بزرگ‌ترین پروژه‌های کنسل شده صنعت بازی

Legacy of Kain Projects

سری بازی‌های (Legacy of Kain (LoK از زمان آغاز به کار خود در سال 1996، طرفداران زیادی به‌دست آورده و تبدیل به یکی از بهترین سری عناوین اکشن ماجرایی دوران خود شدند. هرچند نسخه‌های متعددی از این سری منتشر شد، ولی تعدادی بازی کنسل شده نیز در این میان به چشم می‌خورد که به مرور آن‌ها می‌پردازیم. لازم به ذکر است که علاوه بر این بازی‌های کنسل شده، عناوینی چون The Pillars of Nosgoth و Sirens و Shifter نیز وجود داشته‌اند که بعدها با اعمال تغییراتی تبدیل به Blood Omen و Soul Reaver شدند.
آخرین نسخه اصلی LoK در سال 2003 با نام Defiance منتشر شد که به بازیکن اجازه می‌داد در نقش هر دو کاراکتر اصلی این سری یعنی Kain و Raziel ایفای نقش کند. یک سال بعد استودیو Ritual Entertainment زیر نظر Crystal Dynamics کار روی نسخه بعدی را برای PS2, Xbox و PC با نام LoK: The Dark Prophecy آغاز کرد. ولی بازی خیلی سریع و بعد از چند ماه کنسل شد. هرچند Eidos Interactive هیچ‌وقت به صورت رسمی بازی را معرفی نکرده بود، ولی در سال 2008 قضیه لو رفت و بعدها اطلاعات و تصاویری نیز از آن منتشر شد. به نظر می‌رسد قرار بوده بازی شامل دو بازه زمانی باشد که در یکی به گذشته‌های دور سفر می‌کنیم و در دیگری وارد دنیای مدرن می‌شویم و در هر دو بخش هم کنترل «کین» را برعهده داریم. همچنین ویژگی‌هایی چون تغییر شکل به گرگ نیز در بازی وجود داشته است.

دیگر بازی کنسل شده از این سری (Dead Sun (DS نام دارد که مدتی پیش اطلاعاتی از آن منتشر شد. مراحل اولیه ساخت بازی از سال 2009 با اسم رمز Black Cloth آغاز شده و کار اصلی از سال 2010 تا 2012 توسط Climax Studios انجام می‌شده است و افرادی از Crystal Dynamics نیز روی آن نظارت داشته‌اند. همچنین قرار بوده بازی بخش آنلاین نیز داشته باشد که توسط استودیو Psyonix طراحی شود، موضوعی که بعد از کنسل شدن بازی نیز ادامه پیدا کرد و زمینه‌ساز ساخت بازی Nosgoth شد. هرچند DS هیچ‌گاه به صورت رسمی معرفی نشد، ولی بعدها اطلاعاتی از آن به بیرون درز کرد و البته حدود 30 دقیقه از بازی به همراه بخش‌هایی از گیم‌پلی آن نیز منتشر شد. در ویدئوی بازی شاهد دوران جدیدی در سرزمین Nosgoth هستیم و کاراکترهای بازی با گذشته متفاوت هستند. در ابتدای بازی Asher و اطرافیان او توسط خون‌آشامی به نام Gein کشته می‌شوند، ولی به دلایلی روح «اشر» به زندگی بازگشته و در بدن «گین» اسیر می‌شود. حال این دو مجبور هستند در کنار یکدیگر اهداف خاصی را دنبال کرده و به جستجو برای یافتن رازهای پیرامون Elder God بپردازند. با وجود تفاوت‌هایی که این بازی با نسخه‌های قبلی داشته، ولی از جهات زیادی نیز شباهت بین بازی و نسخه‌های پیشین دیده می‌شود.

