استودیو Toys for Bob با احیا سری محبوب «Crash Bandicoot» و ساخت ریمستر سه شماره اول و ساخت شماره چهارم به خوبی شایستگی خود را برای ساخت بازی‌های بیشتری بر اساس شخصیت کرش را نشان داد. حال نوبت به سومین اثر این استودیو در دنیای کرش باندیکوت رسیده که با نام Crash Team Rumble در تاریخ ۳۰ خرداد ۱۴۰۲ (۳۰ جون ۲۰۲۳) برای کنسول‌های ایکس باکس وان، سری ایکس|اس و پلی‌استیشن ۴ و ۵ منتشر خواهد شد. اما قبل از عرضه بازی فرصت آن را به دست آوردیم تا در بتای خصوصی بازی شرکت کنیم و تجربیات خود را در قالب متن پیش رو با شما به اشتراک بگذاریم.
برای تماشای آیتم ویدیویی در یوتوب کلیک کنید
در یک نگاه کلی، کرش تیم رامبل یک بازی مولتی پلیر پلتفرمر است که در آن در قالب دو تیم چهار نفره بازیکنان در قالب شخصیت‌های دنیای کرش به رقابت با یک‌دیگر می‌پردازند. با شروع هر مسابقه، تیمی که بیشترین تعداد میوه وامپا (میوه معروف سری کرش) را به دست آورد، برنده مسابقه خواهد شد. بدین صورت بازیکنان در دو تیم مختلف علاوه بر جمع‌آوری میوه‌ها، به مبارزه با یک‌دیگر هم خواهند پرداخت تا میوه‌های حریف را دزدیده و یا از دزدیده شدن میوه‌های تیم خود جلوگیری کنند. در شروع بازی می‌توان از بین شخصیت‌های کرش باندیکوت، کورتکس، کوکو، تاونا و دینگودیل یک شخصیت را انتخاب کرد. البته در نسخه نهایی تعداد این شخصیت‌ها بیشتر خواهد بود.
هر کدام از شخصیت‌ها دارای ویژگی‌ها و نقاط قوت و ضعف متفاوتی هستند و در عمل سه کلاس بازی را تشکیل می‌دهند. کلاس‌های بازی شامل بوستر، بلاکر و اسکورر می‌شوند. به عنوان مثال شخصیت کرش باندیکوت از سرعت بالایی برخوردار است اما ضربات او پرقدرت نیستند و یا شخصیت دینگودیل از قدرت زیادی بهره می‌برد، اما در عوض سرعت کمی دارد. هر کدام از این شخصیت‌ها دارای چند ضربه و قدرت مختص به خود هستند. به عنوان مثال کرش از اسلاید بر روی زمین برای فرار از دست دشمنان و جمع‌آوری میوه‌ها بهره می‌برد و یا تاونا یک گربل هوک برای فرار از نبرد ها را با خود به همراه دارد. در نسخه‌ای که ما تجربه کردیم، تا حد زیادی مشکل بالانس شخصیت‌ها به چشم می‌خورد و هر تیمی که تعداد بیشتری دینگودیل داشت، در عمل پیروز مسابقه بود. بدین صورت در تعداد زیادی از مسابقات تنها شاهد انتخاب شخصیت دینگودیل توسط دیگر بازیکنان بودیم و به دلیل قدرت زیاد او، دیگر شخصیت‌ها شانس زیادی برای مقابله با او را ندارند. همین مورد باعث شده تا در چنین مسابقاتی شاهد ترک اکثر بازیکنان در نیمه مسابقه باشیم.
همان طور که گفته شده، هدف اصلی بازی جمع‌آوری میوه است و تیمی که ۲۰۰۰ میوه را به دست آورد پیروز مسابقه خواهد شد. در بخش‌های مختلف نقشه‌های نسبتا کوچک بازی که در نسخه بتا سه عدد از آن‌ها در دسترس است. دو بیس کلی برای هر تیم برای ذخیره میوه‌ها، تعدای جعبه میوه و آیتم‌های ویژه برای قدرت‌های موقت و بووست وجود دارد. بدین صورت با شروع مسابقه شخصیت‌های بلاکر بازی مثل دینگودیل وظیفه مراقبت از بیس میوه‌ها را بر عهده دارند و شخصیت های دیگر کلاس‌ها وظیفه جمع‌آوری میوه‌ها و در عین حال مبارزه با تیم حریف را بر عهده دارند. طراحی نقشه‌ها هم به نحوی انجام شده که دارای بخش‌های پتلفرمینگ باشد تا چالش بیشتری را به مسابقات اضافه کند. هر مسابقه معمولا بین ۲ تا ۵ پنج دقیقه به طول می‌انجامد و در کل روند مسابقات به شدت تند و سریع هستند. هر چند تجربه بازی در ابتدا سرگرم کننده به نظر می‌رسد، اما به سرعت تجربه آن تکراری شده و عملا بعد چند ساعت دیگر هیچ جذابیتی را با خود به همراه ندارد. با توجه به آن که تنها یک حالت مسابقه در نسخه بتا و حتی نسخه نهایی وجود دارد و همچنین طراحی نقشه‌ها هم تا حد زیادی به یک دیگر شباهت دارند، به نظر می‌رسد در نسخه نهایی بازی از این بابت دچار مشکل فراوانی خواهد شد.
Crash Team Rumble دارای یک سیستم بتل پس خواهد بود که با جمع‌آوری امتیاز بعد از پایان هر مسابقه، می‌توان آیتم های متفاوتی همانند لباس‌های مختلف، بنر ها و دیگر آیتم های ظاهری را آزاد کرد. در نسخه بتا این بخش به شدت کند پیش رفت و نیازمند گرایند فراوانی برای آزادسازی آیتم‌های بیشتر بود. هر چند به نظر می‌رسد در نسخه نهایی شاهد بهبود این بخش باشیم. اما در مجموعه این بخش هم نتوانست دلیل مثبتی برای تجربه بیشتر بازی باشد.
در نهایت می‌توان گفت تجربه نسخه بتا Crash Team Rumble آن چیزی نبود که از استودیو Toys for Bob انتظارش را داشتیم. هر چند سازنگدان می‌توانند با توجه به بازخورد های نسخه بتا، تغییراتی را در نسخه نهایی اعمال کنند و شاهد پیشرفت بازی باشیم. شاید اگر این عنوان به صورت فری تو پلی در دسترس قرار گیرد، تا حدودی بتوان از مشکل کمبود محتوا چشم پوشی کرد و فرصت بیشتری را به آن داد، اما از آن جا که بازی با قیمت ۳۰ دلار عرضه می‌شود، مشکل کمبود محتوا به شدت به چشم می‌خورد.
