پایان ماجراهای شوالیه,پایان ماجراهای شوالیه,
در کنار همه دشمنان معروف و قدیمی بتمن که بار دیگر در این نسخه حضور خواهند داشت، کاراکتر جدیدی به بازی اضافه شده که از اهمیتی بسیار بالا برخوردار است، کاراکتری که با نام بازی نیز در ارتباط است. نام بازی به معنای «شوالیه آرکهام» هرچند در نگاه اول می‌تواند توجه مخاطب را به خود بتمن جلب کرده و یادآور لقب معروف او یعنی شوالیه تاریکی باشد، ولی به شخصیت جدیدی اشاره دارد که راکستدی آن را خلق کرده. شخصیتی که تا پیش از این در هیچ‌یک از کامیک‌های بتمن حضور نداشته و قرار است برای اولین بار در این بازی از آن رونمایی شود. ظاهر «آرکهام‌نایت» شباهت زیادی به بتمن دارد و پوشش او تا حدودی یادآور پوشش بتمن است که این قضیه در ماسک و گوش‌های خفاش‌مانند آن بیشتر نمود پیدا می‌کند. او به لشکر عظیمی از نیروهای جنگی مجهز است و در بعضی از تصاویر و ویدئوهای پخش شده از بازی، در کنار تعداد زیادی وسیله جنگی هوایی و زمینی دیده می‌شود. در شخصیت‌پردازی این کاراکتر، حس انتقام سنگینی به چشم می‌خورد و به نظر می‌رسد در گذشته روابطی بین او و بتمن وجود داشته که عطش انتقام را در او شعله‌ور ساخته. هرچند آرکهام‌نایت در شکل و شمایل فعلی خود یک شخصیت جدید در دنیای بتمن محسوب می‌شود، ولی احتمال زیادی وجود دارد که گذشته او به یکی از کاراکترهای شناخته شده مرتبط باشد. موضوعی که از همان ابتدای معرفی کاراکتر باعث حدس و گمان‌های زیادی شده و نظرات مختلفی در این زمینه مطرح شده است. یکی از حدس‌های منطقی به «جیسون تاد» برمی‌گردد. کسی که در کامیک‌های بتمن در نقش دومین «رابین» ظاهر شده و در اثر حوادثی توسط جوکر به قتل می‌رسد، ولی بعدها دوباره زنده شده و در نقش «ردهود» روابط پیچیده‌ای را با بتمن شکل می‌دهد. حدس دیگر در مورد «هاش» است. کاراکتری که در دنیای کامیک‌ها نسبتاً تازه‌وارد محسوب شده و تنها 12 سال از حضور او در سری کامیک‌های بتمن می‌گذرد و نقشی کوتاه نیز در بازی AC داشته. احتمالات دیگری چون «دیمین وین» (پسر بروس وین/بتمن) نیز مطرح شده که زیاد منطقی به نظر نمی‌رسند، ولی در این میان عده‌ای هم منتظر برداشته شدن نقاب آرکهام‌نایت و دیده شدن چهره جوکر هستند. این شخصیت محبوب همواره بزرگترین دشمن بتمن محسوب شده و مرگ او در نسخه قبلی باعث می‌شود خیلی‌ها منتظر بازگشت غافلگیرکننده او باشند و همین قضیه ذهن این دسته را به سمت کاراکتر آرکهام‌نایت می‌برد. موضوعی که البته بعید به نظر می‌رسد و احتمالاً راکستدی تصمیم شجاعانه خود در پایان AC را با این حرکت خنثی نمی‌کند.