برای مثال یکی از اولین سکانس‌های بازی به پرتاب اشر در یک دریاچه مربوط می‌شود که کاملاً یادآور صحنه آغازین «سول ریور» و پرتاب «رازیل» درون دریاچه مردگان است. همانند رازیل که بعد از آن اتفاق به قدرت‌های جدیدی دست یافته و توانایی حضور در قلمرو ارواح را به دست می‌آورد، اشر نیز قدرت مشابهی پیدا کرده و می‌تواند وارد دنیایی جدید شود که با جلوه‌های بصری جالبی همراه است. موضوع دردناک در مورد کنسل شدن بازی این است که با مشاهده ویدئوی آن مشخص می‌شود ساخت DS پیشرفت خوبی داشته و در کنار داستانی که به نظر جذاب می‌رسد، از گرافیک و افکت‌های صوتی مناسب و البته گیم‌پلی جالبی برخوردار بوده است. گیم‌پلی‌ای که یادآور نسخه‌های قبلی بوده و در عین حال المان‌های جدیدی داشته و البته شباهت‌هایی به بازی Middle-Earth: Shadow of Mordor نیز دارد. در کنار این‌ها بخش‌های پلتفورمی نیز در بازی حضور دارند که یاد و خاطره نسخه‌های قبلی را زنده می‌کنند. در نهایت LoK: DS نیز به طلسم این سری دچار شده و کنسل شد. عنوانی که در ابتدا قرار بود در نسل هفتم منتشر شود و حتی صحبت از انتشار آن به صورت همزمان با عرضه PS4 نیز بوده است، ولی هیچ‌گاه به بازار راه پیدا نکرد.

LMNO

استیون اسپیلبرگ به عنوان یکی از بزرگترین کارگردان‌های صنعت سینما بارها علاقه خود را به دنیای بازی نشان داده و از تأثیر زیاد در شکل‌گیری Medal of Honor گرفته تا همکاری با 343Industries در تولید سریال «هیلو» را از او شاهد بوده‌ایم. در سال 2005 اسپیلبرگ با کمپانی EA قراردادی برای تولید چند بازی کامپیوتری بست که اولین بازی با نام Boom Blox برای Wii عرضه شده و عنوانی موفق و زیبا بود. یکی دیگر از بازی‌های مورد بحث در این قرارداد LMNO نام داشت که در سال 2008 معرفی شد. در تریلر کوتاه LMNO مردمک چشم کاراکتر بازی را می‌دیدیم که دوربین کم‌کم از آن فاصله گرفته و قطره اشکی از چشم او سرازیر شده و در انتهای تریلر نیز جمله عجیبی دیده می‌شد: “آیا یک بازی کامپیوتری می‌تواند اشک شما را درآورد؟” بازی قرار بود ترکیبی از المان‌های پارکور با زاویه اول شخص و ویژگی‌های ماجرایی و RPG باشد و بازیکن با کاراکتری ارتباط برقرار کند که شکل و شمایلی فضایی داشته و توسط هوش مصنوعی هدایت می‌شود. همچنین تأکید زیادی روی گیم‌پلی مبتنی بر فرار و گریز از خطرات وجود داشت. در کنار افرادی که از استودیوهای زیرمجموعه EA روی بازی کار می‌کردند، بخشی از کار از جمله طراحی مراحل نیز برعهده استودیو Arkane گذاشته شده بود.

در سال 2008 بازی دچار تغییرات زیادی شد و از حالت بلندپروازانه اولیه فاصله گرفت. به نظر می‌رسید EA امید زیادی به موفقیت بازی ندارد و همین موضوع باعث شد بخش زیادی از سازندگان بازی از تیم جدا شده و تعداد کمتری مشغول کار روی آن شوند، به شکلی که در یک بازه زمانی این تعداد به زیر 10 نفر هم رسید. هرچند به صورت رسمی صحبتی از اسم نهایی بازی نبود، ولی سازندگان در آن زمان از بازی با عنوان The Escape Artist یاد می‌کردند. زاویه اول شخص جای خود را به سوم شخص داده و تأکید روی روابط عاطفی بین کاراکترهای اصلی با نام‌های Lincoln و Eve کمتر شد. حتی ظاهر Eve که در ابتدا حالتی فضایی داشت، دستخوش تغییر شده و به گفته یکی از طراحان بازی بیشتر به یک مگان فاکس فضایی شباهت داشت تا کاراکتر عجیب اولیه. همچنین بازی حالتی خطی پیدا کرد و هسته اصلی آن به مبارزات مهیج و سینمایی مرتبط شده و به گفته یکی از سازندگان، قرار بود به نوعی Uncharted با طعم اسپیلبرگ باشد.
در نهایت این تغییر فضای بازی هم از نظر مسئولین EA رضایت‌بخش نبود و ساخت بازی به صورت کامل متوقف شد. تا مدت‌ها خبر رسمی در این زمینه منتشر نشد تا اینکه اواخر سال 2010 خبر کنسل شدن LMNO پخش شده و عنوانی که می‌توانست یکی از جالب‌ترین بازی‌های نسل هفتم باشد، به دست فراموشی سپرده شد.

