قبل از جنون

سری بوردرلندز را همه‌ی ما کم و بیش می‌شناسیم. علت این موضوع آن است که این سری از آن دست بازی‌هایی است که نوعی خط امضای مخصوص خود را دارند. خط امضای این سری، محیط‌هایی آخرالزمانی در جلوه‌ی گرافیکی هنری به سبک سل‌شید (Cell Shade)، بخش کوآپ به شدت جذاب و هزاران آیتم مختلف و اسلحه‌های گوناگونی است که دنیای دیوانه‌وار و جذاب آن را در خود پنهان نموده است. حال با نسخه‌ای از این سری سروکار داریم که ماجرایی را قبل از نسخه دوم روایت می‌کند و البته آخرین نسخه از این سری خواهد بود که انحصارا در نسل هفتم منتشر می‌شود.

همانطور که گفته شد این نسخه ماجراهایی قبل از نسخه دوم را روایت می‌کند و شخصیت‌های قابل بازی همگی از شخصیت‌های غیر قابل بازی(NPC) نسخه‌های قبل هستند. این شخصیت‌های جدید عبارتند از Athena با کلاس گلادیاتور،Nisha با کلاس Lawbringer، Wilhelm با کلاس Enforcer و ربات محبوب نسخه دوم،Claptrap . داستان اصلی، در اصل ماجرای چگونگی تبدیل شدن Handsome Jack به شخصیت اصلی منفی شماره دوم است. زمان رخ دادن اتفاقات میان نسخه اول و دوم بوده و از شهر معلق Sanctuary و جایی آغاز می‌شود که تعدادی از Vault Hunterها در حال اعتراف گیری از Athena هستند و وی ماجرا را برای آن‌ها روایت می‌کند; اینکه وی و بقیه شخصیت‌های بازی، راهی ماموریتی به سمت یکی از مقرهای Hyperion می‌شوند تا جک (که در آن زمان از برنامه‌نویسان Hyperion بوده) را بیابند، اما پس از یافتن وی و در اثر پاره‌ای از اتفاقات، جک به Vault Hunterها کمک می‌کند تا از مقر در حال نابودی Hyperion به سمت قمر سیاره پاندورا یعنی الپیس فرار کنند و راز سیگنال‌های مرموز ارسالی از سمت الپیس را بیابند. البته این تنها شروع داستان است. به طور کلی اگرچه داستانPre Sequel در حد نسخه‌های قبلی و به ویژه شماره دوم نیست، اما می‌توان آن را در سطح خوب و قابل قبولی طبقه‌بندی کرد.

سیستم شوتینگ و مبارزات این نسخه کم و بیش همان سیستم حاکم بر نسخه دوم است با این تفاوت که به علت واقع شدن این شماره در قمر پاندورا و کمبود جاذبه، جت پک‌ها و پرش‌های بلند و طولانی به مکانیک‌های بازی اضافه شده است. البته تعدادی آیتم و قابلیت جدید از جمله قابلیت فریز کردن دشمنان را نیز در این بازی شاهد هستیم که البته تعداد آن‌ها از انگشتان یک دست کمتر است و این خود از ضعف‌های بازی به شمار می‌رود. البته قابلیت‌های جدید کلاس‌های شخصیت‌های جدید به نسبت بقیه اضافات و مکانیک‌ها، گسترش بهتری داده شده‌اند. بخش چند نفره‌ و به خصوص حالت کوآپ بازی(که جدا از بخش تک نفره نیست) همچنان و مانند قبل، جذاب و سرگرم کننده است و از نقاط قوت بازی به شمار می‌رود. البته ایراد نسبتا بزرگی که به این نسخه وارد است، تکراری شدن ماموریت‌ها و شکل و ساختار آن‌ها است؛ اینکه در اکثر مواقع شما وارد یک محیط شده، تعداد محدودی دشمن را از پا در آورده و مدت بیشتری را صرف Loot کردن می‌نمایید و این روند، کم کم و هر چه بیشتر پیشروی می‌کنید، بیشتر به چشم آمده و خسته کننده‌تر می‌شود.

