نقد و بررسی Pro Evolution Soccer 2018

با آغاز نسل هشتم، طرفدار‌ان فوتبال آمال و آرزو‌های بسیاری در فکر می‌پروراندند، خصوصا طرفداران «Pro Evolution Soccer» که می‌دیدند این سری با اشتباهات فاجعه‌بار و مکرر در نسل هفتم، در مقابل رقیب دیرینه خود، «FIFA»، هیچ حرفی برای گفتن ندارد. با شروع نسل هشتم، سازندگان این عنوان سعی کردند با بهبود گیم‌پلی دوباره نام PES را بر سر زبان‌ها بیاندازد و سال گذشته با ارائه PES 2017، که گیم‌پلی آن یادآور بهترین شماره‌های این سری بود، نشان دادند که در تصمیم خود مصمم هستند. حال نسخه جدید می‌خواهد که با پیشرفت‌های زیاد، دوباره این سری را به عنوان یکی از بهترین عناوین ورزشی مطرح کند، هر چند برای این‌کار رقبای سختی در پیش رو دارد.

گیم‌پلی PES 2018 پیشرفتی عظیم نسبت به نسخه قبلی خود داشته و شما هر بخش را جستجو و کاوش کنید، تغییرات فراوانی خواهید دید. مشکل‌ترین کار سازندگان این است که بتوانند گیم‌پلی را به صورت متعادل و بالانس در آورده و دو بخش درون بازی یعنی حمله و دفاع را، به صورت متعادلی در کنار یکدیگر قرار دهند. دوست دارید دفاعی بازی کنید و شعارتان این باشد که اول دفاع خوب و بعد چشم به ضد حمله؟ یا این که هدف‌تان مالکیت توپ است و حمله‌‌های مداوم؟ در این نسخه با هر سبک و سیاقی که دوست دارید، می‌توانید بازی کنید. سازندگان برای این که تیم‌های مختلف، سبک‌های منحصر به فرد خود را داشته باشند، از Player ID و Team ID استفاده کرده‌اند و هر سال این بخش را وسعت می‌دهند. برای مثال بخش Team ID براساس ویژگی «دستورات پیشرفته» سال به سال امکانات بیشتر پیدا می‌کند و امسال هم به این بخش ویژگی‌های جدیدی اضافه شده و چه در زمان حمله و چه در هنگام دفاع کردن، شما می‌توانید بر اساس سبک و سلیقه خود از این ویژگی‌های منحصر به فرد استفاده کنید. در PES 2018 هر تاکتیکی در مقابلش ضدی در پی دارد، شما قادرید در مقابل تیم‌های هجومی تاکتیک‌های دفاعی عالی بچینید و کار تیمی حریف را مختل و خنثی کنید و یا برعکس مقابل هر تیم دفاعی می‌توانید با چینش ترکیب درست و استفاده از ویژگی دستورات پیشرفته، راه نفوذ از دفاع‌های سخت و بسته را پیدا کرده و از همین طریق به چنین تیم‌هایی ضربه بزنید. در این عنوان برای چیدن تاکتیک‌های مختلف، دست شما باز بوده و می‌توانید در حین مسابقه، هر کار دلتان می‌خواهد انجام دهید.

مشکل دقیق بودن بیش از حد سانتر‌ها و همین طور هد ارورها که در نسخه قبل به شدت نمایان بود، امسال به کلی رفع شده و دیگر با تیمی مثل رئال مادرید نمی‌توانید به راحتی و در هر بازی از این طریق به تیم مقابل گل بزنید. درصد خطای شوت زنی نسبت به نسخه قبل بهینه‌تر داشته و از فواصل دور دیگر نمی‌توانید به راحتی دروازه حریف را باز کنید. پاس‌ها چه زمینی و چه هوایی، به طرز عجیبی متنوع طراحی شده‌اند و تنوع حرکتی توپ و چرخش آن عالی بوده و سازندگان به خوبی این نکته را دریافته‌اند که در یک بازی فوتبال، بیش از هر چیزی دیگری این پاس دادن است که اتفاق می‌افتد و در هر نسخه در پی بهبود بیشتر این بخش هستند. دروازه‌بان‌ها امسال یکی از بزرگترین تغییرات را در گیم‌پلی داشته‌اند و هم هوش مصنوعی آن‌ها پیشرفتی چشم‌گیر داشته و هم انیمیشن‌های طراحی شده برایشان بسیار طبیعی‌تر ساخته شده است.