Mario Projects

کمتر کاراکتری در صنعت بازی وجود دارد که محبوبیتی بیشتر از «ماریو» داشته و تا این حد شناخته شده باشد. کاراکتری که در ده‌ها بازی اصلی و فرعی حضور داشته و البته تعدادی اثر کنسل شده نیز در کارنامه خود دارد.
کمپانی فیلیپس در سال 1991 کنسولی تحت عنوان CD-i عرضه کرد که با فروش خوبی همراه نبود. از نکات جالب کنسول، همکاری با نینتندو برای عرضه تعدادی بازی از عناوین محبوب این کمپانی ژاپنی روی CD-i بود که شامل آثاری مثل دو بازی Zelda و همین‌طور Hotel Mario می‌شدند. قرار بود اثر دیگری هم با حضور ماریو برای این کنسول منتشر شود که Super Mario Wacky Worlds نام داشت. بازی توسط استودیو NovaLogic ساخته می‌شد و دنباله Super Mario World بود. سازندگان بازی تا حدی آن را طراحی کرده و مراحل متنوعی نیز برای بازی ساخته شد، ولی بعدها به علت عملکرد نامناسب CD-i ساخت بازی متوقف شد. هرچند نسخه ناتمامی از آن به بیرون درز کرد که با وجود مشکلات زیاد، حال و هوای کلی بازی را نشان می‌داد.

بازی دیگری که قرار بود برای CD-i عرضه شود، Mario Takes America نام داشت. بازی توسط استودیو Cigam طراحی می‌شد و قرار بود یک عنوان آموزشی باشد که در کنار تفریح و سرگرمی، اطلاعات مختلفی به کودکان آموزش دهد. همان‌طور که از اسم بازی هم مشخص است، داستان آن در آمریکا اتفاق می‌افتاد و ماریو با کمک وسایل نقلیه‌ای مثل اتومبیل، قطار، هواپیما، موتورسیکلت و هلی‌کوپتر به گردش در این کشور می‌پرداخت و هدف نهایی هم رسیدن به هالیوود بود، جایی که ماریو تصمیم داشت در فیلم خودش بازی کند. بعدها یکی از سازندگان بازی اطلاعات بیشتری در مورد آن داد و بعضی از لوکیشن‌های بازی مشخص شد. از پرواز با هلی‌کوپتر بر فراز آسمان‌خراش‌های نیویورک و مشاهده کارخانجات اتومبیل‌سازی در دیترویت، تا تماشای آبشار نیاگارا و سکوی شاتل فضایی در فلوریدا، همگی قرار بود بخش‌های مختلفی از بازی را تشکیل دهند. از نظر بصری هم خود کاراکتر ماریو به شکل 2D طراحی شده بود، ولی محیط‌ها از تصاویر واقعی تشکیل می‌شدند و ماریو با آن‌ها تعامل پیدا می‌کرد.

Virtual Boy را می‌توان بدترین تجربه نینتندو در ساخت کنسول‌ها دانست که در سال 1995 عرضه شد و شکست سنگینی را تجربه کرد. این کنسول بازی‌های بسیار کمی داشت و در کنار 2 عنوان عرضه شده ماریو، 2 بازی کنسل شده از این سری هم برای آن در دست ساخت بود. Mario Land یا نام دیگر آن Mario Adventure یک پلتفورمر 2D بود که المان‌های 3D هم در آن وجود داشت. بازی در کنار مراحل معمولی، سیاه‌چال‌هایی هم داشت که در این مناطق زاویه عوض شده و تصویر از بالا نمایش داده می‌شد که تا حدی یادآور سری The Legend of Zelda بود. یکی از مینی‌گیم‌های بازی هم بعدها به تنهایی تبدیل به یک اثر دیگر به نام Mario Clash شد. این کنسول نینتندو قرار بود میزبان یک نسخه از Mario Kart با پسوند Virtual Cup هم باشد که این بازی نیز سرنوشتی جز کنسل شدن نداشت.