جلوه‌های بصری و گرافیک نیز چندان دستخوش تغییر قرار نگرفته است و از این نظر تقریبا همان نسخه‌ی دوم را شاید با کمی پولیش شاهد هستیم. اما طراحی محیطی بازی(با توجه به تغییر مکان اصلی بازی از پاندورا به الپیس) شاهد تغییرات بسیاری به ویژه در محیط‌های بیرونی و بازتر است. البته به طور کلی طراحی محیط‌ها از افت محسوسی نسبت به نسخه‌های قبلی رنج می‌برد که از ضعف‌های آن می‌توان به طراحی بی معنی و بیش از حد شلوغ و خسته کننده در محیط‌های داخلی و طراحی تکراری و باز هم خسته کننده در محیط‌های بیرونی اشاره کرد و البته از محیط‌های زیبا و خوش آب و رنگ و متنوع شماره‌های اول و دوم تقریبا خبری نیست.

همانطور که قبلا اشاره کردیم، آیتمها و اسلحه‌های فراوان و Loot بسیار، از خط امضاهای سری بوردرلندز است. Pre Sequel نیز از این قاعده مستثنا نیست و از نظر آیتم و کمیت و کیفیت آن‌ها، ما را ناامید نمی‌سازد و همچنان شاهد هزاران هزار نوع مختلف اسلحه و آیتم‌های گوناگون و متنوع هستیم. اما سیستمLoot این نسخه گرچه بر پایه و اساس همان سیستم نسخه‌ی دوم استوار است اما از باگ‌های فراوان رنج می‌برد و در اکثر مواقع به شدت آزاردهنده می‌شود. به طور مثال وقتی جعبه‌ای را حاوی سه آیتم مختلف باز می‌کنید، اگر شما از یکی از این آیتم‌ها Full یا اشباع باشید، با توجه به زاویه دوربین و باگ مذکور ممکن است نتوانید آیتم کناری آن را که از قضا مشکلی هم برای دارا بودن آن ندارید را بردارید.
بخش موسیقی و صداگذاری بازی نیز در کنار بیشتر بخش‌های دیگر آن، دچار کمتر تغییری شده است. تقریبا شاهد همان جو موسیقی و همان صداگذاران حاضر بر نسخه‌های قبلی هستیم و البته شایان ذکر است که این بخش همچنان در سطح بالا و کم نقصی ساخته و پرداخته شده است.

نتیجه نهایی:
در یک نگاه کلی و به عنوان حسن ختام، Borderlands: Pre Sequel در بخش گیم‌پلی و روند ماموریت‌ها دچار مشکل تکرار است و محیط‌های نه چندان جذاب و خسته کننده آن هم کمکی به بهبود این موضوع نکرده‌اند، از طرفی هم بازی از باگ‌هایی به ویژه در سیستم Loot رنج می‌برد و از همه‌ی ضعف‌ها بزرگتر و مهم‌تر آنکه نسبت به قبل از پیشرفت بسیار کمی برخوردار است و در بیشتر موارد بسیارشبیه نسخه‌های قبلی سری می‌نماید. اما با این حال از داستان نسبتا خوبی بهره برده و در کنار آن اضافه شدن شخصیت‌های نو و کلاس‌های جدید آنها و برخی مکانیزم‌های جدید گیم‌پلی به جذابیت آن کمک بسیاری نموده است، و البته فراموش نکنیم که همچنان بخش کوآپ و چند نفره‌ی بازی مانند گذشته سرگرم کننده و دوست داشتنی است. با تمام این تفاسیر،Borderlands: Pre Sequel در این بازار بی‌رمق بازی‌های نسل هفتمی، جزو گزینه‌های برجسته و توصیه شده به حساب می‌آید.,قبل از جنون,قبل از جنون,

سری بوردرلندز را همه‌ی ما کم و بیش می‌شناسیم. علت این موضوع آن است که این سری از آن دست بازی‌هایی است که نوعی خط امضای مخصوص خود را دارند. خط امضای این سری، محیط‌هایی آخرالزمانی در جلوه‌ی گرافیکی هنری به سبک سل‌شید (Cell Shade)، بخش کوآپ به شدت جذاب و هزاران آیتم مختلف و اسلحه‌های گوناگونی است که دنیای دیوانه‌وار و جذاب آن را در خود پنهان نموده است. حال با نسخه‌ای از این سری سروکار داریم که ماجرایی را قبل از نسخه دوم روایت می‌کند و البته آخرین نسخه از این سری خواهد بود که انحصارا در نسل هفتم منتشر می‌شود.