معرفی بازی‌ها

آخرین ماجراجویی دزد ما

آخرین ماجراجویی دزد ما,آخرین ماجراجویی دزد ما, src=/files/8(12).jpg style=

داستان بازی سه سال پس از وقایع شماره سوم روایت می‌شود. جایی که نیتن دریک زندگی مشترک خود را با «النا فیشر» (Elena Fisher) آغاز کرده است و حالا نیتن مدتی است که به دور از هر گونه درگیری و هیاهو به سر می‌برد و زندگی آرام و بدون دردسری را با همسر خود سپری می‌کند. در همین حین برادر بزرگتر نیتن، «سم» (Sam) از راه می‌رسد. برادری که نیتن او را مرده می‌پنداشته است. حال سم از نیتن می‌خواهد که به او در پیدا کردن گنج‌های «هنری اوِری» کمک کند و پس از گذشت سه سال، دوباره به دنیای ماجراجویی بازگردد. از آنجایی که زندگی سم به نیتن بستگی دارد و نیتن می‌داند که از گذشته به برادر خود بدهکار بوده است، درخواست برادر خود را قبول می‌کند. داستان بازی این دو برادر را به منطقه‌ای خیالی به اسم «لیبرتالیا» در ماداگاسکار می‌برد؛ مکانی پوشیده از جنگل‌های پر‌تراکم و سراسر اسرار‌آمیز که قرار است تجربه‌ای متفاوت را برای ما رقم بزند.

طبق رسمی که این سری دارد، در هر نسخه شخصیت‌های منفی جدیدی روبرو هستیم که بزرگترین مانع شما برای دست یافتن به آن چیزی که می‌خواهید هستند. این بار در مقابل شما دو کاراکتر به نام‌های «ریف آدلر» (Rafe Adler) و «نادین راس» (Nadine Ross) قرار گرفته‌اند که هر دو آن‌ها یک ارتش خصوصی و مجهز را به همراه دارند و هدف آن‌ها همانند برادران دریک، دستیابی به گنج‌های هنری اوری است. در طول بازی به غیر از سم و النا فیشر، «ویکتور سالیوان» (Victor Sullivan) هم همراه شما خواهند بود که همگی این افراد در نسخه‌های پیشین بازی هم حضور داشته‌اند.

به نظر من، استودیو ناتی‌داگ هیچ وقت در بازی‌هایش داستان جدید و تازه‌ای را تعریف نمی‌کند و ما معمولا مشابه آن را در سایر فیلم‌ها و حتی بازی‌ها دیده‌ایم، اما این استودیو به قدری در نحوه روایت داستان‌های خود عالی عمل می‌کند که باعث می‌شود کلیشه بودن داستان اصلا به چشم نیاید. اگر به بازی موفق TLoU هم نگاه کنیم، این نکته درباره این بازی هم صدق می‌کند. روایت سینمایی اتفاقات، اتصال آن‌ها در کنار هم و ایجاد رابطه عاطفی بین کاراکترها و به اشتراک گذاشتن آن با بازیکن باعث شده تا کاراکترها و داستان‌های این استودیو بسیار محبوب باشند و به همین خاطر است که نمی‌توان ایراد خاصی از داستان بازی‌های این استودیو خوش‌نام گرفت.

 

 src=/files/7(16).jpg style=

چه گرافیکی از یک بازی نسل هشتمی انتظار دارید؟ آنچارتد4 شما را در این بخش ناامید نخواهد کرد! بازی‌های ناتی‌داگ معمولا در بخش گرافیک، استاندارد های جدیدی را تعریف می‌کنند و در این بخش از رقیبان خود، چند قدمی جلوتر هستند. آنچارتد 4 هم این‌گونه عمل خواهد کرد. گرافیک این نسخه با توجه به وسعت بازی، شاید بهترین چیزی باشد که ما در نسل هشتم مشاهده کرده‌ایم و شاید کمتر رقیبی داشته باشد. بهتر است اول به سراغ طراحی محیط‌های بازی برویم که از تنوع و جزییات خارق‌العاده‌ای برخوردار هستند. همان‌طور که در پاراگراف بالا گفته شد، بخشی از بازی در ماداگاسکار دنبال می‌شود و محیط‌ها پوشیده از جنگل‌ها و فضای سبز بسیار وسیعی هستند. اما تمام بازی در جزیره سپری نخواهد شد و بازیکنان به مناطق برفی، روستایی و شهرهای قدیمی هم سفر خواهند کرد که نشاندهنده‌ی تنوع بالا در این بخش است. همچنین گفتنی است که کیفیت تکسچرها چهار برابر بیشتر از نسخه سوم است که وضعیت عالی گرافیک بازی را مشخص‌ می‌سازد.

