اینتل با تولید و عرضه پردازنده‌های نهالم تغییراتی شگرفی در دنیای ریزتراشه‌ها به وجود آورد. از تغییرات مهم معرفی فناوری‌های مختلف بود که منجر به افزایش کارایی و در همین راستا افزایش محبوبیت براﯼ پردازنده‌هاﯼ نسل جدید اینتل شد. از جمله این فناورﯼها، فناورﯼ Intel Turbo Boost است که از وی‍ژگی‌ها جالب و مورد توجه استفاده شده در آخرین نسل از پردازنده‌هاﯼ اینتل است. این فناورﯼ در پردازنده‌های نهالم و سرﯼ Core i7 و i5 مورد استفاده قرار گرفته است. توربو بوست به طور خودکار در این پردازنده‌ها فعال است و به پردازنده اجازه می‌دهد که فرکانس هستهﯼ پردازنده(Core Clock) را تا مقدارﯼ مشخص براﯼ اجراﯼ سریعتر و عملکرد بهتر افزایش دهد. زمانی توربو بوست فعال می‌شود که سیستم عامل یا برنامه جارﯼ براﯼ پردازش از بالاترین توان پردازنده استفاده نماید و در همین حین از تعداد هسته‌هاﯼ فعال برای پردازش استفاده کند. پس از این رویداد پردازنده به صورت خودکار ضریب مولتی‌پلیر پردازنده را افزایش داده و این باعث می‌شود که 133 مگاهرتز فرکانس پردازنده افزایش یابد و این افزایش فرکانس به طور مستقیم بر عملکرد پردازنده تاثیر خواهد گذاشت. البته تغییر فرکانس در هر سرﯼ از پردازنده‌های اینتل متفاوت است. در پردازنده‌های Core i5 و سری 600 افزایش فرکانس در دو نوبت و هر بار 133 مگاهرتز افزایش می‌یابد. به عنوان مثال در پردازندهﯼ Core i5-661 فرکانس پردازنده از 3.33 گیگاهرتز به 3.6 گیگاهرتز افزایش می‌یابد یا در پردازنده Core i7- 750 فرکانس از 2.66 گیگاهرتز به 3.2 گیگاهرتز و در چهار نوبت افزایش پیدا می‌کند. ممکن بپرسید که چرا در هر نوبت پردازنده 133 مگاهرتز افزایش میابد؟ جواب سوال این است که فرکانس پایه‌اﯼ این پردازنده‌ها 133 مگاهرتز است که در ضریبی که ضریب مولتی‌پلیر نام دارد ضرب شده و فرکانس اصلی را بوجود می‌آورد. به عنوان مثال فرکانس پردازنده i7920 2.66 گیگاهرتز است و ضریب مولتی‌پلیر این پردازند برابر با 20 است که 133 در 20 ضرب شده و حاصل 2.66گیگاهرتز بدست می‌آید.
همچنین میزان افزایش فرکانس به عواملی همچون تعداد هستهﯼ فعال، میزان مصرف و درجه حرارت پردازنده بستگی دارد و هر یک از این عوامل به طور مستقیم بر فعال شدن این فناوری و میزان افزایش فرکانس تاثیر می‌گذارند. اما پس از آنکه میزان پردازش کاهش یافت و عوامل تاثیر گذار کم اثر شدند فرکانس پردازنده به حالت عادی بازگشته و توان مصرفی به همان مقدار که افزایش یافته بود کاهش می‌یابد.
به طور کلی در پردازنده‌هایی که دارای سوکت LGA1156 و بر مبنای پردازنده‌های وست‌میر هستند از پردازنده‌هاﯼ سوکت LGA1366 و سایر نهالم‌ها توربو بوست عملکرد بهترﯼ نشان می‌دهد و افزایش فرکانس بیشترﯼ صورت می‌گیرد. این مورد باعث می‌شود که پردازنده‌هاﯼ وست‌میر پابه‌پاﯼ پردازنده‌هاﯼ مبتنی بر LGA1366 بیایند و در بعضی مواقع گوﯼ سبق را از آنان بربایند.
در همان حال که فرکانس پردازنده افزایش پیدا می‌کند توان مصرفی پردازنده هم افزایش می‌یابد و اینتل توربو بوست را به گونه‌اﯼ براﯼ هر پردازنده طراحی کرده که از مقداری تجاوز نکند.
