شبیه ساز مار | نقد و بررسی بازی Snake Pass

استودیوهای بازی‌سازی و دنیای عجیب و غریب و بلند پروازانشان یکی از دلایل اصلی جذابیت همیشگی دنیای بازی‌های ویدیویی بوده ‌است. دنیایی که سازندگان در آن می‌توانند بازیکنان را در نقش یک قهرمان زامبی‌کش (اشاره به فرانک‌وست در عنوان «دد رایزینگ») و یا یک دانش‌آموز در دنیا خیالی‌اش در بازی «پرسونا» کنند. حال استودیو «سومو دیجیتال» به سراغ مار رفته‌است و شما را در نقش «نودل» قهرمان ماری دنیای «اسنیک‌پس» قرار داده‌است. در ادامه مطلب با بررسی این عنوان شبیه‌ساز مار به موفقیت یا عدم موفقیت آن خواهیم پرداخت.

جونتو بردار و بزن به چاک!

داستان اسنیک‌پس در یک سری دنیای خیالی که در آن شخصیت اصلی بازی نودل و دوست پرنده‌اش با جمع‌آوری یک سری آبجکت خاص باید راه خروج از دنیا بازی را آزاد کنند، جریان دارد. کلیت مراحل بازی به همین جمع‌آوری تعدادی سکه، حباب و البته تعدادی آبجکت که باعث باز شدن درها شده، ختم می‌شود. اما چیزی که باعث موفقیت عنوان اسنیک پس می‌شود، نه داستان آن است و نه آبجکت و مراحل بازی؛ بلکه شخصیت اصلی بازی است که تجربه اسنیک پس را به یک تجربه یونیک و جدید تبدیل کرده‌است. با شروع بازی و به دست گرفتن کنترل نودل، حس بامزه مار بودن به شما منتقل می‌شود! به لطف فیزیک بازی و پیاده‌سازی حرکات مار، شخصیت نودل به بهترین مار دنیا بازی‌های ویدیویی تبدیل شده‌است. در دنیای اسنیک پس کوچک‌ترین حرکات مار با دقت و ضرافت تمام در بازی قرار داده شده و به لطف کنترل دقیق بازی، حس کنترل کردن مار کاملاً به بازیکنان القا می‌شود! در پانزده مراحلی که کنترل نودل را بر عهده دارید، با کمک فیزیک قدرتمند و مکانیزم دقیق بازی، باید از چالش‌ها و موانعی که در جلو نودل قرار می‌گیرند عبور کرده و او را نجات دهید. هر چند بازی اسنیک پس روند سختی خوبی را تا اواخر بازی در پیش می‌گیرد و هر مرحله بازی شما را بیشتر به چالش می‌کشد، اما در نهایت هیچ‌وقت نمی‌توان آن را یک عنوان چالش بر انگیز توصیف کرد، در حالی که بازی پتانسیل آن را دارد تا کمی بیشتر بازیکنان را به چالش بکشد. اما چالش اصلی‌ای که این عنوان با آن دست و پنجه نرم می‌کند، مشکلات دوربین بازی است. با توجه به پلتفرم بودن بازی، وجود یک دوربین مناسب که در مواقع لازم به کمک بازیکن بیاید، امری حیاتی برای این عنوان محسوب می‌شود، اما به وفور در مراحل بازی به دلیل گیر کردن دوربین در گوشه‌ای از محیط یا نچرخیدن آن، شاهد شکست خود و بازگشت به چک پوینت قبلی که از آن عبور کرده‌اید، خواهید بود. بد نیست اشاره‌ای هم به چک پوینت‌های بازی بکنیم. همان طور که اشاره کردیم، پانزده مرحله برای بازی طراحی شده و هر کدام از این مراحل دارای تم و موانع مربوط به خود هستند و در هر کدام تعدادی چک پوینت هم قرار داده شده تا در صورت شکست به آن‌ها بازگردید. اما در بعضی از این مراحل چک پوینت‌ها به قدری با فاصله در کنار یک‌دیگر قرار گرفته‌اند که شکست شما تقریباً به منزله تکرار دوباره مرحله خواهد بود. مشکل دیگر بازی تنها دوست شما است. پرنده‌ای که قرار است در طول مسیر به شما کمک کند، نتیجه حضور او بیشتر قرار گرفتن در جلوی دوربین و بستن میدان دید شما و در نهایت شکست است. شاید اگر نودل تنها بود، نتیجه بهتری حاصل می‌شد.