نینتندو در سال 1999 برای کنسول N64 قطعه اضافه‌شونده‌ای عرضه کرد که به این کنسول اجازه می‌داد در کنار کارتریج، از فرمت متفاوت دیگری هم استفاده کند. بازی‌های بسیار کمی برای 64DD عرضه شدند که یکی از آن‌ها Mario Artist نام داشت و شامل 4 بازی می‌شد. ولی در کنار این بازی‌ها، نسخه‌های دیگری هم از این مجموعه در دست طراحی بود که کنسل شدند. همچنین قرار بود دنباله یکی از زیباترین بازی‌های نینتندو یعنی Mario 64 هم برای 64DD ساخته شود. بازی‌ای که شیگرو میاموتو سال‌ها پیش به آن اشاره کرده و از آن با عنوان Mario 64-2 نام برده بود. قرار بود بازی از تمام پتانسیل این قطعه استفاده کرده و لوییجی هم نقش بسیار پررنگی در آن داشته باشد، ولی عمر 64DD کوتاه‌تر از آن بود که شاهد عرضه این پروژه برای آن باشیم.
Super Mario 128 نام دیگری بود که سال‌ها پیش در مورد ماریو مطرح شد و به نظر می‌رسید دنباله مستقیم Mario 64 باشد. طبق شنیده‌ها قرار بود بازی بخش مولتی‌پلیر کاملی داشته باشد که از 4 نفر پشتیبانی کند. در نهایت سال‌ها از اولین صحبت‌ها پیرامون بازی گذشت و خبری از آن نشد و میاموتو هم بعدها در صحبت‌های خود به بازی اشاره کرده و آن را بیشتر یک نمونه آزمایشی دانست، پروژه‌ای که مدت‌ها بعد از ایده‌های آن در عناوینی مثل Pikmin و Super Mario Galaxy استفاده شد.
بد نیست بدانید که محبوب‌ترین کنسول خانگی نینتندو یعنی Wii هم عنوان کنسل شده‌ای از ماریو داشته است. بازی Super Mario Spikers که قرار بود توسط استودیوی سازنده Super Mario Strikers یعنی Next Level Games ساخته شود. بازی کار خود را با نام Mario Volleyball آغاز کرد، ولی بعدها اسم آن تغییر کرده و مشخص شد که ترکیبی از ورزش‌های والیبال و کشتی به همراه المان‌هایی از مسابقات تلویزیونی خواهد بود. در نهایت بازی با سیـاست‌های نینتندو مغایرت داشت و در سال 2007 کنسل شد

Marvel Universe Online

در سال‌های آغازین نسل هفتم، دو پروژه عظیم از طرف دو ناشر بزرگ دنیای کامیک معرفی شد. پروژه‌هایی که به سبک MMO در دست ساخت بوده و یکی برای PS3 و دیگری برای X360 طراحی می‌شدند. در نهایت بازی DC Universe Online در سال 2011 برای PS3 منتشر شد که البته بازخوردهای چندان خوبی چه از طرف منتقدین و چه بازیکن‌ها نداشت. ولی دیگر بازی یعنی (Marvel Universe Online (MUO تنها با یک تریلر به کار خود خاتمه داد.
بازی قرار بود توسط سازنده ماهر عناوین MMO، یعنی Cryptic Studios ساخته شود. استودیویی که پیش از این بازی City of Heroes را در همین سبک ساخته بود. نکته جالب در مورد آن بازی به شکایت مارول از ناشر بازی یعنی NCSoft برمی‌گشت. مارول از شباهت زیاد City of Heroes به کامیک‌های خود و امکان طراحی قهرمان‌هایی مشابه قهرمانهای مارول در آن بازی ناراضی بود. ولی بعدها همین کمپانی پروژه MMO خود را به استودیوی مذکور سپرد. MUO قرار بود از تمام پتانسیل دنیای مارول استفاده کرده و قهرمانان معروف کامیک‌ها از Spider-man , Iron Man و Captain America تا اعضای تیم هایی مانند X-Men و Fantastic Four و … را در خود جای دهد. در تریلری که از بازی نمایش داده شد، کاراکترهای خبیث و البته محبوب دنیای مارول چون Magneto , Dr. Doom و Dr. Octopus نیز به چشم می‌خوردند. از معدود اطلاعات منتشر شده در مورد بازی هم این بود که به صورت CrossPlay بین کنسول X360 و دارندگان ویندوز ویستا قابل انجام خواهد بود.

