بررسی بازی For Honor: Marching Fire

همه ما می­دانیم که فرآیند ساخت و عرضه بازی­ها، طولانی و طاقت فرساست و این روند گاهی آنقدر سخت می­شود که سازندگان بازی «Spec Ops: The Line» بلعیدن شیشه خورده را به ساخت دنباله­ی بازی ترجیح می­دهند. عده­ای از زندگی روزمره دور می­شوند، خانواده خود را از دست می­دهند و برخی دیگر برای فرار از این شرایط به پروژه­های کوچک­تر روی می آورند؛ اما برای بسیاری از عنوان­ها در نسل هشتم، داستان با عرضه بازی تمام نشده و با چالش­های جدیدی مواجه می­شوند. معمولا در بازی­­های مولتی­پلیر چنین شرایطی رخ می­دهد، بازی­هایی که با این قصد ساخته می­شوند که چندین سال مخاطب خود را سرگرم کنند، از عنوان­ خوش ساخت «Overwatch» که از روز اول توانست قدرت خود را به رخ بکشد تا «Rainbow Six Siege» که قدم به قدم جای خود را محکم کرد و امروز به عنوان یکی از تاثیرگذارترین بازی­­های مولتی­پلیر شوتر شناخته می­شود. در این میان استودیو­های کوچک­تر نیز همین روال را در پیش گرفتند تا نام بازی­هایی همچون «Path of Exile» و «Warframe» در صنعت ماندگار گردد. عوامل زیادی می­توانند در موفقیت چنین بازی­هایی تاثیرگذار باشند، از کیفیت خود بازی تا تبلیغات و … اما شاید خارج از این چهارچوب، بتوان از عشق و اراده سازنده به عنوان یک عامل کلیدی نام برد که یک بازی را حتی با وجود تمام مشکلات قدم به قدم به موفقیت نزدیک­تر کرده و سبب شود که همچنان از بازی حمایت کنند.

For Honor یک بازی اکشن سوم شخص است که بر روی مبارزه با انواع اسلحه­های سرد جنگی تمرکز دارد. سیستم گیم­پلی و مبارزات این بازی یک نوآوری در صنعت بازی به حساب می­آید که آن را از سایر عنوان­های مشابه پیش از خود متمایز می­کند. سیستمی که سازندگان آن را Art of Battle یا «هنر جنگ» نام­گذاری کرده­اند. اساس این سیستم بر پایه­ریزی مبارزات مطابق با واقعیت بوده و به همین منظور سه جهت اصلی برای حمله و دفاع در نظر گرفته شده است. یعنی حملات شما که به دو دسته ضربه سنگین و ضربه سبک تقسیم می­گردد می­تواند از یکی از جهات اصلی بالا، چپ و یا راست وارد گردد و به طبع در همین جهات نیز دفع گردد. در کنار وارد کردن ضربات و یا دفع آن­ها مکانیزم­هایی همچون Parry، Counter Attack، Guard Break و … نیز وجود دارند. همه این موارد تنها مطالب ابتدایی در گیم­پلی بوده، زیرا که هر شخصیت کمبوها، نقاط قوت و ضعف مخصوص به خود را دارد و برای کسب مهارت کافی در بازی، باید ساعت­ها وقت صرف آن کنید، تا هم اصول ابتدایی و پیشرفته آن را فرا بگیرید و هم با شخصیت­های متنوع آن و شیوه مبارزه­ی آن­ها آشنا گردید.

