نقد و بررسی Tower 57

آیا می‌توانید گذشته را به یاد آورید؟ دورانی که برای اولین بار کنسول یا پی سی داشتید را چطور؟ زمانی که حتی ذره‌ای به گرافیک بازی‌ها اهمیت نمی‌دادیم؛ به دنبال نرخ فریم بیشتر روی یک پلتفرم نبودیم، نمی‌خواستیم با فلان رزولوشن بازی کنیم، با گفته‌های دیگران بازی‌ها را قضاوت نمی‌کردیم و در نهایت فقط به دنبال عنصر «سرگرمی» بودیم. در جستجوی عنوانی بودیم که بتواند ما را برای چند لحظه کوتاه نیز به آن دوران بازگرداند تا دقایقی را با یاد گذشته‌ها سر کنیم، حال آن لحظه، فرا رسیده است!

حس نوستالژی این روزها دیگر کمتر به سراغ ما می‌آید و با وجود بازی‌های پر زرق و برق، کمتر به عناوین گذشته که خاطرات شیرین ما را ساختند، فکر می‌کنیم. با این حال هنوز هم بازی‌هایی پیدا می‌شوند که از عناوین قدیمی الگو گرفته‌اند و قصد زنده کردن آن حس نوستالژی را در ما دارند. عنوان «Tower 57» اولین ساخته استودیو «Pixwerk» در شاخه همین عناوین قرار می‌گیرد که این اواخر توسط «11 Bit Studios» برای PC منتشر شد و احتمالا نسخه کنسولی آن نیز در آینده منتشر خواهد شد. برج 57 کمپین موفقیت‌آمیزی در «KickStarter» داشته و همین نشان از محبوبیت عناوینی که با سبک و سیاق عناوین قدیمی ساخته می‌شوند، نزد مردم دارد. برج 57 عنوان نسبتا خوش‌ ساختی است که با وجود عیب‌هایی که دارد، در بخش‌های مختلف مخاطب خود را تقریبا راضی نگه می‌دارد و سعی می‌کند، یادآور عناوین قدیمی باشد.

ساده می‌گوییم در ابتدا انتظار نداشتیم که بازی داستان چندان خاصی را روایت کند و قبل از تجربه آن به نظر می‌آید که در برج 57 بیشترین توجه به بخش گیم‌ پلی معطوف شده و در اول بازی، جهت مشخص کردن هدف شخصیت اصلی و ترسیم فضای کلی بازی، از عناصر داستانی استفاده می‌شود و بعد هم دیگر داستان به حال خود رها خواهد شد. اما بعد از تجربه این عنوان باید بگوییم که تا حدودی اشتباه می‌کردیم و استودیو سازنده تقریبا به بخش‌های مختلف بازی توجه یکسانی را داشته است. کلیت داستان بازی شاید به تنهایی عالی نباشد، اما در کنار برخی از ویژگی‌ها آن را نسبتا در سطح راضی کننده‌ای قرار می‌دهد. حوادث بازی در یک پادآرمان شهر که حالتی «Dieselpunk» گونه دارد اتفاق می‌افتد؛ جایی که «Megatower» ها تمدن و انسانیت را محاصره کرده‌اند. در ابتدا، داستان بازی خیلی ساده شروع می‌شود و شما از یک سری اتفاقات با خبر می‌شوید و به شما ماموریت داده می‌شود که آن را به پایان برسانید، کم کم داستان بازی گسترده تر شده و شخصیت‌های جدید وارد آن می‌شوند و در نهایت برای نقطه پایانی داستان بازی زمینه‌چینی می‌کنند. در بعضی اوقات چاشنی طنز نیز در بازی وجود دارد که به بهتر شدن فضای داستان کمک می‌کند. در برج 57 کاراکتر شما می‌تواند با برخی از اجزا محیطی تعامل داشته باشد و نظر خود را در مورد آن‌ها بگوید؛ اما این عامل به شخصیت پردازی کاراکتر اصلی چندان کمکی نمی‌کند و حتی با پیش روی بازی و آگاهی یافتن بیشتر نسبت شخصیت اصلی، باعث نمی‌شود که او برای مدت‌ها در ذهن بماند. شاید مدت زمان کم بازی تا حدودی روی این امر تاثیر دارد و مانع از آن می‌شود داستان و شخصیت پردازی به بهترین حالت، برسند. در نهایت باید گفت اگر چه داستان بازی نسبت به برخی عناوین امروزی در سطح پایین‌تری قرار می‌گیرد، اما در این زمینه با توجه به سبک بازی، سازندگان داستانی نسبتا راضی‌کننده را به مخاطبان ارائه می‌کند.