تا مدت ها خبری از بازی نبود و همه چیز به همان تریلر اولیه محدود می‌شد. تا اینکه کم کم شایعاتی در مورد کنسل شدن پروژه به گوش رسیده و زمزمه‌هایی مبنی بر پایان عمر بازی شنیده شد. مایکروسافت تا مدتی به این شایعات پاسخ نمی‌داد، تا اینکه سرانجام در سال 2008 بود که شین کیم از مایکروسافت در گفتگویی با سایت GameSpot خبر از تعطیلی پروژه و اتمام همکاری مایکروسافت و مارول داد. او این موضوع را توافقی دو طرفه اعلام کرده و به این ترتیب MUO به طور رسمی کنسل شد.

Mass Effect: Team Assault

سومین نسخه «مس افکت» جایی بود که بخش مولتی‌پلیر به این سری اضافه شد، ولی بد نیست بدانید که EA قبل از آن هم به دنبال پروژه‌ مولتی‌پلیر مرتبط با مس افکت بوده است. بازی‌ای که شعبه مونترال BioWare آن را می‌ساخته و هرچند به صورت رسمی معرفی نشد، ولی بعدها اطلاعات و تصاویری از آن منتشر شد. بازی در سال 2010 و به مدت 4 ماه با پسوند Team Assault در دست ساخت بوده و قرار بوده یک عنوان اول شخص باشد که با ترکیب المان‌های دو بازی Unreal Tournament و Battlefield 1943 تجربه‌ای جذاب و مهیج ارائه دهد. همچنین طبق شنیده‌ها EA تصمیم داشته بازی را به شکل دانلودی عرضه کند و خبری از نسخه‌های فیزیکی نبوده. در ویدئوی کوتاهی که از بازی منتشر شد، در کنار استفاده از سلاح‌های معمولی در میدان نبرد، شاهد استفاده از وسایل نقلیه هوایی و زمینی هم بودیم که در این بخش‌ها زاویه بازی تغییر کرده و به شکل سوم شخص دنبال می‌شد.
سرانجام پروژه به جایی نرسید و EA و BioWare به این نتیجه رسیدند که این نسخه را کنسل کرده و در عوض بخش مولتی‌پلیر مخصوصی برای مس افکت 3 در نظر بگیرند که نکات مثبت و منفی خود را داشت.

Matter

اواخر سال 2011 بود که خبری در مورد همکاری بین مایکروسافت و استودیوی Blind Wink Games منتشر شد. همکاری‌ای که برای ساخت یک عنوان مخصوص کینکت بوده و گور وربینسکی نقش زیادی در آن داشت. این کارگردان معروف که آثاری چون سری «دزدان دریایی کارائیب» و «رنگو» را در کارنامه دارد، رییس استودیو بود و همه‌چیز نوید یک تجربه جالب برای X360 را می‌داد.
در کنفرانس E3 2012 مایکروسافت، تریلری از بازی مورد نظر با نام «مَتِر» منتشر شد که هرچند اطلاعات زیادی از بازی نمی‌داد، ولی حال و هوای متفاوتی نسبت به سایر عناوین مرتبط با کینکت داشت. تریلر بازی یک روبات کروی و گوی‌مانند را نشان می‌داد که در محیط‌های پیشرفته و عجیب حرکت می‌کرد و اتمسفر جالبی در تریلر به چشم می‌خورد. روباتی که تا حدودی یادآور کاراکترهای معروف 343Guilty Spark از سری «هیلو» و Wheatley از «پورتال 2» بود. هسته اصلی متر قرار بود بر پایه ارتباط بین حرکات بازیکن و احساسات او طراحی شود و بازیکن در کنار کنترل بازی بدون کنترلر و تنها توسط حرکات دست و بدن، تجربه‌ای عمیق و احساسی را به‌دست آورد.