زیبا، کوتاه و تکراری!
اسنیک پس با انتخاب رنگ‌های گرم و خلق محیطی جذاب و رنگارنگ از همان دست عناوینی است که بعد از تجربه عناوین خشن موجود در بازار به عنوان استراحتی کوتاه به بازیکنان تجویز می‌شود. با این که این عنوان قصد ندارد قدرت کنسول‌های نسل هشتمی را به چالش بکشد، اما محصول نهایی عنوانی خوش رنگ و لعاب و قابل قبول بر روی کنسول‌های نسل هشتم است. در کنار وضعیت قابل قبول گرافیک هنری بازی، گرافیک تکنیکی آن قرار می‌گیرد که یک سر و گردن از بخش هنری بالاتر است. با توجه به متکی بودن بازی بر فیزیک، تمام حرکات نودل بر پایه فیزیکی واقع گرایانه ساخته‌شده و خبری از شانس و اقبال در بازی نیست. در کل در بخش تکنیکی و هنری بازی نمره قابل قبولی را کسب می‌کند و نتیجه کار سازندگان بازی قابل تحسین است.

هر کدام از پانزده دنیای بازی دارای شرایط و خصوصیات مربوط به خود هستند. به عنوان مثال یکی از دنیاهای بازی بر روی زمین و درون آب جریان دارد و دیگری با ارتفاع بیشتری و در آسمان‌ قرار گرفته‌است. هر چند دنیای بازی دارای تنوع خوبی هستند، اما تعداد کم مراحل بازی و البته کوتاه بودن هر کدام از آن‌ها باعث می‌شود بازی به سرعت تمام شود. هر چند سازندگان بازی سعی کرده‌اند تا با قرار دادن آیتم‌های مختلف در مراحل بازی، به طولانی کردن مدت زمان گیم‌پلی کمک کنند، اما باز هم به دلیل آن‌چنان چالش بر انگیز نبودن بازی، تنها با اولین تلاش می‌توان تمام آیتم‌های بازی را جمع‌آوری کرد و وارد مرحله بعدی شد. یکی از نکات عجیب اسنیک‌پس، امکان ورود بازیکنان به تمام نقاط سرزمین‌های بازی است، اما به نظر می‌رسد سازندگان بازی فراموش کرده‌اند تا آیتم یا پاداشی برای این نقاط در نظر بگیرند و تلاش شما برای ورود به این نقاط مخفی، هیچ سودی در بر نخواهد داشت.

موسیقی‌های در نظر گرفته‌شده برای اسنیک‌پس در عین حالی که خوب از کار درآمده‌اند، اما از نظر کمی قابل قبول نیستند و در پانزده مراحل در نظر گرفته شده، مدام قطعات تکراری را بارها و بارها خواهید شنید. به شخصه بعد از وارد شدن به دنیا سوم بازی، ترجیح دادم موسیقی‌های شخصی خودم را در طول مراحل بازی گوش کنم و از گوش کردن به قطعات زیبا هر چند تکراری بازی صرف نظر کردم. در بخش صدا گذاری هم در مجموع نکته خاصی وجود ندارد و همه چیز در جای مناسب خود قرار گرفته‌است.

نتیجه‌ گیری:
تیم سومو دیجیتال با هدف قرار دادن مار به عنوان شخصیت بازی و البته شبیه سازی این موجود، موفق به ساخت عنوانی موفق در سبک پلتفرمینگ شده‌است. هر چند کوتاه بودن و مشکلات بازی از به ارمغان آوردن تجربه‌ای کم نقص جلوگیری می‌کند. حال باید نشست و به امید ساخت‌ نسخه بعدی این عنوان و بر طرف سازی مشکلات آن بود. مشکلاتی که به نظر می‌رسد به راحتی قابل بر طرف شدن هستند.