مدافعین در زمان دفاع هوشمند‌تر شده‌ و جای‌گیری بهتری داشته و توپ‌ها را بهتر قطع می‌کنند، در زمان حمله نیز در فضا‌های خالی بهتر جای‌گیری کرده و در کل باید گفت باهوش‌تر شده‌اند. سرعت بازی هم نسبت به نسخه قبل کم‌تر شده و به سرعت فوتبال واقعی شباهت زیادی پیدا کرده است. البته بخش گیم‌پلی با وجود پیشرفت‌های اساسی دو مشکل عمده دارد، یکی از این مشکلات سوییچ کردن بوده که شما را در مواقعی عصبانی و گیج می‌کند. مثلا شما می‌خواهید روی بازیکنی که دوست دارید سوییچ کنید ولی بازی به اشتباه روی بازیکنی که مد نظر شما نیست سوییچ کرده و به همین دلیل نظم تاکتیکی تیم شما گاهی به هم می‌ریزد. دیگر مشکل این شماره کمبود خطا است و در محوطه جریمه هوش مصنوعی واقعا به طرز عجیبی روی شما کم پنالتی می‌دهد. در نهایت باید گفت PES 2018 در بخش گیم‌پلی، از جمله بهترین عناوین فوتبالی بوده و با ارائه گیم‌پلی نرم و روان و در عین حال چالش‌برانگیز و پیچیده، بیشتر از هر چیز روی مهارت شما برای پیروزی در مسابقات، حساب بازی می‌کند.

تیم سازنده با اضافه کردن ویژگی‌های جدید به بخش گیم‌پلی، نفس و جان تازه‌ای به این بخش داده‌اند. +Real Touch یا ویژگی لمس واقعی، اولین بار در PES 2017 به این سری اضافه شد و بازیکنان مختلف با توجه به توانایی‌هایشان می‌توانستد با نقاط مختلف پا، توپ‌ها را با دقت بیشتری کنترل نمایند. در نسخه جدید بازیکنان می‌توانند از تمامی نقاط بدن مثل زانو، سینه و سر، توپ را به کنترل خود در آورند. ویژگی دیگر، سیستم استراتژی دریبل است که اگر شما نزدیک بازیکن حریف باشید، می‌توانید با زدن یک R1، شاهد دریبل‌های زیبایی باشید و همین‌طور با آنالوگ نیز می‌توانید دریبل‌های خاص و فریب دهنده‌ای انجام دهید. سیستم ضربات آزاد مثل ایستگاهی و پنالتی نیز دست‌خوش تغییرات زیادی شده و شبیه به نسخه‌های نسل ششمی PES عمل می‌کند. البته ویژگی‌های جدیدی هم به ضربات ایستگاهی اضافه شده و برای این که چگونه و به چه حالتی توپ را ارسال کنید، دست شما را باز گذاشته و کنترل کافی برای همه چیز را در اختیار دارید. به دلیل اعتراض برخی بازیکن‌ها به ناکافی بودن درجات سختی، درجه سختی دیوانه‌واری به نام LEGEND به بازی اضافه شده که به خاطر سخت بودن آن، طرفداران آن را با عناوینی مثل دارک سولز شبیه می‌دانند و گیمرهای بسیار حرفه‌ای می‌توانند مهارت خود را بر روی این درجه سختی، بسنجند.

جو و اتسمفر ورزشگاه‌ها و حاشیه‌های بازی، هم‌چنان یکی از نقاط ضعف این سری بوده و در این شماره نیز این بخش‌ها به حال خود رها شده است. قطع و سیاه شدن تصاویر در هنگام ضربات ایستگاهی، همین‌طور نمایش ضعیف ورود بازیکنان در داخل زمین که بسیار گذرا و بدون جزییات ساخته شده، جز نقاط ضعف این عنوان هستند. البته نکته جالب توجه داستان این بوده که احساسات بازیکنان در بازی عالی کار شده و خشم و خوشحالی و افسوس، در چهره‌هایشان به خوبی قابل رویت است، اما کارگردانی کات سین‌ها در شکار چنین تصاویری به خوبی عمل نکرده و از نمایش صحنه‌های جذاب، عاجز مانده است.

در PES 2018 بخش مستر لیگ باز هم دچار تغییرات اساسی نشده و فقط شاهد بهبودهایی کم و بیش سطحی هستیم. ویژگی اضافه شده به این قسمت، CLUB Operations است که باعث می‌شود سیستم نقل و انتقالات چالش بر‌انگیز‌تر شده و دیگر نتوانید هر بازیکنی که بخواهید را به راحتی از هر تیمی بخرید. به علاوه از این پس مدیران باشگاه به عملکرد شما در باشگاه دقت بیشتری داشته و اگر خواسته‌هایشان را درست اجرا نکنید و نتایج مثبتی با توجه به ارزش باشگاه به دست نیاورید، از تیم اخراج می‌شوید. برای بخش نقل و انتقلات ویژگی فسخ قرارداد نیز در نظر گرفته شده و هم‌چنین پاداش گلزنی به بازیکن اضافه شده ولی کماکان این بخش در مستر لیگ فاقد جذابیت خاص و عمق کافی بوده که مشکلات خاص خود را نیز دارد. مثلا سیستم بودجه‌بندی باشگاه‌ها که به دور از واقیعت است و نیز قیمت هر بازیکن که نسبت به فوتبال واقعی نرخ به مراتب پایین‌تری دارند. در بخش لایسنس‌ها همان‌طور که می‌دانید باز هم تحول خاصی رخ نداده و مشکلات نبود لایسنس لیگ‌های بزرگ هم‌چنان پا برجاست. بوندسلیگا حتی به صورت فیک هم در بازی وجود ندارد و فقط سه تیم آن قابل انتخاب شدن هستند، لیگ‌های انگلستان و اسپانیا هم فقط به صورت فیک وجود دارند و به جز بارسلونا، والنسیا و اتلتیکو مادرید، دیگر تیم‌ها لایسنس نشده‌اند که این نکته را می‌توان یکی از ناامید کننده‌ترین ایرادات بازی دانست.