اما در بخش چند نفره چه می­گذرد؟! بخش چند نفره بازی شامل 7 مُد مختلف است که از دوئل­های یک به یک تا جنگ برای تصاحب قلعه را در بر می­گیرد. در این بخش 18 شخصیت از قبل (شش شخصیت در هر یک از فکشن­های شوالیه، وایکینگ و سامورایی) و 4 شخصیت جدید (فکشن تازه اضافه شده Wu lin چین) در دسترس هستند که هر کدام کاملا نسبت به هم متفاوت بوده و ویژگی­های خاص خود را دارند. شخصیت­های بازی در چهار دسته تقسیم بندی می­شوند، Vanguardها که متعادل­ترین کلاس به حساب می­آیند، Heavy که قدرت بالا اما عکس­العمل کندی دارند، Assassin که بر خلاف کلاس قبل چابک بوده و در عین حال آسیب­پذیرتر هستند و در آخر Hybrid که ترکیبی از کلاس­های بالا می­باشند و فراگیری آن­ها دشوارتر از سایرین است. در این بخش، بازی با هر شخصیت موجب کسب امتیاز برای همان شخصیت خواهد شد و در واقع Progression برای هر شخصیت جداگانه حساب می­گردد. با افزایش سطح هر شخصیت به آیتم­هایی دست پیدا می­کنید که برخی تنها جنبه ظاهری دارند و برخی علاوه بر ظاهر، به قابلیت­های شما در مبارزات می­افزایند. همچنین علاوه کسب تجربه پس از اتمام هر مبارزه، میزانی Steel کسب می­کنید که واحد پولی درون بازی به حساب آمده و با استفاده از آن­ها می­توانید موارد شخصی سازی دیگری همچون زره‌های خاص، افکت ها، تمام کننده­ها و Emoteهای جدید بخرید. در کنار بخش­های اصلی قسمت چند نفره، قسمتی به نام Faction Wars وجود دارد که همواره در جریان است و به دوره­های دو هفته­ای تقسیم می­شود. در پایان هر دوره فکشنی که کنترل مناطق بیشتری را در دست داشته باشد برنده خواهد بود و جوایزی مشخص دریافت خواهد کرد. همچنین لازم به ذکر است که این بخش در بین سه پلتفرمی که بازی برای آن­ها منتشر شده مشترک است و هر شخص با بازی کردن می­تواند به فکشن انتخابی خود در این نبرد کمک نماید.

در کنار اخبار فوق، نیاز به بالانس بازی، وجود باگ­های ریز و درشت و عدم شفاف بودن سازندگان در مورد آپدیت­ها نیز از جمله مشکلات پیش رو بودند، اما تیم سازنده بازی سعی بر برطرف کردن تک تکِ موارد ذکر شده کرد. اولین و شاید مهمترین گام در این راستا، ایجاد برنامه­ای هفتگی زنده­ی Warriors Den با حضور سازندگان بازی بود که از وضعیت فعلی و آپدیت­های پیش رو به بازیکنان خبر می­داد. تاثیر و محبوبیت این برنامه به قدری زیاد بود که بسیاری هر هفته به پای آن نشستند و از محتوای ارائه شده در آن لذت بردند. محتوایی که رفته رفته گسترش یافت و دیگر تنها مختص به وضع بازی نبود، بلکه بخش­هایی مانند کارهای هنری مخاطبین، کلیپ­های ساخته شده توسط بازیکنان، صحبت با افراد ساخت بازی، ایجاد مسابقات آنلاین، رونمایی ها و … به آن اضافه گشت. پس از حل مشکل عدم شفافیت سازندگان، نوبت به رفع مشکل سرور بود. بازی از ابتدا با توجه به ایده سازندگان بر روی نوع سرور­های P2P پایه ریزی شده بود و سازندگان اصرار داشتند که این مدل از سرور با بازی آن­ها بیشتر همخوانی دارد. طی چندین آپدیت وضع پایداری سرورها به مراتب نسبت به روز­های نخست بهبود یافت، اما همچنان مشکلات کلی آن باقی ماند. به هر حال پس از چندین ماه سازندگان اعلام کردند که تیمی جداگانه به ساخت سرور اختصاصی برای بازی مشغولند و این بزرگترین و خوش­آیندترین خبر برای طرفداران بود. بالاخره پس از حدود یک سال در فوریه سال 2017 سرورهای اختصاصی بر روی PC و پس از مدت کوتاهی برای کنسول­ها فعال شد.  در طی این مدت هر هفته محتوای جدیدی برای بازی عرضه و محتوای بازی هر روز بیشتر و بزرگ­تر می­شد، به منظور مناسبت­های خاص، Eventهای جذابی برای بازی منتشر گشت، هر هفته پاداشی برای فعالیت­های خاص در نظر گرفته شد، آپدیت جهت رفع باگ و بالانس بازی منتشر شد و سازندگان به طور پیوسته در حال ساپورت و به روز رسانی آن بودند. در مدت یک سال ابتدایی عرضه در هر فصل 2 شخصیت جدید (در مجموع 6 شخصیت) و هشت نقشه جدید به بازی افزودند. در انتهای عرضه شخصیت­های سال اول بود که سازندگان و بازیکنان پی بردند که شخصیت­های اضافه شده در مقایسه با شخصیت­های ابتدایی از نظر تکنیک­ها و قابلیت­ها فاصله زیادی دارند تا جایی که بسیاری این شخصیت­ها را مربوط به For Honor 2 می­دانستند. همین موضوع موجب گشت تا سازندگان دست به آپدیت و یا بازنگری کلی در شخصیت­های اولیه بزنند. همیشه گروهی وجود دارند که در مقابل تغییر جبهه گرفته و مقاومت نشان می­دهند و تغییرات و آپدیت­های For Honor از این قضیه مستثنی نبود، با این حال تیم سازنده نشان داد که همواره به خواست طرفداران بازی اهمیت داده و نظرات آنان را لحاظ می­کند. به هر حال با مسائل ذکر شده و بسیاری موارد دیگر که این مسیر طولانی و پر فراز و نشیب بازی شاهد آن بود، امروز For Honor به جایگاهی که شایسته­اش بود نزدیک‌تر شده است و با کسب 15 میلیون بازیکن همچنان سعی در گسترش و پیشرفت دارد.