در بخش گیم‌پلی با عنوانی «Old School» روبرو هستیم که با گیم‌‌پلی سریع حسابی شما را خشنود می‌کند. در وهله اول شما باید از میان شش کاراکتر، به انتخاب خود سه تا از آن‌ها را برگزینید. این شخصیت‌ها در ظاهر، توانایی‌ها و اسلحه‌ها متفاوت هستند که این امر باعث تنوع بخشیدن به بازی می‌شود. کاراکتر علاوه بر اسلحه پیش فرض، دو سلاح دیگر و یک توانایی (هک کردن، حالت صحنه آهسته و…) را می‌تواند با خود حمل کند. اسلحه‌ها و توانایی‌ها تنوع خوبی دارند که به گیم‌پلی بازی کمک شایانی می‌کنند. تک تک اسلحه‌ها قابل ارتقا دادن هستند و با به دست آوردن پول، می‌توانید آن‌ها را صرف ارتقا دادن اسلحه‌ها و حتی برخی اجزاء بدن خود کنید که به طور مستقیم بر روی گیم‌پلی بازی اثر دارند. تمامی کاراکتر‌ها یک‌ توانایی مخصوص دارند؛ هنگامی نوار مربوط به این توانایی پر شد، قادر به استفاده از آن هستید. بعضا پیش می‌آید که وقتی نوار سلامتی شما کم است و در حال مبارزه با دشمنان هستید، راه نجات شما استفاده از این توانایی است. پیش‌تر در مورد تنوع شخصیت‌ها صحبت کردیم، اما نکته‌ای را در این‌جا باید در نظر گرفت، بعد از مردن یکی از شخصیت‌ها، شخصیت دیگر به راحتی می‌تواند اسلحه‌های او را بردارد؛ شاید این قابلیت در راستای از دست نرفتن سلاح ارتقا داده شده صورت گرفته باشد، اما این توانایی مقداری از ارزش کاراکتر‌ها کم می‌کند. در این عنوان کنترل یکی از سه شخصیت را برعهده می‌گیرد و در بعضی مواقع می‌توانید بین آن‌ها سوییچ کنید، هر بار که کاراکتری می‌میرد، کاراکتر دیگر به جای او در نقطه‌ای ریسپاون می‌شود، لذا برای زنده‌ کردن کاراکتر مرده باید آیتم خاصی داشته باشید تا بتوانید او را زنده کنید. بعد از اتمام تعدادی از مراحل، شما به شهر اصلی بازی باز می‌گردید، در این شهر که از لحاظ وسعت در سطح خوبی قرار دارد، کار‌های مختلفی مثل خرید و ارتقا اسلحه می‌توانید انجام دهید، یا اینکه با NPC ها صحبت کرده و تعدادی مینی‌گیم جالب که در بخش‌های مختلف قرار دارد را انجام دهید . کمپین برج 57 به دو صورت تک نفره و Co-op آنلاین و آفلاین قابل بازی است، وجود بخش Co-op یکی از نکات قابل توجه بازی است که می‌توانید با دوستانتان به صورت آنلاین و آفلاین آن را تجربه کنید و وجود این بخش ارزش تکرار بازی را بیشتر می‌کند. تنوع مراحل در این عنوان خوب بوده و با توجه به تفاوت بین آن‌ها، از تکراری شدن گیم‌پلی جلوگیری می‌کند. در این بین دشمنان بازی نیز تنوع خوبی دارند و هر کدام الگو حرکتی و حمله‌ای متفاوتی دارند که شما را مجبور می‌کنند به صورت مختلف مبارزه کنید. در نهایت باید گفت که گیم‌پلی برج 57 در سطح خوبی قرار دارد و یادآور روز‌های خوشی است که بازی‌ها را فقط به خاطر «گیم‌پلی» آن‌ها تجربه می‌کردیم. مشکل اصلی بازی این است که به سرعت به پایان می‌رسد و به همین دلیل لذتی که از انجام آن خواهید برد، چندان طولانی نیست.

از منظر گرافیک بازی زیبا به نظر می‌رسد، شاید عده‌ای بگویند اکنون دیگر گرافیک پیکسل آرت کهنه و مهجور شده، ولی در حقیقت چنین نیست. فقط کافی است این عنوان را تجربه کنید تا به جزئیاتی که استودیو سازنده در گرافیک بازی به کار برده، پی ببرید. رنگ بندی‌ها، فضا سازی‌ها، طراحی محیط‌ها، اسلحه‌ها، دشمنان، کاراکتر‌ها، افکت‌ها، همگی در سطح خوبی قرار دارند و با گرافیک پیکسل آرت بازی کاملا هماهنگ هستند. یکی از ویژگی‌های قابل توجه، محیط تخریب پذیر است. برخی اجزای محیطی قابل تخریب هستند و هنگامی که به آن‌ها شلیک می‌کنید، کم کم شکل اصلی خود را از دست می‌دهند و در نهایت تخریب می‌شوند، هنگام شلیک به این اجزا فقط کافی است جزئیات را نگاه کنید تا متوجه شوید برج 57 در این زمینه چه قدر خوب عمل می‌کند. این عنوان در بخش صداگذاری هم کار خود را به خوبی انجام می‌دهد. موسیقی بازی با محیط‌ها و گرافیک بازی منطبق است و افکت‌های صوتی مثل شلیک اسلحه‌ها و برخی دیگر، همگی کیفیت خوبی دارند و موسیقی‌هایی که در پس زمینه شنیده می‌شود، حسابی بر لذت بردن از گیم‌پلی تاثیر دارند.

در پایان باید گفت که برج 57 یک عنوان Old School بوده که یادآور خاطرات خوب و زیبای دوران گذشته است. روزگاری که بازی‌ها با گرافیک پیکسل آرت، جای خود را در قلب ما باز کردند. این عنوان با قیمت ارزانی که دارد، تجربه لذت بخشی را به ارمغان می‌آورد هر چند کوتاهی آن موجب می شود این لذت چندان طولانی نباشد!

نقد و بررسی بازی Tower 57 بر اساس نسخه ارسالی سازنده برای وبسایت بازی‌سنتر نوشته شده است.