متر حدوداً یک سال با سکوت خبری همراه بود تا اینکه سرانجام در سال 2013 به صورت رسمی کنسل شد. بعدها اطلاعات بیشتری از یک منبع ناشناس در اختیار Kotaku قرار گرفت که نشان می‌داد بازی در صورت ادامه حیات می‌توانست عنوان جالبی باشد. روبات نمایش داده شده در تریلر Adam نام داشته و بازیکن می‌توانسته با او در Cube City گردش کرده و به حال معماهای محیطی بپردازد. همچنین قدرت‌هایی برای او در نظر گرفته شده بود که برای مثل به او قابلیت پرواز، سنگین‌تر شدن و مبارزه با دشمنان را می‌داد. فضا و حال و هوای بازی قرار بوده شباهت‌هایی به Journey داشته و از نحوه روایتی مانند آن بازی برخوردار باشد. همچنین بازی قرار بوده اتمسفری نسبتاً سنگین و ترسناک داشته باشد که البته بیشتر از ترس‌های لحظه‌ای، از ترس‌های روانی و وابسته به احساسات استفاده کند. موضوعی که کم و بیش به تکنیک‌های استنلی کوبریک در فیلم «درخشش» شباهت داشت. همین منبع در ادامه صحبت‌های خود از مشکلاتی گفته بود که بعد از جدایی وربینسکی برای پروژه پیش آمد. جدایی‌ای که به خاطر آماده شدن وربینسکی برای کارگردانی فیلم «رنجر تنها» بوده و مدیریت پروژه را به دست فرد دیگری سپرد. کسی که ایده‌های متفاوتی نسبت به وربینسکی داشت و در نهایت هم قصد داشت متر را به عنوانی برای عرضه همزمان با Xbox One تبدیل کند. ولی بالا رفتن مخارج استودیو، مشکلات زیادی که در راه ساخت بازی پیش آمد و تمایل مایکروسافت به انتشار بازی قبل از شروع نسل جدید، دست به دست یکدیگر دادند و در نهایت بازی کنسل شد.

Mega Man Projects

مدت‌ها است که نسخه جدیدی از سری «مگامن» را ندیده‌ایم و طرفداران این سری قدیمی همچنان انتظار دیدار دوباره با آن را دارند. در کنار عناوین اصلی و فرعی زیادی که از مگامن ساخته شده، زیرمجموعه‌ای به نام Legends نیز از سال 1997 کار خود را آغاز کرد. سری بازی‌هایی که بر خلاف نسخه‌های اصلی به شکل 3D طراحی شده و طرفداران خاص خود را داشتند. در سال 2010 نسخه جدیدی از این سری با نام «مگامن لجندز 3» برای کنسول دستی 3DS معرفی و خیلی زود به لیست عناوین مورد انتظار دارندگان این کنسول اضافه شد.
بازی دنباله مستقیم مگامن لجندز 2 بود و دو کاراکتر جدید را معرفی می‌کرد. Aero و Barret در این بازی با کاراکترهای قدیمی همکاری کرده و برای نجات Mega Man Volnutt از Elysium تلاش می‌کردند. بازی از نظر بصری خوش آب و رنگ بود و در ویدئوی گیم‌پلی‌ای که از آن پخش شد، شاهد عنوانی زیبا نسبت به سخت‌افزار 3DS بودیم. عنوانی که به نظر می‌رسید کار روی آن تا حد خوبی پیش رفته و کمتر کسی انتظار کنسل شدنش را داشت. اولین نگرانی‌ها در مورد بازی زمانی بود که کیجی اینافونه، خالق مگامن که روی ساخت نسخه جدید نیز نظارت داشت، از کپکام جدا شد. البته این جدایی باعث توقف تولید بازی نشده و کار روی آن همچنان ادامه داشت و حتی قرار بود اوایل سال 2011 نسخه اولیه‌ای با 10 مرحله روی Nintendo eShop عرضه شود، ولی اواسط همان سال بود که خبر کنسل شدن بازی به صورت رسمی منتشر شد.