بازگشت مدهای قدیمی، در کنار مدهایی که به تازگی به این عنوان اضافه شده‌اند، می‌تواند خبر خوبی برای طرفداران این سری باشد. از جمله باید از مد سه نفره نام برد که می‌توانید با دوستان خود یار شده و به صورت آنلاین با سه نفر دیگر مسابقه دهید، این مد به شدت جذاب بوده و می‌‌تواند تا مدت‌ها شما را سرگرم کند. حالت دیگری که به بازی اضافه شده، مد معروف و قدیمی Random Selection Match است، مدی که در نسل ششم طرفداران بسیاری داشت و حال با تغییرات مثبت و عالی به بازی بازگشته است. بخش My Club نسبت به سال‌های قبل تغییرات گسترده ای نکرده و شما می‌توانید تیمتان را انتخاب کنید و به عنوان مدیر باشگاه و مسئول مالی برای تیم مربی استخدام کرده و به مرور تیم خود را مطرح نمایید. گر چه مدهای بازی جذاب و متنوع هستند ولی هنوز جا برای پیشرفت در این بخش وجود دارد و  سازنده برای شماره‌های آینده باید بخش‌های جدیدتری برای این قسمت از بازی در نظر بگیرد.

یکی از پیشرفت‌های محسوس و قابل توجه PES 2018، گرافیک آن است. سازندگان در این نسخه سعی داشته‌اند که رنگ‌بندی کلی و نور پردازی با فوتبال واقعی مطابقت داشته باشد. کیفیت مدل‌های تماشاگران بهتر از سال‌های قبل شده و رنگ‌های زنده‌تر و متنوع‌تری را دارا هستند و واکنش‌های آن‌ها نیز بهتر از قبل است. نور‌پردازی به خصوص در شب تغیرات گسترده‌ای کرده و بازتاب نور بر روی تماشاگران و بازیکنان و به خصوص چمن، به طرز بی‌نظیری به فوتبال واقعی شباهت پیدا کرده است. رنگ چمن در روز سبز‌تر شده و دیگر از چمن‌های بی‌کفیت و زرد رنگ نسخه قبلی خبری نیست. در این شماره انیمیشن‌های بی‌نظیر ، مدلینگ‌های عالی و چهره‌های با‌کیفیت، موجب شده از نظر بصری بازی بسیار زیبا‌تر به نظر برسد. به کمک سیستم موشن کپچر جدید، انیمیشن‌های به مراتب با کیفیت‌تر و نرم‌تری نسبت به سال‌های قبل را شاهد هستیم و سازندگان در کنار آن، سیستم مدلینگ را نیز از نو بازسازی کرده‌اند. در بخش طراحی بازیکن‌ها نیز به جزییات توجه زیادی شده و شیدر‌های پوست بر روی بازیکنان طبیعی‌تر و بهتر گشته‌اند و در مجموع باید گفت این نسخه در بخش گرافیک، بهتر از سال‌های قبل ظاهر شده است.

صدا گذاری در PES های نسل هشتمی پاشنه آشیل بازی بوده و سازندگان هیچ کار خاص و بزرگی برای پیشرفت این بخش نکرده‌اند. گزارشگری بازی هم‌چنان ضعیف و فاقد تنوع و عمق کافی بوده و دیالوگ‌های مربوط به گزارشگر محدود است و هیجان خاصی را در حین گزارش القا نمی‌کند. صدای تماشاگران در اکثر مواقع هیچ حس خاصی را به بازیکن منتقل نکرده و حتی از نظر کیفی نیز صداهای شفاف و واضحی را نخواهید شنید و از این نظر، PES 2018 هرگز نمی‌تواند جو یک فوتبال واقعی را به نمایش بگذارد.

سخن پایانی

در پایان باید بگوییم Pro Evolution Soccer 2018 در زمین یک برنده تمام و کمال و یکی از بهترین عناوین فوتبالی ساخته شده در بخش گیم‌پلی است. ولی خارج از زمین، این عنوان ناقص به نظر می‌رسد و مشکلات همیشگی لایسنس‌ها و ایرادات بخش صداگذاری، از تبدیل شدن آن به یک بازی عالی، جلوگیری می‌کند. در نهایت اگر به دنبال یک رقابت فوتبالی ناب، چالش برانگیز و لذت‌بخش هستید، این عنوان را هرگز از دست ندهید.

نویسنده: امین بالازاده