در این آپدیت شاهد ورود فکشنی جدید با نام «وو لین» برگرفته از مبارزان چین باستان به میدان مبارزات هستیم. این فکشن متشکل از چهار شخصیت جدید با ویژگی­هایی منحصر به فرد است. قهرمان اول Tiandi نام داشته که از کلاس ونگارد است و با شمشیری  با نام Dao مبارزه می­کند. از جمله نقاط قوت او می­توان به قابلیت Dodge و حمله در حین آن اشاره کرد. همچنین توسط قابلیتی با نام Dragon Kick توانایی دور کردن حریف از خود و ایجاد موقعیت برای همرزمان خود را به این شخصیت می­دهد . دومین شخصیت Jiang Jun از کلاس Heavy است که با سلاح Guandao خواهد جنگید. سرعت عمل این شخصیت کم بوده اما دارای میزان سلامتی زیاد و دوامی بالاست. یکی از ویژگی­های منحصر به فرد این شخصیت حالت Sifu نام دارد که با ورود به آن می­تواند سرعت بازگشت Stamina را افزایش بخشد. از دیگر قابلیت­های جالب این شخصیت می­توان به استفاده از Zone-Attack در شرایط مختلف اشاره کرد. شخصیت سوم از کلاس Assassinها با نام Nuxia شناخته می­شود. این قهرمان بسیار سریع بوده و به کمک دو Hook Sword که حمل می­کند، مکانیزم جدیدی را به بازی اضافه کرده است. این قابلیت جدید که Trap نام دارد به نوشیا این اجازه را می­دهد که اگر حریف او به دفاع پی در پی پرداخت، او را خلع سلاح نموده و گاردش را باز نماید. آخرین شخصیت هم راهبه Shaolin است که بسیاری از حرکات او برگرفته از میمون است! این شخصیت که در کلاس هیبریدها قرار می­گیرد کمبوهای بسیاری را می­تواند انجام دهد، از حملات سریع و پیوسته گرفته تا حالت Qi Stance که اجرای حرکات جدیدی را در اختیار او قرار می­دهد.

در توضیحات بالا تنها اشاره­ای مختصر به چهار قهرمان جدید نام برده شد که از لحاظ طراحی ظاهر و گیم­پلی فوق­العاده هستند. جزییات ظریف و متنوع در مدل و پوشش شخصیت­ها بر اساس پیشینه داستانی، انیمیشن­های فوق­العاده بر اساس سبک مبارزه و تنوع حرکات و کمبوها و عدم تکرار در آن­ها و هرچیزی که مربوط به طراحی این شخصیت­ها می­شده عالی از کار در آمده است. با وجود این طراحی زیبا و بی نظیر، جای خالی یک بخش داستانی برای روایت پیشینه آن­ها کاملا حس می­شود و ای کاش می­توانستیم سرگذشت هریک با جذابیت خاص خود را در قالب بخشی مجزا ببینیم.