بعدها اطلاعات بیشتری از بازی پخش شده و صحبت‌های زیادی در مورد کنسل شدن آن مطرح شد. یوشیوکی فوجیکاوا طرفداران مگامن را تشویق به حمایت از بازی کرده و قصد داشت از این طریق کپکام را مجبور به پشتیبانی از ادامه ساخت بازی کند. حتی اینافونه نیز تصمیم داشت ساخت بازی را ادامه داده و آن را تکمیل کند، موضوعی که با مخالفت کپکام همراه بود. مدتی بعد طرفداران مگامن صفحه‌ای در فیـس‌بـوک راه‌اندازی کردند تا با جمع‌آوری 100هزار امضا، فشار بیشتری به کپکام وارد کنند. صفحه‌ای که محبوبیت بالایی به‌دست آورد و البته به حدود 99هزار امضا رسید. در سال 2014 نیز مصاحبه‌ای با اعضای Cup of Tea Productions انجام شد. استودیویی که وظیفه صداگذاری انگلیسی بازی را برعهده داشت و در این مصاحبه مشخص شد که کار صداگذاری بازی تقریباً به طور کامل انجام شده بود. در همان سال بود که اینافونه اعلام کرد اگر از او درخواست شود، بار دیگر روی این بازی کار خواهد کرد و آن را به اتمام می‌رساند، موضوعی که بعید است اتفاق بیافتد. ولی در طرف مقابل این کارگردان معروف ژاپنی این روزها سرگرم کار روی اثر جدید خود با نام Mighty No. 9 است. عنوانی که می‌توان آن را دنباله معنوی مگامن دانسته و در غیاب این سری محبوب، نقش جایگزین آن را داشته باشد.

دیگر بازی کنسل شده از سری مگامن با پسوند Universe معرفی شده بود. این بازی قرار بود به صورت دانلودی برای کنسول‌های PS3 و X360 منتشر شود و طراحی 2.5D داشته باشد. کار ساخت بازی از سال 2010 آغاز شده و قرار بود بر پایه دومین نسخه مگامن طراحی و به نوعی آن نسخه را وارد فضای جدیدی کند که بازیکن‌ها در کنار تجربه دوباره و البته متفاوت مراحل آن، توانایی ایجاد تغییر در بخش‌های مختلف را داشته و مراحل دلخواه خود را بسازند. همچنین قابلیت بازی در نقش سایر کاراکترهای کپکام مانند Arthur از Ghosts ‘n Goblins و Ryu از Street Fighter نیز وجود داشت که تنوع خوبی به بازی می‌داد. بعد از جدایی کیجی اینافونه از کپکام، برای این پروژه هم مشکلاتی ایجاد شد. هرچند در ابتدا کپکام خبر از ادامه کار روی بازی داده بود، ولی بعد از مدتی به صورت رسمی کنسل شدن آن را اعلام کرد و یکی از جالب‌ترین نسخه‌های مگامن به کار خود پایان داد.

بدون شک عجیب‌ترین نسخه مگامن، Maverick Hunter است. یک اثر FPS که در دنیای مگامن X جریان داشته و در سال 2010 توسط استودیو Armature طراحی می‌شد. بازی در کنار تمرکز روی ویژگی‌های معروف این سری، المان‌های جدیدی را هم به آن اضافه می‌کرد و تجربه‌ای متفاوت را رقم می‌زد. داستان آن هم قرار بود جزیی از یک سه‌گانه باشد که در دو قسمت اول کنترل مگامن را به بازیکن سپرده و در آخرین قسمت بازیکن با هدایت Zero به جنگ مگامنی می‌رفت که بیش از حد پر قدرت و هوشمند شده بود. این بازی هم اسیر مشکلات پیش‌آمده در اثر خروج اینافونه از کپکام شد و ساخت آن متوقف گردید.
در نهایت یکی دیگر از پروژه‌های مرتبط با مگامن، نسخه آنلاین بازی بود که در سال 2010 معرفی شد و قرار بود توسط استودیو کره‌ای NeoWiz ساخته شود. بازی تنها برای مخاطبین آسیایی در نظر گرفته شده بود و کاراکترها و دشمنان دو سری مگامن و مگامن X را در پلتفورمری 3D کنار یکدیگر قرار می‌داد. در نهایت کپکام و NeoWiz به این نتیجه رسیدند که بهتر است ساخت بازی را متوقف کنند و سال 2013 زمانی بود که بازی کنسل شد.