در شماره چهارم برای طراحی چهره کاراکترها و شبیه‌سازی حرکات پوست روی استخوان‌ها از یک تکنولوژی کاملا جدید استفاده شده و همین‌طور چهره شخصیت‌ها از 300 تا 500 تکه تشکیل شده است و این در حالیست که در بازی TLoU چهره‌ی کاراکترها از 90 تا 100 تکه تشکیل شده بود.

در کنار این موارد، توجه به جزییات هم در بازی بسیار بالا بوده و به افزایش کیفیت بصری آن کمک کرده است. مثل تغییرات محیط و تاثیر آن‌ها بر روی کاراکتر‌ها و لباس آن‌ها، حیات وحش، تخریب‌پذیری دینامیک و … که همگی باعث می‌شوند تا آنچارتد4 پتانسیل تبدیل شدن به یکی از بهترین عناوین این نسل را از نظر گرافیکی داشته باشد. بد نیست به فریم ریت بازی در بخش داستانی هم اشاره کنیم که به شکل 30fps اجرا خواهد شد، موضوعی که می‌تواند خوبی‌ها و بدی‌های خود را داشته باشد.

 

 src=/files/4(32).jpg style=

گیم‌پلی سری آنچارتد به صورت کلی به بخش‌های اکشن، پلتفرمینگ و حل معماها تقسیم می‎شود و اگر بخواهیم فرایند تکامل این سه بخش را در سه شماره قبلی بررسی کنیم، شاهد تغییرات کمی در هر کدام آن‌ها هستیم. در واقع سری آنچارتد در بخش گیم‌پلی همیشه از یک فرمول ثابت استفاده می‌کند و در هر نسخه، امکانات و ابزارهای جدیدی در اختیار شما گذاشته می‌شود وهمین موضوع، عامل تنوع بخشیدن و جلوگیری از یکنواخت شدن گیم‌پلی بازی می‌شود. در شماره چهارم هم می‌توان گفت گیم‌پلی بازی مشابه هسته اصلی سری در آمده است و در این بین ما شاهد گستردگی بسیار زیاد و آزادی عمل بیشتری خواهیم بود.

بخش اکشن بازی به دو قسمت شوتینگ و نبردهای تن‌به تن تقسیم می‌شود. در قسمت شوتینگ شاهد همان فرمول همیشگی یعنی کاور گرفتن، شلیک و پرتاب نارنجک هستیم و تغییرات خاصی را به جز هوش مصنوعی واقع‌گرایانه دشمنان نمی‌توان مشاهده کرد. نبرد‌های تن‌به‌تن هم به همین صورت است و می‌توان این‌گونه مبارزات را مانند شماره سوم و البته با بهبودهایی نسبت به آن دنبال کرد. گفتنی است که در این نوع درگیری‌ها از بازی TLoU هم الهام گرفته شده است. اما نکته قابل‌توجه، آزادی عمل و وجود راه‌های مختلف برای پیشبرد داستان بازی است. شما قادر هستید با کشت و کشتار یا مخفی‌کاری مراحل را ادامه دهید و در این مورد دست شما کاملا باز است و هیچ محدودیتی برای شما وجود ندارد.

در بخش پلتفرمینگ که همان پرش از موانع یا بالا رفتن از ساختمان‌ها است سعی شده تا حرکات نیتن بیشتر به واقعیت نزدیک باشد و این‌بار شما وسایل بیشتری برای استفاده در این بخش دارید. مهم‌ترین وسیله‌ای که در اختیار شماست، طناب نیتن است که مشابه آن را در سری فیلم‌های ایندیانا جونز دیده بودیم و در این نسخه، در اکثر مواقع حتی زمان درگیری با دشمنان قابل استفاده است. در مورد بخش‌های مخصوص معماها متاسفانه اطلاعات زیادی فاش نشده است و تنها می‌توان به وجود پررنگ‌تر این بخش اشاره کرد. همچنین گفته شده شما می‌توانید از وسایل و آیتم‌های همراه خود در حل معماها استفاده کنید.

در بخش داستانی شاید تغییرات و نکات جدید دیگری هم هستیم. برای مثال می‌توان به سیستم انتخاب دیالوگ اشاره کرد که بیشتر در بازی‌های RPG با آن روبرو می‌شویم و قرار است برای اولین بار در آنچارتد هم با آن مواجه شویم، اما باید گفت این انتخاب‌ها تاثیری بر اتفاقات بازی نخواهد داشت.