حالت آرکید که تجربه­ای PvE تک نفره و یا Co-oP دو نفره است، اولین و تنها بخشی در بازی است که تنها با پول واقعی (خرید Expansion Pass) در دسترس مخاطب قرار می­گیرد. غیر از آرکید، تمام محتویات بازی رایگان بوده و نهایتا با بازی کردن و یا گذشت انحصار زمانی دارندگان Season Pass در اختیار همگان قرار می­گیرد. این مد به واسطه المان­های مختص خود تجربه­ای بی­نهایت در اختیار بازیکن قرار می­دهد که هر راند آن منحصر به فرد است. برای مثال در راند اول شما در مقابل دشمنی قرار می­گیرید که تمام ضربات آن غیر قابل دفاع است و در راند دیگر شخصیت شما به دلیل آتش گرفتگی سلامتی خود را با گذشت زمان از دست می­دهد، پس به اجبار باید پیش از آن­که شعله­های آتش شما را از پای در آورد، دشمن خود را شکست دهید. این بخش دارای 5 درجه سختی است و با اتمام هر راند جوایزی به بازیکن تعلق می­گیرد که در بخش‌های دیگر هم قابل استفاده است.

سازندگان تنها به اضافه کردن محتویات جدید اکتفا نکرده­اند­ و سعی در بهبود همه جوانب بازی خود دارند. حتی اگر فقط ویدیوهای بازی را دیده باشید می­دانید که For Honor از لحاظ گرافیکی زیباست و در سطح بسیار مطلوبی قرار دارد. با این حال به همراه آپدیت Marching Fire شاهد بهبود کلی بافت­ها، تغییر در فرمول نور پردازی و تغییرات کلی در Sky Box بازی هستیم که همه و همه به ایجاد تصویری جذاب تر و با جزییات تر کمک کرده­ است.

از دیگر تغییرات مهمی که در بازی صورت گرفته، اضافه کردن دیالوگ برای هر شخصیت متناسب با موقعیت است. برای مثال هر دو شخصیت که مقابل یکدیگر قرار می­گیرند، با توجه به موقعیت جملاتی مخصوص را بیان خواهند کرد. البته این قابلیت به دلیل مشکلات و عدم رضایت طرفداران، همراه با آپدیت Marching Fire عرضه نگردید و قرار بر بازنگری آن شد. با این وجود تلاش سازندگان برای اضافه کردن المان­های جدید اینچنینی برای هرچه پویا و زنده­­تر کردن بازی قابل ستایش است. در کنار موارد مهم فوق، این آپدیت تغییرات و اضافات دیگری نیز به همراه دارد. از جمله بازنگری کلی در UI بازی و دسترسی به منوها، تغییر صفحه نتایج پایان راند و در نظر گرفتن Emote اختصاصی برای آن، اضافه کردن لباس و زره جدید و متفاوت برای تمام شخصیت­های پیشین بازی و بسیاری موارد دیگر که اشاره به همه آن­ها در این مطلب نمی‌گنجد.

در مجموع این بسته الحاقی و آپدیت با توجه به رایگان بودن تمام آن به جز مد آرکید، قدمی محکم، حساب شده و رو به جلو برای بازی بود که به بهترین نحو ممکن صورت پذیرفته است. ناگفته نماند که ایجاد تغییرات جزئی و بالانس­ ماهیت این سبک از بازی­هاست و به مرور و با توجه به بازخوردها می­تواند طی آپدیت­هایی به حالت ایده­آل­ خود نزدیک‌تر گردد. اگر به هر دلیلی بازی را کنار گذاشته­اید و یا تا به حال آن را تجربه نکرده­اید، هم­اکنون زمان مناسبی برای از سرگیری مجدد و یا شروع آن است، زیرا این پایان راه نبوده و تیم سازنده تنها اشاره­ای کوتاه به آنچه در سال 2019 باید منتظر آن باشیم کرده­اند. تلاشی که تیم For Honor پس از مشکلات فراوان زمان عرضه برای رساندن آن به جایگاه فعلی کرده­اند قابل ستایش است و یوبیسافت نشان داده که پشتیبانی از یک بازی زنده چگونه می­تواند باشد.