بازی‌های قبلی سری «آرکهام» از نظر گیم‌پلی جزو بهترین‌های سبک خود بودند. عناوینی اکشن ماجرایی که با نبردهایی داغ و مهیج همراه بوده و مبارزات دامنه‌دار و ترکیب شده با کمبو باعث خلق لحظاتی جذاب می‌شد. انواع و اقسام گجت‌ها و وسایل جانبی نیز در دسترس بازیکن بود و می‌توانست علاوه بر استفاده از آن‌ها در محیط‌های مختلف و دستیابی به اهداف مورد نظر، در مبارزات نیز به خوبی از آن‌ها بهره ببرد. نسخه جدید سعی دارد همین راه را ادامه داده و البته با تکمیل و بی‌نقص‌تر کردن گیم‌پلی، تجربه‌ای جذاب‌تر از همیشه فراهم کند. استفاده از المان‌های محیطی نقش پررنگی در این نسخه ایفا می‌کنند و بتمن از بخش‌های زیادی از محیط برای از میان برداشتن دشمنان استفاده می‌کند. ویژگی‌های جدیدی مانند Fear Takedown نیز به بازی اضافه شده که در آن زمانبندی نقش مهمی داشته و بعد از سرنگون کردن هر دشمن، بازی برای لحظات کوتاهی آهسته شده و می‌توان دشمن بعدی را هدف گرفت. حتی شنل بتمن هم این بار بهتر از قبل شده و به او قدرت مانور بیشتری داده، بتمن می‌تواند مدتی بیشتر و با سرعت بالاتری از آن استفاده کند و در هنگام پرواز توانایی استفاده از برخی گجت‌های خود را هم خواهد داشت.
با ورود به نسل جدید کنسول‌ها، انتظار از گرافیک و بخش‌های بصری بازی جدید راکستدی نیز زیاد بود. استودیویی که در نسل قبل دو عنوان چشم‌نواز را ارائه داد و خیلی‌ها منتظر استفاده آن‌ها از موتور گرافیکی جدیدی برای AK بودند. ولی بعد از معرفی بازی مشخص شد که AK توسط «آنریل انجین 3» ساخته می‌شود و با وجود عرضه چهارمین ویرایش از این موتور گرافیکی قدرتمند، سازندگان بازی همچنان از ویرایش قبلی استفاده می‌کنند. هرچند این موضوع در نگاه اول ناامیدکننده به نظر می‌رسید، ولی اولین نمایش‌های بازی کافی بود تا تمام شک و تردیدها در مورد جلوه‌های بصری بازی از بین رفته و شاهد یکی از زیباترین و تماشایی‌ترین بازی‌های نسل هشتم باشیم. AK در کنار گرافیک دلنشین و جذاب خود، از محیط‌هایی بسیار عظیم نیز بهره می‌برد که 20 برابر بزرگتر از دنیای AA و 5 برابر عظیم‌تر از AC خواهد بود و در عین حال جزییات بسیار زیادی در بخش‌های مختلف آن به چشم می‌خورد. جلوه‌های باران و نورپردازی بازی نیز به شدت زیبا بوده و افکت‌های مختلف دست به دست هم داده‌اند تا شاهد دنیایی جذاب و تماشایی باشیم. در بخش هنری نیز بازی تغییراتی نسبت به قبل داشته. زره بتمن تفاوت‌هایی با گذشته پیدا کرده و البته ظاهر بعضی از دشمنان معروف او نیز دستخوش تغییراتی شده است که به نظر می‌رسد همه این تغییرات مثبت بوده‌اند.
در بخش صوتی بازی بار دیگر شاهد موسیقی‌های زیبای «نیک آروندل» خواهیم بود که در نسخه‌های قبلی در کنار «ران فیش» آهنگ‌های گوش‌نوازی را ارائه داده بودند. البته این بار نیک آروندل همراه جدیدی خواهد داشت و به جای ران فیش، «دیوید باکلی» در ساخت موسیقی‌های بازی به او کمک می‌کند که سابقه همکاری با «هری گرگسون ویلیامز» (آهنگساز سری Metal Gear Solid) را در کارنامه دارد. یکی از نقاط قوت بازی‌های قبلی یعنی صداگذاری‌های استادانه کاراکترها نیز با قدرت هرچه تمام‌تر در این نسخه تکرار می‌شود و بعد از غیبت موقت «کوین کانروی» در AO، باز هم پذیرای صدای فوق‌العاده او در نقش بتمن خواهیم بود. «جاناتان بنکز» (بازیگر نقش مایک در بریکینگ بد) صدای خود را به گوردن قرض داده، «جان نوبل» (بازیگر نقش والتر بیشاپ در فرینج) ایفاگر نقش Scarecrow خواهد بود و «تارا استرانگ» هم بار دیگر صداپیشگی هارلی‌کوئین را برعهده دارد. دو صداپیشه محبوب این سال‌های صنعت بازی یعنی «نولان نورث» و «تروی بیکر» نیز در بازی حضور خواهند داشت و نورث به جای پنگوئن صحبت کرده و بیکر نیز صداگذاری Two Face را انجام می‌دهد.