 

 src=/files/3(44).jpg style=

در این نسخه مهم‌ترین و بیشترین تغییرات را بخش چندنفره داشته است. بخش چندنفره بازی شامل تغییرات گسترده‌تری نسبت به قسمت داستانی است و این‌بار بازی تابع نسخه‌های قبلی خود نیست و قرار بر این است که ما متفاوت‌ترین بخش مولتی‌پلیر را در سری تجربه کنیم. در زیر به نکات کلی این بخش می‌پردازیم:

– اضافه کردن المان‌های مخفی‌کاری

– ابزار‌های شما در این قسمت: نارنجک، مین، مواد منفجره و بسته سلامتی

– اضافه شدن انواع مختلف نارنجک مثل دودزا و انفجاری

– عدم وجود سرور اختصاصی

– در دسترس بودن قابلیت خرید درون برنامه‌ای از همان ابتدا

– بازی در زمان انتشار دارای هشت نقشه خواهد بود که این‌بار بزرگتر از نسخه قبلی هستند

– اضافه شدن شخصیت‌های جدید پس از انتشار بازی

– به غیر از مود Team Deathmatch اطلاعات دیگری از سایر مودها در دسترس نیست

در ادامه باید گفت که استودیو ناتی‌داگ برای اینکه بخش چندنفره بازی بر روی 60 فریم قفل باشد، رزولوشن بازی را تا 900p کاهش داده است که کاملا کار عاقلانه‌ای به نظر می‌رسد، چرا که تفاوت بازی‌های 30 فریم و 60 فریم در قسمت چندنفره بیشتر به چشم می‌آید و وجود آن حیاتی به نظر می‌رسد.

از نکاتی که جدیدا به بخش مولتی‌پلیر اضافه شده است، قدرت های ماوراءالطبیعه هستند. این قدرت‌ها ویژگی‌های فوق‌العاده و عجیبی را به بازیکنان می‌دهند که کشتن دشمنان را تا حدی آسان کرده است، اما باید گفت که این قدرت‌ها فقط چند ثانیه دوام خواهند آورد و این مدت با توجه به نوع آن‌ها متغیر است. در قسمت زیر با بعضی از این قدرت‌ها آشنا می‌شویم:

– Cintamani Stone: باعث احیای هم‌تیمی‌های شما می‌شود

– The Wrath of Eldorado: صدمه بسیار شدیدی به دشمنان وارد می‌کند

– The Staff of Ayarmanco: نمایان شدن مکان دشمنان در رادار

– Indra's Eternity: خنجرهایی را به سوی میدان مبارزه پرتاب می‌کند و حرکات دشمنان آهسته می‌شود

– Spirit of Djinn: یکی از قدرت هایی که متعلق به آنچارتد3 است که بوسیله آن می‌توانید در فاصله کوتاهی تلپورت کنید.

در قسمت چندنفره علاوه بر یاران خودی که بازیکن‌هایی از سراسر جهان هستند، همراهان دیگری هم در اختیار شما قرار داده شده که توسط هوش مصنوعی کنترل می‌شوند. این یاران به چهار گروه زیر تقسیم می‌شوند:

– Snipers: یک نیروی دفاعی که وظیفه کشتن دشمنان را از راه دور دارد.

– Saviours: این همراهان وظیفه ساپورت و پشتیبانی از تیم را بر عهده دارند. این افراد می‌توانند شما و سایر هم‌تیمیها را احیا کنند و یا مهمات و گلوله را فراهم سازند.

– Hunters: وقتی شما از این افراد کمک می‌خواهید آن‌ها به سمت نزدیک‌ترین دشمن می‌روند و او را متوقف می‌سازند تا دیگر بازیکنان این فرد را بکشند.

– Brute: یک یار بسیار قدرتمند با قدرت‌های شگفت‌انگیز و زره بسیار محکم که به سختی می‌توان آن را از پا در آورد. این همراه بر خلاف اینکه ویژگی‌های بسیار زیادی دارد اما به آهستگی حرکت می‌کند.

تمامی این ویژگی‌ها نوید یک بازی سرگرم‌کننده را می‌دهند که قرار است ما را تا مدت زیادی سرگرم کند، اما در بین آن‌ها موارد نگران کننده‌ای مثل قدرت‌های ماوراءالطبیعه به چشم می‌آید که ممکن است بالانس بودن این بخش را به هم بزند. در هر صورت باید منتظر ماند و دید آیا بخش چندنفره به خوبی شماره‌های قبلی است یا خیر.

 

 src=/files/2(41).jpg style=

آنچارتد4 چه عنوان فوق‌العاده‌ای باشد چه نه،بدون شک موفق خواهد شد. این اتفاق به عامل‌های بسیار زیادی از جمله تبلیغات گسترده، محبوبیت استودیو ناتی‌داگ و خصوصا سری آنچارتد و موفقیت نسخه‌های پیشین بستگی دارد و باید دید آیا استودیو ناتی‌داگ می‌تواند پایان قابلی را برای این سری رقم بزند؟! چیزی تا منتشر شدن بازی نمانده است، پس بهتر است صبر کنیم و خودمان به این سوال و جواب ها برسیم.

” alt=””/>

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

دکمه بازگشت به بالا