکلاتی که ممکن است در یک بازی وجود داشته باشد را به یک باره به مخاطبان خود عرضه کند. گاه هوش مصنوعی در مبارزات دچار ایراد می‌شود، گاه ماشینتان به یک باره غیب می‌شود، برخی اوقات به خیابان‌هایی می‌رسید که امکان حرکت ماشین در آن‌ها قرار داده نشده است، در بسیاری از مواقع مدل‌ها به یک باره و بدون انیمیشن حرکت می‌کنند، کارکترها از درون اشیای مختلف، شخصیت اصلی و ماشین‌ها رد می‌شوند و دوربین اول شخصی که باید هنگام سوار شدن به وسایل نقلیه، به سوم شخص تغییر کند، با چندین بار تاخیر و پیاده و سوار شدن‌های مکرر عوض می‌شود.

به غیر از این مشکلات، کرش کردن‌های گاه و بی‌گاه، اعصابتان را با خاک یکسان خواهد کرد. لازم به ذکر است که پس از انتشار آپدیت ۱.۰۴، تعداد کرش کردن‌ها در نسخه پلی‌استیشن ۴ به طور مشخصی کمتر شد اما سایر مشکلات، گلیچ‌ها و باگ‌ها به قوت خود باقی‌ماندند. حتی اگر CDPR در ادامه قادر باشد باگ‌های فعلی را رفع کند، به‌نظر نمی‌رسد اجرای بسیار بد سایبرپانک به این راحتی‌ها تغییر کند. افت فریم شدید در مبارزات، انفجارها و در هنگام رانندگی متداول هستند اما این پدیده حتی در محیط‌های کوچک و داخلی نیز بارها دیده می‌شود! در هنگام تجربه Cyberpunk 2077 روی کنسول‌های نسل هشتم، بارها به این نکته فکر کردم که این عنوان به درد عرضه روی پلی‌استیشن ۴ و اکس‌باکس وان نمی‌خورد، چرا که اجرای هیچ قسمتی از آن بدون تاخیر نیست. تاخیر داشتن در پردازش فرمان‌ها به قدری است که باز کردن نقشه، Inventory و حتی منوی تعویض رادیو نیز با تاخیر شدید مواجه است.

با همه این‌ها اما نایت سیتی بسیار زیباست. طراحی محیط به طرز استادانه‌ای انجام شده، ساختمان‌ها با جزئیات بالایی ساخته شده‌اند و افکت‌های چند لایه‌ای که روی تصویر نقش بسته‌اند به تشکیل اتمسفری که استدیوی سازنده در پی بوجود آوردن آن بود، کمک می‌کند. در عین حال بافت‌های طراحی شده کیفیت بسیار بالایی دارند. برای مثال چرم استفاده شده برای لباس شخصیت‌ها با بالاترین حد جزئیات مدل‌سازی شده‌اند و چهره شخصیت‌ها با تکنولوژی منحصر به فردی پیاده شده‌اند. تمام این موارد مثبت اما زیر ساله پرفورمنس افتضاح بازی روی کنسول‌های پایه رنگ می‌بازند. آبجکت‌ها و تکسچرها با وجود کیفیت بالایشان دیر لود می شوند و رزولوشن تصویر به مقدار بسیار قابل توجهی افت می‌کند. گرافیک تکنیکی قوی سایبرپانک متاسفانه اسیر اجرای بدش شده و به هیچ شکلی نمی‌تواند نمایانگر زحمتی باشد که تیم طراحی آن برای خلق جلوه‌های بصری‌اش متحمل شده‌اند.

بهترین بخش سایبرپانک ۲۰۷۷ بدون شک مربوط به جلوه‌های صوتی می‌شود. نه‌تنها صداگذاری و دوبله شخصیت‌ها به بهترین نحو ممکن انجام شده‌، بلکه کوچک‌ترین افکت صدا با وسواس و کیفیت بالایی ضبط و استفاده شده است. در کنار این موارد، موسیقی‌های بسیار خوب و هماهنگ با اتمسفر مربوط به فضای بازی، تجربه آن را دلنشین می‌کنند. در هنگام ورود به مبارزات، موسیقی الکترونیک با ریتم بالا شروع به پخش شدن می‌کند و با پایان‌گیری درگیری، با جریانی صحیح به فضایی آرام‌تر می‌رسد. رادیوهای موجود نیز با در بر داشتن ساعت‌ها موسیقی لایسنس شده و زیبا، کامل‌کننده نکات مثبت این بخش هستند. البته جالب اینجاست که حتی صداگذاری خوب نیز گاهاً دچار باگ‌های مسخره‌ای می‌شوند. برای مثال ممکن است در مراحلی که در حالت مخفی‌کاری به پیش روی ادامه می‌دهید، یارتان در کنارتان باشد و برای صحبت کردن با شما فریاد بزند!

Cyberpunk 2077 عنوان خوبی است که پتانسیل‌های بالا خود برای تبدیل شدن به عنوانی فوق‌العاده را به خاطر مشکلات فنی و باگ‌ها و گلیچ‌های پر شمارش از دست داده. اجرای بازی روی کنسول‌های پایه بیشتر به یک فاجعه شبیه است و این مقدار از ایراد، تقریباً لذتی برای تجربه کردنش باقی نگذاشته است. احتمالاً مشکلات مدیریتی موجود در استدیوی سازنده و به کارگیری استراتژی اشتباه برای توسعه آن، عللی را بوجود آورده تا امروز یک محصول ناقص به دست ما برسد. با کمال تاسف و ناراحتی از اینکه می‌توانستیم این عنوان را به شکل بهترین تجربه کنیم، تا به امروز و با در نظر گرفتن آپدیت‌های فعلی، نسخه مربوط به پلی‌استیشن ۴ را نمی‌توان به عنوان یک بازی ویدیویی در نظر گرفت. امیدوارم در آینده و با عرضه نسخه مربوط به کنسول‌های نسل نهم، بتوانیم دوباره آخرین ساخته استدیوی CD Project Red را بررسی کنیم و تجربه‌ای کم‌نقص را شاهد باشیم.